Πειραματική αποκατάσταση της μυελίνης προστατεύει ολοκληρωτικά τα νευρικά κύτταρα στους ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Χρησιμοποιώντας ένα πειραματικό μοντέλο ποντικού της σκλήρυνσης κατά πλάκας (MS), μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο έδειξε για πρώτη φορά ότι η αναγέννηση της μυελίνης – το λιπώδες μονωτικό περίβλημα που περιβάλλει νευρικές ίνες που καταστρέφεται στην διαταραχή – μπορεί τόσο να προστατεύει τους νευρώνες από βλάβες όσο και να αποκαταστήσει τη χαμένη λειτουργία τους.
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας, η μυελίνη υποβαθμίζεται συνεχώς και εκφυλίζεται, καταστρέφοντας τελικά ολοκληρωτικά τα νευρικά κύτταρα. Είναι αυτή η εκφύλιση που πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνη για τη χρόνια αναπηρία και την εξέλιξη των συμπτωμάτων αυτής της πάθησης. Είναι αυτή η εκφύλιση που πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνη για τη χρόνια αναπηρία και την εξέλιξη των συμπτωμάτων αυτής της πάθησης.
«Το βασικό εύρημα που αποκομίσαμε από αυτή τη μελέτη είναι ότι αν μπορούμε να σχεδιάσουμε θεραπείες που προωθούν την επαναμυελίνωση – ειδικά όταν η μυελίνη έχει καταστραφεί από φλεγμονή, όπως στην MS – μπορούμε να αποτρέψουμε τη νευρωνική απώλεια και να αποκαταστήσουμε τη λειτουργία”, δήλωσε ο Dr R. Chan , PhD, ο πρώτος συγγραφέας της νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης eLife. “Αυτό είναι κάτι που εγώ και όλη η ερευνητική ομάδα ερευνητές θέλαμε να υποσχεθούμε σε ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, αλλά δεν είχαμε τα δεδομένα.”
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας, το ανοσοποιητικό σύστημα δεν λειτουργεί κανονικά και οι τρώσεις της μυελίνης, θέτουν σε κίνδυνο την αποτελεσματική μετάδοση των ηλεκτρικών ερεθισμάτων μεταξύ των κυττάρων του εγκεφάλου. Αυτό οδηγεί σε μια σειρά από συμπτώματα προοδευτικά επιδεινούμενα, συμπεριλαμβανομένων των προβλημάτων όρασης, τις αιμωδίες, την αδυναμία, και τη δυσκολία στη βάδιση.
Υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ενδείξεις ότι, εκτός από μονωτικές ιδιότητες, η μυελίνη υποστηρίζει επίσης το μεταβολισμό προς τους νευράξονες, τις λεπτές επεκτάσεις των νευρικών κυττάρων που περιβάλλει.
Εξερευνώντας μια υπόθεση – κλειδί για τη μυελίνη
Μελετώντας την εξέλιξη της νόσου, φαίνεται λογικό ότι η αποκατάσταση της μυελίνης θα προστατεύσει τους νευράξονες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα προστατεύουν τους νευρώνες συνολικά και θα βοηθήσουν να διατηρηθεί η φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, και πολλοί επιστήμονες και φαρμακευτικές εταιρίες αναζητούν θεραπείες για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με βάση ακριβώς αυτό το σκεπτικό.
Οι μελετητές ανακάλυψαν ένα σύμπλεγμα ενώσεων, οι οποίες στοχεύουν σε γνωστές πρωτεΐνες όπως οι μουσκαρινικοί υποδοχείς, που προωθούν την επαναμυελίνωση – τη διαδικασία με την οποία τα κύτταρα γνωστά ως ολιγοδενδροκύτταρα θα ξετυλιχθούν γύρω από άξονες για την επισκευή του έλυτρου της μυελίνης. Ανάμεσα σε αυτές τις ενώσεις ήταν και ένα κοινό αντιισταμινικό που ονομάζεται κλεμαστίνη.