Ο στόμαχος είναι όργανο το οποίο παρουσιάζει ποικιλία συμπτωμάτων, τα οποία όμως πολλές φορές ομοιάζουν με παθήσεις άλλων οργάνων ή και με διαφορετικές παθήσεις του ιδίου του στομάχου και συνεπώς είναι δυσδιάκριτη η διαφοροδιάγνωση, απαιτώντας αρκετές εξετάσεις προκειμένου να τεθεί η τελική διάγνωση.
Σχετικές πληροφορίες δίνει στο www.Life2day.gr ο Σπύρος Γαστρεντερολόγος –Ηπατολόγος . Επιστημονικός Συνεργάτης Medidiatrofi.
Ο στόμαχος είναι όργανο το οποίο παρουσιάζει ποικιλία συμπτωμάτων, τα οποία όμως πολλές φορές ομοιάζουν με παθήσεις άλλων οργάνων ή και με διαφορετικές παθήσεις του ιδίου του στομάχου και συνεπώς είναι δυσδιάκριτη η διαφοροδιάγνωση, απαιτώντας αρκετές εξετάσεις προκειμένου να τεθεί η τελική διάγνωση. Ωστόσο τα σημαντικότερα συμπτώματα και οι πιθανές παθήσεις είναι τα εξής: Κοιλιακό άλγος: πρέπει να γίνεται διάκριση σε οξύ και χρόνιο και να ελέγχεται η προέλευση του πόνου, που μπορεί να είναι ενδοκοιλιακή ή εξωκοιλιακή (πνεύμονες, καρδιά κ.ά.). Το ιστορικό αφορά στον τρόπο έναρξης, την ποιότητα και την ακτινοβολία του, την πορεία της νόσου και τυχόν συνοδά συμπτώματα(πυρετός, ναυτία, έμετοι, διαταραχές κενώσεων, αιμορραγία). Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την αξιολόγηση των εντερικών ήχων, την αναζήτηση ευαισθησίας στην κοιλιακή χώρα και τη διαπίστωση μαζών.
Ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει τη γενική αίματος και τις βιοχημικές εξετάσεις που συμπληρώνονται από υπέρηχο, αξονική τομογραφία και ενδοσκόπηση. Οι σημαντικότερες παθήσεις του στομάχου με κοιλιακό άλγος είναι το πεπτικό έλκος, η γαστρίτιδα και η λειτουργική δυσπεψία.Αιμορραγία ανώτερου πεπτικού: ο ασθενής προσέρχεται αναφέροντας αιματέμεση ή μέλαινα ή αιματοχεσία (οξεία αιμορραγία) ή γενικότερα συμπτώματα όπως καταβολή, δύσπνοια, στηθάγχη. Η άμεση φροντίδα των ασθενών περιλαμβάνει την επιβεβαίωση της αιμορραγίας, την καταγραφή των ζωτικών σημείων (ΑΠ, σφύξεις, ΗΚΓ) και τη διενέργεια επειγόντως εξετάσεων όπως γενική αίματος, ουρία, χρόνο προθρομβίνης, ομάδα αίματος και διασταύρωση. Αναζητάται η εστία της αιμορραγίας με ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού.
Δυσπεψία: ο ασθενής συνήθως παραπονείται για δυσφορία στο επιγάστριο, πόνο περιοδικό ή επίμονο με ναυτία, εμέτους, πρώιμο κορεσμό ή και συμπτώματα από το κατώτερο πεπτικό. Η προσέγγιση τους ασθενούς ξεκινάει με τη διάκριση σε οργανική ή λειτουργική. Η διαφοροδιάγνωση περιλαμβάνει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, το πεπτικό έλκος, τον καρκίνο στομάχου, πόνο από τα χοληφόρα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, την αεροφαγία και τη λήψη φαρμάκων. Όπως αναφέρθηκε και στα άλλα συμπτώματα θα γίνει εργαστηριακός έλεγχος και ενδοσκόπηση.
