Ένας στους πέντε Αμερικανούς ενήλικες άνω των 40 ετών θα αναπτύξει καρδιακή ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της ζωής του, σύμφωνα με την American Heart Association. Και οι μισοί πεθαίνουν εντός πέντε ετών από τη διάγνωση. Δύο ασθενείς μπορεί να φαίνονται εξίσου άρρωστοι με βάση την κλινική εικόνα, αλλά οι διαφορές στην φυσιολογία της καρδιάς τους, θα μπορούσαν να προβλέψουν ποιος έχει τη δυνατότητα να ανακάμψει από καρδιακή ανεπάρκεια.
Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα θεωρεί ότι οι ασθενείς των οποίων οι καρδιές έχουν ισοπεδωμένους t-σωληνίσκους έχουν μειωμένη πιθανότητα να δείξουν σημεία ανάκαμψης μετά την εμφύτευση μηχανικής αντλία της καρδιάς. Κανονικά, οι t-σωληνίσκοι στην καρδιά είναι μακρείς, λεπτοί και στρογγυλεμένοι.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα εντόπισαν σαφείς διαφορές στις καρδιές των ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια που αψηφώντας τις πιθανότητες έδειξαν σημεία ανάκαμψης από τη νόσο. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Circulation. Αυτά τα νέα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους κλινικούς ιατρούς να εντοπίσουν τους καλύτερους υποψηφίους για θεραπεία καρδιακής αποκατάστασης.
«Με βάση όλα όσα ένας γιατρός παραδοσιακά γνωρίζει, οι ασθενείς αυτοί φαίνονται εξίσου άρρωστοι», λέει ο συν-συγγραφέας καρδιολόγος Σταύρος Δράκος, MD, Ph.D., επίκουρος καθηγητής παθολογίας. «Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους σε βιολογικό επίπεδο, και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις πληροφορίες για να προβλέψουμε ποιος έχει την ευκαιρία να ανακάμψει».
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι μερικοί ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου ανταπο-κρίνονται διαφορετικά μετά την εμφύτευση μίας μηχανικής αντλίας της καρδιάς, που ονομάζεται συσκευή υποβοήθησης της αριστερής κοιλίας (LVAD). Σε 15% με 20% των ασθενών αυτών η αντλία μειώνει το φορτίο της της κατεστραμμένης καρδιάς και προωθεί την ανάκαμψη. Για να βρείτε αυτό που κάνει την ανταπόκριση μοναδική ο Δράκος και η ομάδα του εξέτασαν βιοψίες καρδιάς βιοψίες που ελήφθησαν κατά τη στιγμή της εμφύτευσης LVAD. Δέκα ήταν από ασθενείς οι οποίοι έδειξαν σημάδια ανάκαμψης τρεις μήνες αργότερα, και 16 ήταν από τους ασθενείς που δεν ανέκαμψαν.
Μία ανατομική δομή που ονομάζεται σύστημα εγκάρσιων t- σωληνίσκων συνήθως εκτείνεται ως λεπτές δακτυλιοειδείς προσεκβολές στις καρδιακές ίνες. Στις περιπτώσεις μη ανάκαμψης ήταν επιπεδωμένες – σαν φύλλα. «Αυτό δεν το αναμέναμε καθόλου». Αντίθετα, το t-σύστημα φαινόταν σχετικά άθικτο σε δείγματα ασθενών που ανέκαμψαν. «Το όραμά μας είναι ότι μπορεί κάποια μέρα να χρησιμοποιήσουμε αυτή την πληροφορία για να εντοπίσουμε εκείνους τους ασθενείς που τελικά δεν θα χρειαστούν μεταμόσχευση καρδιάς, αλλά μπορεί αντ ‘αυτού να απογαλακτιστούν από την LVAD να επιστρέψουν σε μια φυσιολογική ζωή» ανέφερε ο Δράκος.