Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο συχνότερος καρκίνος των ενδοκρινών αδένων (περίπου το 90% αυτών) αλλά θεραπεύεται σε υψηλό ποσοστό (τουλάχιστον στο 95% ασθενών επιτυγχάνεται πενταετής επιβίωση). Αντιμετωπίζεται χειρουργικά, ενώ μετά την θυρεοειδεκτομή πολλοί ασθενείς θα υποβληθούν σε αγωγή με ραδιενεργό ιώδιο 131 με σκοπό την εκρίζωση των υπολειμμάτων του φυσιολογικού και του νεοπλασματικού ιστού. Οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς θα πρέπει να λαμβάνουν αγωγή με θυροξίνη εφ’ όρου ζωής για υποκατάσταση του μετά την θυρεοειδεκτομή υποθυρεοειδισμού και την αναστολή ανάπτυξης της προϋπάρχουσας νόσου ή υποτροπή της νόσου, καταστέλλοντας σε διάφορο βαθμό την θυρεοτροπίνη (TSH).
Τα νεαρότερα άτομα/επιζώντες καρκίνου του θυρεοειδούς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένα προβλήματα υγείας αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε σε Συμπόσιο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας, που πραγματοποιήθηκε στις 27 & 28 Ιανουαρίου στο Σαν Ντιέγκο.
Η Brenna Blackburn, MPH, από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα στο Σολτ Λέικ Σίτι, και οι συνεργάτες της εξέτασαν δεδομένα από 3.706 επιζώντες καρκίνου του θυρεοειδούς στη Γιούτα που είχαν διαγνωστεί μεταξύ 1997 και 2012. Οι ερευνητές συνέκριναν τη μακροπρόθεσμη υγεία αυτών των ασθενών με εκείνη 15.587 ατόμων που δεν είχαν καρκίνο του θυρεοειδούς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι επιζώντες καρκίνου του θυρεοειδούς με νόσο που είχε διαγνωστεί πριν την ηλικία των 40 ετών είχαν πέντε φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν περικαρδίτιδα, ενδοκαρδίτιδα ή μυοκαρδίτιδα, και πάνω από διπλάσια πιθανότητα να αναπτύξουν βλάβες των καρδιακών βαλβίδων, σε σύγκριση με τα άτομα της άλλης ομάδας. Οι ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του θυρεοειδούς, σε νεαρή ηλικία εμφάνισαν επίσης επταπλάσια πιθανότητα να αναπτύξουν οστεοπόρωση, και ήταν πιο πιθανό να έχουν υπέρταση και καρδιακές αρρυθμίες. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του θυρεοειδούς μετά τα 40 είχαν 46% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υπέρταση και πάνω από διπλάσια πιθανότητα να αναπτύξουν οστεοπόρωση συγκριτικά πάντα με άτομα που δεν είχαν ποτέ καρκίνο του θυρεοειδούς.
«Δεδομένου ότι ο αριθμός των επιζώντων του καρκίνου του θυρεοειδούς μεγαλώνει, οι περισσότεροι εξ’αυτών ζουν με άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας που προκύπτουν από την αντιμετώπιση της αρχικής νόσου τους» ανέφερε η Blackburn. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε αυτούς τους μακροπρόθεσμους κινδύνους, έτσι ώστε να βελτιστοποιήσουμε τη διαχείριση αυτών των ασθενών».