Ο εγκέφαλος έχει στο εσωτερικό του κάποιους χώρους που ονομάζονται κοιλίες. Οι κοιλίες είναι γεμάτες με ένα υγρό που παράγουν οι ίδιες (εγκεφαλονωτιαίο υγρό). Το υγρό αυτό, κυκλοφορεί συνεχώς μέσα στον εγκέφαλο και διοχετεύεται στη βάση του. Όταν για οποιοδήποτε λόγο, εμποδίζεται η ροή από τις κοιλίες προς τη βάση του εγκεφάλου, το υγρό μαζεύεται μέσα στις κοιλίες και έτσι αυξάνεται το μέγεθός τους: αυτό ονομάζεται υδροκέφαλος.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στην Αμερική, πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν υδροκέφαλο. Ένα στα 1.000 μωρά γεννιέται με υδροκέφαλο. Ένας στους 100 ενήλικες εμφανίζει υδροκέφαλο φυσιολογική πίεση και ένας στους δέκα ασθενείς με άνοια έχει υδροκέφαλο φυσιολογική πίεση χωρίς να του διαγνωστεί ποτέ. Στην Αμερική, κάθε 15 λεπτά γίνεται μια χειρουργική επέμβαση που σχετίζεται με τον υδροκέφαλο. Ο υδροκέφαλος εμφανίζεται σε κάθε ηλικία, με διαφορετικά αίτια στην κάθε ηλικιακή ομάδα. Υπάρχει νεογνικός υδροκέφαλος που εκδηλώνεται αμέσως μετά τη γέννηση, υδροκέφαλος της παιδικής ηλικίας, υδροκέφαλος των ενηλίκων και υδροκέφαλος της μεγάλης ηλικίας που ονομάζεται και υδροκέφαλος φυσιολογικής πίεσης.
Ο 
Στους ενηλίκες, η συσσώρευση υγρού μέσα στις κοιλίες, προκαλεί πίεση στον εγκέφαλο που εκδηλώνεται συνήθως με:
- πονοκέφαλο, που συχνά συνοδεύεται από εμετό
- θόλωση της όρασης ή διπλωπία
- καθήλωση του βλέμματος προς τα κάτω
- αστάθεια στο περπάτημα
- υπνηλία ή λήθαργο
- διαταραχές μνήμης
- διαταραχές προσωπικότητας
- σύγχυση ή διέγερση
- ακράτεια ούρων
Για τον υδροκέφαλο δεν υπάρχει θεραπεία και η μόνη λύση, εφόσον εμφανιστεί προοδευτικά και διαγνωστεί έγκαιρα, είναι η χειρουργική επέμβαση. Αν εμφανιστεί αιφνίδια (οξύς υδροκέφαλος) απειλεί άμεσα τη ζωή, ενώ σε τελικά στάδια ο υδροκέφαλος οδηγεί σε αναπηρία, λήθαργο και τελικά στο θάνατο.
Η διάγνωση του υδροκεφάλου γίνεται με αξονική ή και με μαγνητική τομογραφία.