Κρυολόγημα

Γιατί αρρωσταίνουμε όταν αλλάζουν οι εποχές;

Γιατί αρρωσταίνουμε όταν αλλάζουν οι εποχές;
Τι συμβαίνει με την εποχική αύξηση των ιώσεων; “Υπάρχει μία εποχική αύξηση ορισμένων ιώσεων“, υποστηρίζει ο Dr. Keith Veselik, επιστήμονας του Πανεπιστημίου Loyola. Αναλυτικότερα, παρατηρείται ένα εποχικό μοτίβο της γρίπης και ένα ακόμη του ρινοϊού, τα οποία είναι υπεύθυνα για το κρύωμα. Η γρίπη βέβαια μπορεί να μπερδευτεί με ένα κοινό κρυολόγημα: και τα δύο […]

Τι συμβαίνει με την εποχική αύξηση των ιώσεων;

“Υπάρχει μία εποχική αύξηση ορισμένων ιώσεων“, υποστηρίζει ο Dr. Keith Veselik, επιστήμονας του Πανεπιστημίου Loyola.

Αναλυτικότερα, παρατηρείται ένα εποχικό μοτίβο της γρίπης και ένα ακόμη του ρινοϊού, τα οποία είναι υπεύθυνα για το κρύωμα.

Η γρίπη βέβαια μπορεί να μπερδευτεί με ένα κοινό κρυολόγημα: και τα δύο ανήκουν στις ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος.

Συνήθως, ένα άτομο, όταν πάσχει από γρίπη, έχει υψηλότερο πυρετό και περισσότερους μυϊκούς πόνους απ’ ότι στο κοινό κρυολόγημα, αναφέρει ο Dr. Keith Veselik, απαριθμώντας ταυτόχρονα τiς παρενέργειες, οι οποίες ποικίλουν από έναν απλό βήχα και ένα ξηρό λαιμό μέχρι πυρετό και μυϊκούς πόνους. Για παράδειγμα, κάποιος που υποφέρει από απλό κρυολόγημα μπορεί να έχει ηπιότερα συμπτώματα, όπως η βουλωμένη μύτη.

Η κορύφωση της γρίπης, συνήθως συμβαίνει από τις αρχές μέχρι τα μέσα του Ιανουαρίου, υποστηρίζει ο Veselik, αλλά η δραστηριότητά της μπορεί να ξεκινήσει από τον Οκτώβρη και να διαρκέσει μέχρι τον Μάιο.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, συγκεντρώνοντας στατιστικά για την εποχή, που εμφανίζεται συχνότερα η γρίπη, από το 1982 έως το 2016, κατέληξαν ότι το υψηλότερο ποσοστό των λοιμώξεων από τον ιό της γρίπης – συνέβη τον Φεβρουάριο, 14 φορές.

Αυτό που κάνει τον ιό της γρίπης τόσο δύσκολο ως προς το να περιοριστεί και να θεραπευτεί είναι η μεταβολή των στελεχών του ιού, των οποίων η επίδρασή στα παιδιά είναι ιδιαίτερα αισθητή.

“Τα παιδιά δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μέσα από διάφορες εποχές και να αντιμετωπίσουν μερικούς από αυτούς τους ιούς, ώστε να αναπτύξουν μια αντισωματική απόκριση”, αναφέρει ο Dr. Keith Veselik. “Έτσι, πολλές φορές, όταν “βλέπουν” το ρινοϊό, τον “βλέπουν” για πρώτη φορά και έτσι δεν έχουν αντισώματα, που μπορούν να τα βοηθήσουν στην καταπολέμηση του ιού, κάτι, το οποίο, θα μπορούσε να απαπτυχθεί μέσα στα επόμενα χρόνια”, συμπληρώνει.

Ενώ ο γενικό τρόπος για την αντιμετώπιση της γρίπης είναι μέσα από τα αντιβιοτικά, ένα άλλο ισχυρό και θεραπευτικό όπλο έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια: το μυαλό.

“Απλά με το να ανησυχείτε για κάποια πιθανή αδιαθεσία μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβές για τον οργανισμό σας”, υποστηρίζει ο Jo Marchant, συγγραφέας του βιβλίου: “Θεραπεία: Ένα ταξίδι στην επιστήμη του νου πάνω στο σώμα”

“Η κατάσταση του μυαλού μας παίζει ένα σημαντικό ρόλο, ανεξάρτητα από την εποχή, για τον προσδιορισμό της σοβαρότητας των συμπτωμάτων που βιώνουμε όταν είμαστε άρρωστοι”, δήλωσε ο Marchant.

Αρνητικές σκέψεις και προσδοκίες, ή ανησυχίες για αδιαθεσία, μπορεί να μεγεθύνουν τα συμπτώματα μας, γεγονός το οποίο, χρησιμεύει ως ένα είδος αντεστραμμένο φαινόμενο placebo, γνωστό ως «φαινόμενο nocebo», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Marchant.

Ενώ οι λόγοι που κολλάμε τη γρίπη ποικίλλουν από άτομο σε άτομο, το κοινωνικό άγχος μπορεί επίσης να εντείνει τα συμπτώματα της γρίπης επηρεάζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα με έναν τρόπο, ο οποίος επηρεάζει τόσο τη πιθανότητα να κολλήσουμε ιούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα όσο και το πόσο άσχημα τα συμπτώματα μας είναι κάνουμε, όταν μολυνθούμε “δήλωσε ο Marchant.