Πεπτικό έλκος: ο ασθενής προσέρχεται με άλγος στο επιγάστριο, το οποίο περιγράφει σαν κάψιμο ή σφίξιμο, τον αφυπνίζει και ανακουφίζεται με τη λήψη τροφής ή αντιόξινων σκευασμάτων. Πιο σπάνια είναι κάποια επιπλοκή όπως αιμορραγία, διάτρηση ή πυλωρική στένωση. Η διάγνωση τίθεται άμεσα με γαστροσκόπηση. Απαραίτητη η λήψη βιοψίας προς αναζήτηση του ελικοβακτηριδίου.
Ωστόσο τα σημαντικότερα συμπτώματα και οι πιθανές παθήσεις είναι τα εξής:
Κοιλιακό άλγος: πρέπει να γίνεται διάκριση σε οξύ και χρόνιο και να ελέγχεται η προέλευση του πόνου, που μπορεί να είναι ενδοκοιλιακή ή εξωκοιλιακή (πνεύμονες, καρδιά κ.ά.). Το ιστορικό αφορά στον τρόπο έναρξης, την ποιότητα και την ακτινοβολία του, την πορεία της νόσου και τυχόν συνοδά συμπτώματα(πυρετός, ναυτία, έμετοι, διαταραχές κενώσεων, αιμορραγία). Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την αξιολόγηση των εντερικών ήχων, την αναζήτηση ευαισθησίας στην κοιλιακή χώρα και τη διαπίστωση μαζών. Ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει τη γενική αίματος και τις βιοχημικές εξετάσεις που συμπληρώνονται από υπέρηχο, αξονική τομογραφία και ενδοσκόπηση. Οι σημαντικότερες παθήσεις του στομάχου με κοιλιακό άλγος είναι το πεπτικό έλκος, η γαστρίτιδα και η λειτουργική δυσπεψία.
Αιμορραγία ανώτερου πεπτικού: ο ασθενής προσέρχεται αναφέροντας αιματέμεση ή μέλαινα ή αιματοχεσία (οξεία αιμορραγία) ή γενικότερα συμπτώματα όπως καταβολή, δύσπνοια, στηθάγχη. Η άμεση φροντίδα των ασθενών περιλαμβάνει την επιβεβαίωση της αιμορραγίας, την καταγραφή των ζωτικών σημείων (ΑΠ, σφύξεις, ΗΚΓ) και τη διενέργεια επειγόντως εξετάσεων όπως γενική αίματος, ουρία, χρόνο προθρομβίνης, ομάδα αίματος και διασταύρωση. Αναζητάται η εστία της αιμορραγίας με ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού.
Δυσπεψία: ο ασθενής συνήθως παραπονείται για δυσφορία στο επιγάστριο, πόνο περιοδικό ή επίμονο με ναυτία, εμέτους, πρώιμο κορεσμό ή και συμπτώματα από το κατώτερο πεπτικό. Η προσέγγιση τους ασθενούς ξεκινάει με τη διάκριση σε οργανική ή λειτουργική. Η διαφοροδιάγνωση περιλαμβάνει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, το πεπτικό έλκος, τον καρκίνο στομάχου, πόνο από τα χοληφόρα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, την αεροφαγία και τη λήψη φαρμάκων. Όπως αναφέρθηκε και στα άλλα συμπτώματα θα γίνει εργαστηριακός έλεγχος και ενδοσκόπηση.
Πεπτικό έλκος: ο ασθενής προσέρχεται με άλγος στο επιγάστριο, το οποίο περιγράφει σαν κάψιμο ή σφίξιμο, τον αφυπνίζει και ανακουφίζεται με τη λήψη τροφής ή αντιόξινων σκευασμάτων. Πιο σπάνια είναι κάποια επιπλοκή όπως αιμορραγία, διάτρηση ή πυλωρική στένωση. Η διάγνωση τίθεται άμεσα με γαστροσκόπηση. Απαραίτητη η λήψη βιοψίας προς αναζήτηση του ελικοβακτηριδίου.