Της Νικολέτας Ντάμπου
Αν η Γερμανία κρατήσει κλειστά τα σύνορά της, τότε υπάρχει κίνδυνος οι χιλιάδες των μεταναστών και προσφύγων που καθημερινά φτάνουν στα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στη συνέχεια προωθούνται στον Πειραιά να εγκλωβιστούν στην χώρα μας με άγνωστες συνέπειες για την δημόσια Υγεία .
Μεταναστευτικό:Κίνδυνος ξεσπάσματος ξεχασμένων επιδημιών
Μεγάλος είναι ο κίνδυνος οι χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που λαθραία μπαίνουν στην χώρα μας να εγκλωβιστούν αφού η Γερμανία έκλεισε τα σύνορα της να μην μπουν και η Ουγγαρία σχεδιάζει να χτίσει φράχτη κατά μήκος των συνόρων της και αφετέρου των Σκοπίων να «σφραγίσουν» τα σύνορά τους με στρατό.
Οι υγειονομικοί κίνδυνοι που θα προκύψουν, από την συγκέντρωση χιλιάδων μεταναστών στα νησιά, στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά, θα είναι συντριπτικοί, καθώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις δεν υπάρχει καμία προετοιμασία από την πλευρά της Ελλάδος ή της Ευρωπαικής Ένωσης για έναν τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων, ο οποίος θα αυξάνεται συνεχώς στη χώρα μας, αν οι υπόλοιπες Ευρωπαικές χώρες κλείσουν τα σύνορά τους και μετατρέψουν την Ελλάδα σε μία χωματερή ανθρώπινων ψυχών.
Οι κίνδυνοι που θα προκύψουν από τον επιπολασμό ασθενειών θα είναι συντριπτικοί, για τους κατοίκους των περιοχών, αφού σε καμία περίπτωση, έτσι όπως έχουν τα πράγματα έως αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν οι υποδομές για να φιλοξενηθεί αυτός ο τεράστιος αριθμός προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας.
Χωρίς να υπολογίσουμε το γεγονός ότι η αύξηση της εγκληματικότητας θα πάρει πανδημικές διαστάσεις λόγω της ένδειας που θα αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι αυτοί και στοχεύοντας μόνο την υγειονομική πλευρά του θέματος, η κατάσταση μπορεί να αποβεί επικίνδυνη ακόμα και μοιραία, αν ξεσπάσουν ταυτόχρονες επιδημικές εστίες στα μέρη που συγκεντρώνονται αυτοί οι άνθρωποι, εξαιτίας των ασθενειών που μπορεί να φέρουν, αλλά και των ασθενειών που μπορεί να δημιουργηθούν λόγων των άσχημων συνθηκών διαβίωσης.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι τα επιδημικά νοσήματα αποτελούσαν πάντα χαρακτηριστικό κάθε μεγάλης πληθυσμιακής μετακίνησης, είτε οικονομικού, είτε στρατιωτικού χαρακτήρα, είτε καταναγκαστικής φύσης (πρόσφυγες). Για παράδειγμα, η μεγάλη επιδημία που έπληξε την Κωνσταντινούπολη το 1470 αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην υποχρεωτική μετακίνηση πληθυσμών στην περιοχή.
Ο ελλαδικός χώρος γνώρισε πολλές επιδημίες στο παρελθόν.
Την εποχή του Μαύρου Θανάτου, οι κάτοικοι της Εύβοιας της Κρήτης, της Λήμνου, της Θεσσαλονίκης και της νότιας Πελοποννήσου αποδεκατίστηκαν από τη νόσο. Μόνο στην Κύπρο χάθηκε ο μισός πληθυσμός του νησιού. Οι επιδημίες χολέρας του 1853 και του 1854, στον Πειραιά και την Αττική είχαν απαρχή και εστία τα γαλλικά στρατεύματα, που κατέλαβαν την πρωτεύουσα.
Από το 1822 έως και το 1837, η πανούκλα χτύπησε πολλές φορές, τόσο στην ηπειρωτική Ελλάδα όσο και στα νησιά. Ενώ, στις αρχές της δεκαετίας του 1920, η ελονοσία κόντεψε να αποδεκατίσει την Ελλάδα, γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε ως «φθοροποιός μάστιξ του ελληνικού λαού» .
