Σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές, οι ηλικιωμένοι είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν διάφορες παθήσεις υγείας. Σύμφωνα με έρευνα του Penn State και του Texas State University, οι μεταγενέστερες γενιές ηλικιωμένων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιο πιθανό να έχουν περισσότερες χρόνιες διαταραχές υγείας από τις γενιές που ήρθαν πριν από αυτές. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πολυνοσηρότητα, ο όρος για την παρουσία πολλαπλών χρόνιων διαταραχών υγείας, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την ευημερία των γηρασμένων πληθυσμών. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη επιβάρυνση στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και ομοσπονδιακής ασφάλισης καθώς και στην υγεία των ηλικιωμένων, ειδικά δεδομένου ότι έως το 2050, θα υπάρχουν περισσότεροι από 50% περισσότεροι Αμερικανοί άνω των 65 ετών που θα ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες κράτη.
Τα ευρήματα, σύμφωνα με τον Steven Haas, αναπληρωτή καθηγητή κοινωνιολογίας και δημογραφίας στο Penn State, συνάδουν με άλλες πρόσφατες μελέτες που δείχνουν ότι η υγεία των πιο πρόσφατων γενεών στις ΗΠΑ είναι γενικά χειρότερη από αυτή των προκατόχων τους. “Ακόμη και πριν από την πανδημία της COVID-19, αρχίσαμε να βλέπουμε μειώσεις στο προσδόκιμο ζωής στους μεσήλικες Αμερικανούς, μια αντιστροφή μιας τάσης άνω του αιώνα”, δήλωσε ο Haas. “Επιπλέον, τα τελευταία 30 χρόνια η υγεία του πληθυσμού στις ΗΠΑ υστερεί σε σχέση με άλλες χώρες υψηλού εισοδήματος και τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι ΗΠΑ είναι πιθανό να συνεχίσουν να υστερούν περισσότερο από τους συνομηλίκους μας”.
Οι ερευνητές είπαν ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενημέρωση της πολιτικής για την αντιμετώπιση της δυνητικά φθίνουσας υγείας στον αυξανόμενο πληθυσμό μας των ηλικιωμένων. Η εργασία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο The Journals of Gerontology και εργάστηκε επίσης από την Ana Quiñones, Πανεπιστήμιο Υγείας & Επιστήμης του Όρεγκον. Η Μελέτη Υγείας και Συνταξιοδότησης, μια εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα για τους ηλικιωμένους Αμερικανούς, παρείχε στους ερευνητές δεδομένα για ενήλικες ηλικίας 51 ετών και άνω για τη μελέτη. Η έρευνα αξιολόγησε εννέα χρόνιες παθήσεις:
- καρδιακές παθήσεις,
- υπέρταση,
- εγκεφαλικό επεισόδιο,
- διαβήτη,
- αρθρίτιδα,
- πνευμονική νόσο,
- καρκίνο (εκτός από τον καρκίνο του δέρματος),
- συμπτώματα υψηλής κατάθλιψης
- και γνωστική εξασθένηση
Μέσα από αυτή την αξιολόγηση, κατάφερε να καθορίσει το ποσοστό πολυνοσηρότητας. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις συνθήκες που προκαλούν διαφορές γενεών στην πολυνοσηρότητα. Ανακάλυψαν ότι οι ηλικιωμένοι που γεννήθηκαν πιο πρόσφατα είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναφέρουν περισσότερες χρόνιες ασθένειες και να έχουν αυτά τα προβλήματα αρχίζουν νωρίτερα στη ζωή τους. “Για παράδειγμα, όταν συγκρίνουμε αυτούς που γεννήθηκαν μεταξύ 1948-65 – που αναφέρονται ως Baby Boomers – με εκείνους που γεννήθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης (μεταξύ 1931 και 1941) σε παρόμοιες ηλικίες”, είπε ο Haas, “οι Baby Boomers παρουσίασαν μεγαλύτερη αριθμός χρόνιων παθήσεων υγείας. Οι Baby Boomers ανέφεραν επίσης δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις υγείας σε μικρότερες ηλικίες”.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι κοινωνικοδημογραφικοί παράγοντες όπως η φυλή και η εθνικότητα, το αν το άτομο γεννήθηκε στις ΗΠΑ, οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της παιδικής ηλικίας και η παιδική υγεία επηρέασαν τον κίνδυνο πολυνοσηρότητας για όλες τις γενιές. Μεταξύ των ενηλίκων με πολυνοσηρότητα, η αρθρίτιδα και η υπέρταση ήταν οι πιο διαδεδομένες καταστάσεις για όλες τις γενιές και υπήρχαν ενδείξεις ότι τα υψηλά καταθλιπτικά συμπτώματα και ο διαβήτης συνέβαλαν στις παρατηρούμενες διαφορές γενεών στον κίνδυνο πολυνοσηρότητας. Ο Νίκολας Μπίσοπ, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, είπε ότι μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές εξηγήσεις για τα ευρήματα. “Οι γενιές που γεννήθηκαν αργότερα είχαν πρόσβαση σε πιο προηγμένη σύγχρονη ιατρική για μια μεγαλύτερη περίοδο της ζωής τους, επομένως μπορεί να περιμένουμε να απολαμβάνουν καλύτερη υγεία από αυτές που γεννήθηκαν σε προηγούμενες γενιές”, είπε ο Bishop.
“Αν και αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, εντούτοις οι προηγμένες ιατρικές θεραπείες μπορεί να επιτρέψουν στα άτομα να ζήσουν με πολλαπλές χρόνιες παθήσεις που κάποτε θα αποδεικνύονταν θανατηφόρες, αυξάνοντας δυνητικά την πιθανότητα να βιώσει ένα άτομο πολυνοσηρότητα”. Πρόσθεσε ότι οι ηλικιωμένοι σε πιο πρόσφατα γεννημένες γενιές είχαν επίσης μεγαλύτερη έκθεση σε παράγοντες κινδύνου για την υγεία, όπως η παχυσαρκία, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα να εμφανίσουν χρόνια νόσο. Οι ιατρικές πρόοδοι συνοδεύτηκαν επίσης από καλύτερη παρακολούθηση και μέτρηση της νόσου, οδηγώντας στον εντοπισμό χρόνιων παθήσεων που κάποτε μπορεί να έμειναν αδιάγνωστες. Οι ερευνητές είπαν ότι μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να βρουν εξηγήσεις για αυτές τις διαφορές στην πολυνοσηρότητα μεταξύ των γενεών.