Οι καρδιαγγειακές παθήσεις αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου των ανθρώπων μέσης ηλικίας παγκοσμίως. Ωστόσο, στις χώρες με υψηλά εισοδήματα οι θάνατοι από καρκίνο έχουν διπλασιαστεί σε συχνότητα, σε σύγκριση με αυτούς από καρδιαγγειακά αίτια, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Lancet.
Στην έρευνα του Πανεπιστημίου McMaster του Καναδά συμμετείχαν περισσότερα από 162.500 άτομα ηλικίας από 35 έως 70 ετών από 21 χώρες, τα οποία παρακολουθήθηκαν για περίπου 9,5 χρόνια κατά μέσο όρο.«Το γεγονός ότι οι καρκινικοί θάνατοι έχουν τώρα τη διπλάσια συχνότητα από τους καρδιαγγειακούς στις χώρες υψηλού εισοδήματος υποδεικνύει μια μετάβαση στις κυρίαρχες αιτίες θανάτου στους μεσηλίκους. Καθώς οι καρδιαγγειακές παθήσεις μειώνονται σε πολλές χώρες μέσω της πρόληψης και της θεραπείας, η θνησιμότητα λόγω καρκίνου θα γίνει πιθανότατα η βασική αιτία θανάτου στο μέλλον σε παγκόσμιο επίπεδο. Η υψηλή θνησιμότητα στις πιο φτωχές χώρες δεν οφείλεται σε αυξημένους παράγοντες κινδύνου, αλλά μάλλον σε παράγοντες όπως η χαμηλότερη ποιότητα και η λιγότερη φροντίδα υγείας», σημειώνει ο Salim Yusuf, επικεφαλής ερευνητής της μελέτης και καθηγητής Ιατρικής.
Ο ίδιος προσέθεσε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης ενδεχομένως να εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες με παρόμοια οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά και φροντίδα υγείας. Σε ένα μοτίβο που παρατηρήθηκε για όλες τις αιτίες θανάτου εκτός από τον καρκίνο, η συνολική θνησιμότητα για κάθε 1.000 άτομα ήταν χαμηλότερη στις χώρες υψηλού εισοδήματος (3,4%), μέτρια στις χώρες μετρίου εισοδήματος (6,9%) και υψηλότερη στις χώρες χαμηλού εισοδήματος (13,3%).
Όσον αφορά στους θανάτους, οι καρδιαγγειακές παθήσεις ήταν η πιο συχνή αιτία γενικότερα σε ποσοστό 40%, αλλά κυμαινόταν από μόλις 23% στις χώρες υψηλού εισοδήματος στο 41% στις μετρίου εισοδήματος και 43% στις χαμηλού εισοδήματος, παρόλο που τα ποσοστά των παραγόντων κινδύνου για τις καρδιαγγειακές παθήσεις ήταν υψηλότερα στις πλούσιες χώρες και χαμηλότερα στις φτωχές. Ο καρκίνος ήταν η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου σε ποσοστό 26%, αλλά η αναλογία αυτή κυμαινόταν από το 55% των θανάτων στις πλούσιες χώρες, σε 30% στις χώρες μετρίου εισοδήματος και 15% στις φτωχές χώρες.
Τα κύρια ευρήματα της μελέτης ήταν:
• Στις χώρες υψηλού εισοδήματος, η μεγαλύτερη αναλογία θανάτων και νοσηλείας ήταν για μη μεταδοτικές ασθένειες, σε σύγκριση με τις μεταδοτικές
• Τα υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων και σχετικών με αυτές θανάτων στις φτωχότερες χώρες, σε σύγκριση με τις πιο πλούσιες, υπήρχαν παρά τους πολύ λιγότερους παράγοντες κινδύνου στις φτωχές χώρες
• Υπάρχει αντίστροφη σχέση μεταξύ της χρήσης νοσοκομειακής φροντίδας και της αποτελεσματικής φαρμακευτικής αγωγής εναντίον των θανάτων, πράγμα που υποδεικνύει ότι η χαμηλότερη ποιότητα φροντίδας υγείας μπορεί να ευθύνεται τουλάχιστον εν μέρει για την αυξημένη θνησιμότητα στις φτωχές χώρες.