Καρδιαγγειακά

Η αρθροπλαστική γονάτου μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα

Η αρθροπλαστική γονάτου μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα
Η αρθροπλαστική γονάτου μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα. Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, που υποβάλλονται σε αντικατάσταση ισχίου ή γόνατος, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο βραχυπρόθεσμο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με νέα έρευνα. Της Μαρίας Χατζηδάκη Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, που έχουν κάνει ολική αρθροπλαστική στο γόνατο τους, βρέθηκαν να είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης […]

Η αρθροπλαστική γονάτου μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα. Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, που υποβάλλονται σε αντικατάσταση ισχίου ή γόνατος, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο βραχυπρόθεσμο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Της Μαρίας Χατζηδάκη

Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, που έχουν κάνει ολική αρθροπλαστική στο γόνατο τους, βρέθηκαν να είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής προσβολής, ιδιαίτερα κατά τον πρώτο μήνα μετά την επέμβαση. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Arthritis & Rheumatology, παρουσιάζει στοιχεία σχετικά με τους ασθενείς που μπορεί να διατρέχουν αυξημένο μακροπρόθεσμο κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής (VTE).

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), επίσης γνωστή ως εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων, είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας στις ΗΠΑ, επηρεάζοντας περίπου το 13.9% των ενηλίκων ηλικίας 25 ετών και άνω και το 33,6% των ατόμων άνω των 65 ετών.
Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά στις αρθρώσεις των χεριών, της σπονδυλικής στήλης, τα ισχία, τα γόνατα και τα δάχτυλα των ποδιών. Η νόσος χαρακτηρίζεται από μια διάσπαση του αρθρικού χόνδρου ιστού που προστατεύει τα άκρα των οστών βοηθώντας τα οστά να μην τρίβονται μεταξύ τους.

Σήμερα, δεν υπάρχει θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα. Αν και τα συμπτώματα για την πλειοψηφία των ασθενών με ΟΑ μπορεί να αντιμετωπιστούν με μη επεμβατικές μεθόδους, όπως ο έλεγχος του βάρους, η φυσική θεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται αντικατάσταση της άρθρωσης – γνωστή ως αρθροπλαστική.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τον Yuqing Ζανγκ, καθηγητή της Ιατρικής και Επιδημιολογίας στο Boston University School of Medicine, ΜΑ, σε παλαιότερες μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι περίπου 1,8 εκατομμύρια αρθροπλαστικές διεξάγονται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο, η πλειοψηφία των οποίων είναι ολική αρθροπλαστική γόνατου και αντικατάσταση του ισχίου.

Ενώ η διαδικασία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον πόνο και βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΟΑ, ο καθηγητής Zhang και οι συνεργάτες του αναφέρουν ότι η επίδραση της αρθροπλαστικής στην καρδιαγγειακή υγεία παραμένει ασαφής. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η αρθροπλαστική βελτιώνει την υγεία της καρδιάς σε ασθενείς με ΟΑ, αλλά η ομάδα έθεσε ως στόχο να διερευνήσει περαιτέρω αυτή τη συσχέτιση.

Για να οδηγηθούν στα ευρήματά τους, η ομάδα ανέλυσε 13.849 ασθενείς ηλικίας 50 ετών και άνω με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ολικής αντικατάστασης γονάτου, μεταξύ του Ιανουαρίου του 2000 και του Δεκεμβρίου του 2000, παράλληλα με 13.849 όμοιους ασθενείς που δεν έκαναν τη χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, οι ερευνητές αξιολόγησαν 6.063 ασθενείς, ηλικίας 50 ετών και άνω με ΟΑ ισχίου, που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ολικής αντικατάστασης ισχίου κατά την ίδια χρονική περίοδο, καθώς και 6.603 όμοιους ασθενείς οι οποίοι δεν έχουν κάνει επέμβαση.

Κατά τη διάρκεια της μέσης περιόδου παρακολούθησης 4,2 ετών, 306 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γονάτου, που υποβλήθηκαν σε αρθροπλαστική, είχαν εμφανίσει καρδιακή προσβολή, σε σύγκριση με 286 ασθενείς της ομάδας ελέγχου. Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής ήταν σημαντικά υψηλότερος για τους ασθενείς με αρθροπλαστική γονάτου κατά τον πρώτο μήνα μετά την επέμβαση.

Μεταξύ αυτών με ΟΑ ισχίου που υποβλήθηκαν σε αρθροπλαστική ισχίου, οι 128 έπαθαν καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, σε σύγκριση με τους 138 συμμετέχοντες. Ωστόσο, η ομάδα σημειώνει ότι οι επιπτώσεις της καρδιακής προσβολής ήταν μεγαλύτερες για τους ασθενείς με αρθροπλαστική ισχίου κατά τους πρώτους 6 μήνες μετά τη διαδικασία, σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν χειρουργηθεί.

Οι ερευνητές βρήκαν, επίσης, ότι οι ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατου διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής.