Η γρίπη μεταδίδεται σαν τη φωτιά στους κλειστούς χώρους και σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται τα μέσα σταθερής τροχιάς. Μία νέα βρετανική μελέτη αποκαλύπτει ότι το μετρό και ο προαστιακός είναι ό,τι πρέπει για να μεταδοθεί μαζικά η γρίπη.
Μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η διαδρομή που κάνει ένας επιβάτης, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητές του να αρρωστήσει. Και αυτό ισχύει κυρίως όταν περνάει από σταθμούς όπου η κίνηση των επιβατών είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Τη μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, με επικεφαλής την δρα Lara Goscé.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τα μέσα μαζικής μεταφοράς του Λονδίνου και τις εξάρσεις ή επιδημίες της γρίπης και των ιώσεων (κοινά κρυολογήματα) στην ευρύτερη περιοχή της βρετανικής πρωτεύουσας.
Όπως διαπίστωσαν, τα κρούσματα γρίπης και άλλων αερογενών λοιμώξεων ήταν υψηλότερα στις συνοικίες του Λονδίνου όπου είναι πυκνό το δίκτυο των μέσων μαζικής μεταφοράς και πολυσύχναστοι οι τερματικοί σταθμοί.
Αντιθέτως, ήταν λιγότερα στις περιοχές όπου οι πολίτες δεν χρησιμοποιούν πολύ τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ήταν επίσης μειωμένα στις περιοχές όπου οι στάσεις των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι λιγότερες.
Τα κρούσματα των λοιμώξεων, λ.χ., σε μία περιοχή με σταθμό μετεπιβίβασης πολλών γραμμών του μετρό, ήταν τριπλάσια σε σύγκριση με παρακείμενη περιοχή απ’ όπου διερχόταν μόνο μία γραμμή.
Η δρ Goscé εκτιμά ότι οι ειδικοί στη δημόσια Υγεία πρέπει να χρησιμοποιήσουν αυτά τα ευρήματα για να κατανοήσουν τον ρόλο που μπορεί να παίξουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς στη μετάδοση σοβαρών ασθενειών.
Πώς να προστατευτείτε
Πώς μπορεί όμως να μολυνθεί κανείς από γρίπη στο μετρό; Και πώς μπορεί να προστατευθεί;
Οι ειδικοί λένε ότι δύο είναι οι κύριες οδοί μόλυνσης. Η μία είναι η εισπνοή του μολυσμένου αέρα. Αυτό συμβαίνει, π.χ., όταν κάποιος βήχει και φταρνίζεται στον αέρα. Η δεύτερη, να αγγίξουμε μια μολυσμένη επιφάνεια και ύστερα να τρίψουμε τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα μας.
Ο δρ W. Ian Lipkin, καθηγητής Επιδημιολογίας στη Σχολή Δημοσίας Υγείας Mailman του Πανεπιστημίου Κολούμπια, λέει ότι μία λύση θα ήταν να φοράμε γάντια. Με αυτό τον τρόπο δεν θα μολύνονται τα χέρια μας με μικρόβια από τις κοινόχρηστες επιφάνειες. Ωστόσο η χρήση γαντιών δεν θα ήταν πρακτική, εάν δεν επρόκειτο για γάντια μιας χρήσης. Και αυτό, διότι σε κάθε διαδρομή θα έπρεπε να έχετε και άλλο ζευγάρι μαζί σας.
Πιο ρεαλιστικό είναι να σαπουνίζετε καλά τα χέρια σας μόλις βγαίνετε από το μετρό ή να τα απολυμαίνετε με ειδικό υγρό ή μαντιλάκια. Στο μεσοδιάστημα, όμως, δεν πρέπει να τρίψετε τα μάτια ή άλλο σημείο στο πρόσωπό σας με τα χέρια σας.
Όλοι, τέλος, πρέπει να μάθουν να μην βήχουν και να μην φταρνίζονται στον ανοικτό αέρα, αλλά μόνο ψηλά στο μανίκι τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην μολυνθεί κανείς ούτε μέσω του αέρα, ούτε από τις μολυσμένες επιφάνειες.