Παχυσαρκία: Έναν νέο μηχανισμό επικοινωνίας μεταξύ των λιποκυττάρων εντόπισαν Ισπανοί ερευνητές. Το εύρημα, το οποίο θα παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO) στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας (17-20 Μαΐου), ανοίγει νέους δρόμους έρευνας για τις θεραπείες της παχυσαρκίας. Η ανακάλυψη, από τη δρα Ana Gordon, του Τμήματος Κυτταρικής Βιολογίας, Φυσιολογίας και Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου της Κόρδοβα και του IMIBIC της Ισπανίας, και τους συναδέλφους της επικεντρώνεται σε δομές που ονομάζονται νανοσωλήνες σήραγγας.
Ανακαλύφθηκαν το 2004, αυτές οι μακριές, λεπτές μεμβρανώδεις δομές σχηματίζουν συνδέσεις μεταξύ των κυττάρων. Επιτρέπουν σε απομακρυσμένα κύτταρα να επικοινωνούν άμεσα και σε φορτία (όπως μιτοχόνδρια, RNA και πρωτεΐνες) να μεταφέρονται μεταξύ των κυττάρων. Εμπλέκονται στην ανάπτυξη πολλών ασθενειών, όπως ο καρκίνος και οι μολυσματικές ασθένειες. Ωστόσο, ο ρόλος τους στον λιπώδη (λιπώδη) ιστό και στην παχυσαρκία δεν έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα. Ο Δρ Gordon χρησιμοποίησε ανοσοκυτταροχημικές τεχνικές (στις οποίες χρησιμοποιούνται αντισώματα για τον προσδιορισμό των ενώσεων ενδιαφέροντος), τρισδιάστατη καλλιέργεια και διάφορους τύπους μικροσκοπίας για να εξετάσει τα λιπώδη κύτταρα ως προς την παρουσία των κύριων δεικτών που σχετίζονται με τους νανοσωλήνες σήραγγας. Σε πειράματα σε λιποκύτταρα (λιποκύτταρα) σε διαφορετικά στάδια ωριμότητας, ο σχηματισμός νανοσωλήνων σήραγγας μεταξύ απομακρυσμένων κυττάρων εντοπίστηκε τόσο σε λιποκύτταρα στα πρώιμα στάδια ωριμότητας όσο και σε ώριμα λιποκύτταρα. Οργανίδια, συμπεριλαμβανομένων των μιτοχονδρίων και των κυστιδίων του ενδοπλασματικού δικτύου, μεταφέρονταν μεταξύ των κυττάρων μέσω των νανοσωλήνων. Τα νανοσωματίδια μεταφέρονταν επίσης σε απομακρυσμένα κύτταρα μέσω των νανοσωλήνων. Ο Δρ Γκόρντον λέει: “Η ανακάλυψη ότι τα νανοσωματίδια, σωματίδια χίλιες φορές μικρότερα από τη διάμετρο μιας ανθρώπινης τρίχας, μπορούν να ταξιδέψουν μέσω νανοσωλήνων είναι απίστευτα συναρπαστική. “Τα νανοσωματίδια έχουν μια σειρά από πλεονεκτήματα, όπως η προστασία των φαρμάκων από την αποικοδόμηση, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν μεγάλες δυνατότητες για χρήση στη χορήγηση φαρμάκων και σε θεραπείες που σήμερα αποτυγχάνουν με τις συμβατικές δοσολογικές μορφές.
“Επιπλέον, τα λιποκύτταρα στον λιπώδη ιστό στην παχυσαρκία είναι πιο πολλά και μεγαλύτερα, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολη την πρόσβαση των φαρμάκων που μεταφέρονται με το αίμα σε αυτά. Στο μέλλον, μπορεί να είναι δυνατή η χρήση νανοσωλήνων για την παροχή φαρμάκων με νανοσωματίδια σε αυτά τα δυσπρόσιτα λιποκύτταρα”. Περαιτέρω πειράματα έδειξαν ότι το περιβάλλον που περιβάλλει τα λιποκύτταρα επηρεάζει τον αριθμό των νανοσωλήνων σήραγγας. Τα προφλεγμονώδη ερεθίσματα μπορούν να μειώσουν τον αριθμό των νανοσωλήνων σήραγγας, ενώ τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης μπορούν να αυξήσουν τον αριθμό των συνδέσεων. Αυτό εγείρει τη δυνατότητα διέγερσης του σχηματισμού νανοσωλήνων πριν από τη χορήγηση φαρμάκων. Ο Δρ Γκόρντον καταλήγει: “Καταδείξαμε, για πρώτη φορά, την ύπαρξη ενός πρωτοφανούς μηχανισμού επικοινωνίας μεταξύ των λιποκυττάρων. “Αυτό το δίκτυο νανοσωλήνων σήραγγας ανοίγει τη δυνατότητα νέων -και πολύ αναγκαίων- θεραπειών για την παχυσαρκία”.
Παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας
