Οι κλινικοί ιατροί προειδοποιούν να μην αγνοούμε τον αυξημένο καρδιαγγειακό κινδύνο για όσους χαρακτηρίζονται ως «υγιείς παχύσαρκοι» ή που θεωρούνται «φυσιολογικού βάρους» αλλά έχουν μεταβολικές ανωμαλίες όπως ο διαβήτης.
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Υγείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα για την εκτίμηση του βάρους και του μεταβολισμού σε σχέση με τον κίνδυνο από καρδιαγγειακές παθήσεις, που δημοσιεύθηκε στην ιατρικό περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας .
Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα που είναι «μεταβολικά υγιή παχύσαρκα» (MHO) – εκείνα που είναι παχύσαρκα αλλά δεν υποφέρουν από μεταβολικές ανωμαλίες όπως ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η υψηλή χοληστερόλη – έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων σε σύγκριση με εκείνους που είναι φυσιολογικού βάρους χωρίς μεταβολικές ανωμαλίες.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ηλεκτρονικά αρχεία υγείας 3,5 εκατομμυρίων Βρετανών ενηλίκων που ήταν αρχικά ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου (CVD). Στη συνέχεια επανεξέτασαν το ιστορικό κάθε ασθενούς, κατά μέσο όρο 5 χρόνια και τέσσερις μήνες αργότερα, προκειμένου να εκτιμήσουν εάν είχαν αναπτύξει ένα τουλάχιστον από τα τέσσερα είδη καρδιαγγειακών επεισοδίων – στεφανιαία καρδιακή νόσο (CHD), εγκεφαλοαγγειακή νόσο (ιδιαίτερα εγκεφαλικά επεισόδια ), καρδιακή ανεπάρκεια ή περιφερική αγγειακή νόσο (PVD).
Οι ασθενείς διαιρέθηκαν σε τέσσερις φαινοτύπους σωματικού μεγέθους χρησιμοποιώντας τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Τρεις μεταβολικές ανωμαλίες ελήφθησαν υπόψη κατά τη διάρκεια της μελέτης: διαβήτης, υπέρταση και υπερλιπιδαιμία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι εκείνοι που ήταν MHO είχαν 49% υψηλότερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, 7% υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλοαγγειακής νόσου και 96% αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας από ό, τι το φυσιολογικό μεταβολικά υγιές άτομο.
Τα αποτελέσματα της έρευνας εγείρουν ερωτήματα γύρω από την έννοια της «υγιούς παχυσαρκίας». Το εάν η μεταβολικά υγιής παχυσαρκία συνδέεται με τον υπερβολικό κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων παρέμεινε αντικείμενο συζητήσεων για πολλά χρόνια λόγω περιορισμών σε προηγούμενες μελέτες. Οι ακαδημαϊκοί στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν αυτούς τους περιορισμούς στη μεγαλύτερη προοπτική μελέτη του είδους της.
Ο επικεφαλής συγγραφέας και επιδημιολόγος Dr Rishi Caleyachetty, από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, δήλωσε: «Τα παχύσαρκα άτομα χωρίς παράγοντες μεταβολικού κινδύνου εξακολουθούν να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλοαγγειακής νόσου και καρδιακής ανεπάρκειας από ό, τι το φυσιολογικό μεταβολικά υγιές άτομο.» Ο επίσης συγγραφέας Καθηγητής Neil Thomas, από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, δήλωσε ότι είναι σημαντικό οι κλινικοί γιατροί να λάβουν υπόψη τα ευρήματα της έρευνας.