Η στεφανιαία νόσος (CHD) οφείλεται στην δημιουργία πλούσιων σε χοληστερόλη αθηρωματικών πλακών στο τοίχωμα των επικαρδιακών στεφανιαίων αρτηριών, με αποτέλεσμα την στένωση του αυλού τους και την παρεμπόδιση της ροής του αίματος μέσα από αυτές.
Το 2016 σύμφωνα με στοιχεία της American Heart Association (ΑΗΑ), 15,5 εκατομμύρια άτομα ≥20 ετών στις ΗΠΑ έχουν CHD, ενώ ο επιπολασμός της αυξάνεται με την ηλικία τόσο για τις γυναίκες και τους άνδρες και έχει υπολογιστεί ότι περίπου κάθε 42 δευτερόλεπτα, ένας Αμερικανός παθαίνει οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου. Η συχνότητα εμφάνισης CHD έχει μειωθεί διαχρονικά στις ανεπτυγμένες χώρες. Για τους ασθενείς με CHD, η θνητότητα πιο συχνά οφείλεται σε μη καρδιαγγειακά αίτια, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 1ης Ιανουαρίου 2017 του The American Journal of Cardiology .
Η Ε Wang, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, και οι συνεργάτες της προσδιόρισαν την αναλογία των ασθενών με στεφανιαία νόσο που απεβίωσαν από καρδιαγγειακά αίτια έναντι μη καρδιαγγειακών αιτίων. Επίσης προσδιόρισαν αναλυτικότερα τα αίτια θανάτου καθώς και τους αντίστοιχους προγνωστικούς παράγοντες. Συνολικά 1.024 συμμετέχοντες από την μελέτη Heart and Soul με σταθερή στεφανιαία νόσο εντάχθηκαν τα έτη 2000-2002 και παρακολουθήθηκαν για 10 χρόνια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 401 συμμετέχοντες απεβίωσαν κατά τη διάρκεια 7.680 άτομο-ετών παρακολούθησης. Από αυτούς τους θανάτους, 42,4 και 54,4%, αντίστοιχα, ήταν από καρδιαγγειακά και από μη καρδιαγγειακά αίτια. Το 72% των καρδιαγγειακών θανάτων αποδόθηκαν σε έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. 67% των μη καρδιαγγειακών θανάτων αποδόθηκαν σε καρκίνο, πνευμονία και σηψαιμία. Η μεγαλύτερη ηλικία, επαγώγιμη ισχαιμία σε ηχοκαρδιογράφημα στρες, υψηλότερο καρδιακή συχνότητα σε κατάσταση ηρεμίας, κάπνισμα, χαμηλότερη αιμοσφαιρίνη και υψηλότερο εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο (N-Terminal proBrain natriuretic peptide/NT-proBNp) ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της καρδιακής θνητότητας (όλα τα P <0,05). Η μεγαλύτερη ηλικία, η επαγώγιμη ισχαιμία, η υψηλότερη καρδιακή συχνότητα, χαμηλότερη ικανότητα άσκησης, και μη χρήση στατινών ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της μη καρδιακής θνητότητας (όλα τα P <0,05).
«Εν κατακλείδι, η θνητότητα σε αυτή την ομάδα πιο συχνά οφείλεται σε μη καρδιαγγειακά αίτια, και στους προβλεπτικούς παράγοντες της μη καρδιαγγειακής θνητότητας περιλαμβάνονται παράγοντες που παραδοσιακά συνδέονται με την καρδιαγγειακή θνητότητα» γράφουν οι συγγραφείς.