Ερευνητές από το Newcastle έχουν αναπτύξει μια πολλά υποσχόμενη νέα μέθοδο για τον εντοπισμό ασθενών με μία σπάνια ασθένεια του ήπατος που δεν ανταποκρίνεται στη συνήθη θεραπεία, επιτρέποντας έγκαιρη παρέμβαση με εναλλακτικές λύσεις.
Η πρωτοπαθής χολική χολαγγειίτιδα (PBC η οποία στο παρελθόν ήταν γνωστή ως πρωτοπαθής χολική κίρρωση) είναι μια μακροχρόνια, αυτοάνοση πάθηση η οποία προκαλεί βλάβη στα χοληφόρα εντός του ήπατος , που προκαλεί κούραση, κνησμό, και επηρεάζει αρνητικά τη μνήμη και τη συγκέντρωση. Μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική ίνωση, κίρρωση και ηπατική ανεπάρκεια. Η PBC είναι σχετικά σπάνια, επηρεάζοντας έως 1 στα 3-4.000 άτομα, και από αυτά τα 9 στα 10 είναι γυναίκες. Στα αρχικά στάδια της νόσου, η PBC συχνά δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα και πολλοί άνθρωποι διαγιγνώσκονται μόνο κατά τη διάρκεια εξετάσεων ρουτίνας ή ελέγχων για άλλο λόγο. Σε ασθενείς με PBC, ο οργανισμός του ασθενούς εκλαμβάνει τα χοληφόρα εντός του ήπατος ως ξένα σώματα και προσπαθεί να καταστρέψει την επένδυσή τους. Καθώς τα χοληφόρα εξυπηρετούν τη ροή της χολής από το ήπαρ, η βλάβη τους οδηγεί σε κακή αποστράγγιση των χολικών οξέων. Τα χολικά οξέα έτσι διαρρέουν από τα χοληφόρα, καταστρέφοντας τα περιβάλλοντα κύτταρα του ήπατος, και στη συνέχεια προκαλούνται φλεγμονή και ουλές στο ήπαρ. Από τους ασθενείς με την πάθηση, το 70% απαντούν σε θεραπεία, ωστόσο, για το υπόλοιπο 30% τα χορηγούμενα δισκία ουρσοδεσοξυχολικού οξέος δεν αποδίδουν και αυτό δεν γίνεται αντιληπτό παρά μόνο μετά από ένα έτος θεραπείας.
Το νέο τεστ εντόπισε ένα γονίδιο (p21WAF1/Cip) που σχετίζεται με την ανοσιακή απόκριση στο ήπαρ των ασθενών με νόσο υψηλού κινδύνου. Χρησιμοποιώντας την ψηφιακή πλατφόρμα έκφρασης NanoString nCounter, βιοψίες που λαμβάνονται κατά τη διάγνωση PBC μπορεί άμεσα και ταχέως να ελέγχονται για το γονίδιο αυτό.
Στη δημοσίευση στην επιθεώρηση e-biomedicine, η επικεφαλής συγγραφέας δρ Lucy Walker από το Ινστιτούτο Κυτταρικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Newcastle, δήλωσε: “Με αυτή τη μελέτη του NanoString, τα αρχικά μας αποτελέσματα παρουσιάζουν την τεχνική να παρέχει μια αξιόπιστη ένδειξη της πιθανότητας ενός ασθενούς να μην μπορέσει να ανταποκριθεί στη συνήθη θεραπεία. Αυτό σημαίνει ότι οι ιατροί θα μπορούσαν να παρέμβουν νωρίτερα με εναλλακτικές θεραπείες, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιτυχίας και ίσως αποτρέποντας την ανάγκη για μεταμόσχευση ήπατος. Αυτή η μελέτη εξέτασε μόνο δείγματα από μια μικρή ομάδα ασθενών (13) και μια περαιτέρω μελέτη σε μια μεγαλύτερη ομάδα για την επικύρωση των αποτελεσμάτων θα ξεκινήσει σύντομα”. Η ομάδα αναζητά να συνεργαστεί με τη βιομηχανία για να αναπτύξει ένα διαγνωστικό τεστ παράλληλα με νέες θεραπείες.