Τρεις νέες πρωτεΐνες του παράσιτου της ελονοσίας που προκαλούν ανοσολογική απόκριση στα μολυσμένα άτομα έχουν ταυτοποιηθεί από ερευνητές. Αυτές οι πρωτεΐνες θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη ενός νέου εμβόλιο κατά της πλέον θανατηφόρας παρασιτικής νόσου στον κόσμο. H ερευνά τους δημοσιεύεται στο Cellular Microbiology.
Μισό εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως παιδιά, πεθαίνουν από ελονοσία κάθε χρόνο. Παρά σχεδόν έναν αιώνα έρευνας και ανάπτυξης, δεν υπάρχει εμβόλιο για την ελονοσία στην αγορά. Μέρος του προβλήματος είναι η πολυπλοκότητα του παρασίτου, λέει ο Laurent Rénia, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης στο ινστιτούτο ανοσολογίας A * STAR στη Σιγκαπούρη. Σε σύγκριση με τους ιούς, που έχουν το πολύ 50 γονίδια, το παράσιτο της ελονοσίας έχει 5.000 γονίδια σε 14 χρωμοσώματα. Αλλάζει επίσης το σχήμα του, καθώς μετακινείται από ανθρώπους ή πιθήκους σε κουνούπια και πίσω στο θηλαστικό-ξενιστή. «Ό, τι λειτουργεί για τους ιούς, δεν λειτουργεί για την ελονοσία,» λέει ο Rénia. «Πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά…. να προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα κομμάτι ορθολογικότητας στη διαδικασία.”
Ο Rénia συνεργάστηκε με μια διεθνή ομάδα ερευνητών για να παρασκευάσει κύτταρα θηλαστικών που εκφράζουν μια σειρά από αντιγόνα ελονοσίας στην επιφάνειά τους. Η ομάδα εξέθεσε τα κύτταρα σε δείγματα αίματος από δύο ομάδες των 14 συνολικά ατόμων: άτομα που είχαν ανοσία στην ελονοσία, και άτομα που δεν είχαν. Τα – για μακρό διάστημα – ανοσοποιημένα άτομα μετά από έκθεση στην ελονοσία παράγουν αντισώματα τα οποία αναγνωρίζουν τρία αντιγόνα – πρωτεΐνες της ελονοσίας. Αυτά γενικά απουσιάζουν από τα μη-ανοσοποιημένα άτομα. Οι ερευνητές δοκίμασαν το δυναμικό αυτών των αντιγόνων ως στόχων του εμβολίου.
Εισήγαγαν ένα από τα αντιγόνα σε κύτταρα ανθρώπινου ήπατος που αναπτύσσονται σε τρυβλίο και στη συνέχεια εξέθεσαν τα κύτταρα σε αντισώματα κουνελιού τα οποία αναγνωρίζουν και αποκλείουν τη δραστηριότητα της πρωτεΐνης. Τα αντισώματα προστάτευσαν τα κύτταρα του ήπατος κατά της παρασιτικής εισβολής. Κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης, το παράσιτο της ελονοσίας πρώτη επωάζεται και ενισχύεται στο ήπαρ, προτού πλημμυρίσει την κυκλοφορία του αίματος και επιτεθεί στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο αποκλεισμός της λοίμωξης σε αυτό το πρώιμο στάδιο, θα μπορούσε να σώσει ζωές. Ο Rénia θέλει τώρα να αναπαράγει το πείραμα σε μια μεγαλύτερη ομάδα για να δει αν οι ίδιες τρεις πρωτεΐνες επανεμφανιστούν προκαλώντας ανοσολογική απόκριση.