Οι στατιστικές που εξέδιδε τότε ο ειδικός «Σύλλογος προς περιστολήν των ελωδών νόσων» ανέφεραν, ότι τα κρούσματα ελονοσίας έφταναν το ένα εκατομμύριο ετησίως. Και τα στοιχεία αυτά αφορούσαν τα χρόνια πριν από την εισροή του προσφυγικού πληθυσμού στη χώρα, και πριν προστεθούν η Ήπειρος, η Μακεδονία και η Θράκη. Η αστικοποίηση και η εκβιομηχάνιση αργότερα ευνόησαν εξίσου και την εξάπλωση της φυματίωσης. Η θνησιμότητα από τη νόσο κορυφώθηκε στην Αθήνα, κατά τους πρώτους χρόνους του 20ου αιώνα.
Ίσως και γι’ αυτό το λόγο, πήρε πολεμικές διαστάσεις το μεταναστευτικό φαινόμενο των τελευταίων μηνών, με τις Βρυξέλλες να δίνουν το πράσινο φως για τη χρήση στρατιωτικής βίας εναντίον των διακινητών προσφύγων και μεταναστών στο πλαίσιο της θαλάσσιας επιχείρησής της Ε.Ε στη Μεσόγειο.
Από τις αρχές του Οκτώβρη, μάλιστα, τα ευρωπαϊκά πολεμικά πλοία θα μπορούν να εκτελούν νηοψίες, να προχωρούν σε κατασχέσεις, να ζητούν αλλαγή πορείας ή ακόμη και να καταστρέφουν πλοία που είναι ύποπτα ότι χρησιμοποιούνται από διακινητές. Παράλληλα θα μπορούν να προχωρούν σε συλλήψεις, με την προϋπόθεση να μην εισέρχονται στα λιβυκά χωρικά ύδατα. Αυτή είναι η δεύτερη φάση της επιχείρησης EU Navfor Med, η οποία ξεκίνησε στα τέλη Ιουνίου στη Μεσόγειο. Η ΕΕ τις επόμενες κιόλας ημέρες θα συντάξει μια σειρά νομικών κειμένων, που θα αφορούν μεταξύ άλλων τους κανόνες εμπλοκής των στρατιωτών στις επιχειρήσεις που θα πραγματοποιηθούν στην μεσόγειο, ενώ προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της επιχείρησης, στέλνει άλλα επτά πολεμικά πλοία, κάποια από τα οποία θα πρέπει θα είναι εξοπλισμένα με ιατρικές εγκαταστάσεις, καθώς και ελικόπτερα, υποβρύχια και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Την ίδια ώρα ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, εισερχόμενος στο έκτακτο Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το προσφυγικό, δήλωσε,
«Περιμένουμε να σταθείτε με ευθύνη και αλληλεγγύη απέναντι στο ζήτημα, δεν θα μετατρέψουμε τη χώρα μας σε έναν τεράστιο καταυλισμό προσφύγων»
Τη συνδρομή μάλιστα, του αυστριακού στρατού στον έλεγχο των συνόρων, ανακοίνωσε και ο καγκελάριος Φάιμαν, ενώ η Πολωνία ξεκαθάρισε ότι θα αυξήσει τους ελέγχους στα σύνορά της, στην περίπτωση που απειληθεί η ασφάλεια της χώρας. Η Βιέννη θα επιστρατεύσει 2.200 στρατιώτες τις επόμενες ώρες” για να “βοηθήσουν την αστυνομία”, κυρίως στους “συνοριακούς ελέγχους”, εκεί όπου είναι αναγκαίο,
Ενώ η Ουγγαρία έκλεισε τον δρόμο που την ενώνει με την Αυστρία. Ωστόσο, μετά το σάλο που προκλήθηκε, με την καταπάτηση της Συνθήκης του Σέγκεν από την πλευρά της Γερμανίας, η οποία ξεκίνησε να πραγματοποιεί ελέγχους στα σύνορά της για τον εντοπισμό προσφύγων και φάνηκε να κλείνει τα σύνορα της, ο εκπρόσωπος της Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, επεσήμανε ότι η απόφαση του Βερολίνου να επανεισάγει τους ελέγχους στα σύνορά της δεν σημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση κλείνει τα σύνορά της στους πρόσφυγες. Η απόφαση του Βερολίνου προκάλεσε προβληματισμό σε όλη την Ευρώπη και ειδικότερα στην Αθήνα καθώς ο προορισμός της πλειοψηφίας των μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στο ελληνικό έδαφος είναι η Γερμανία.