Η «ισπανική γρίπη» του 1918 ήταν μια από τις πιο καταστροφικές πανδημίες της ανθρώπινης ιστορίας, σκοτώνοντας 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους. Μέχρι σήμερα η γρίπη αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, έχοντας σκοτώσει άλλα 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους από το 1918. Η πιο πρόσφατη πανδημία ήταν η επιδημία γρίπης H1N1 το 2009.
«Σε αντίθεση με κάποιες άλλες αξιοσημείωτες ασθένειες, όπως η ευλογιά, η γρίπη μπορεί να μολύνει πολλά διαφορετικά ζώα, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας ζωής, των υδρόβιων πτηνών και άλλων χερσαίων ζώων», δήλωσε ο Kevin Coombs, καθηγητής ιατρικής μικροβιολογίας στο Max Council College of Medicine στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα . «Ως εκ τούτου, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες εξάλειψης του ιού και η γενετική πλαστικότητα του ιού επιτρέπει στη γρίπη να μεταλλαχθεί γρήγορα για να αποφύγει τα εμβόλια και τα αντι-ιικά».
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο EBioMedicine από κύριους συγγραφείς τον Δρ. Coombs και τον Δρ. Darwyn Kobasa από τον Οργανισμό Δημόσιας Υγείας του Καναδά (PHAC), και συν-συγγραφέα τη Δρ. Charlene Ranadheera, PHAC, επισημαίνει ότι κατάφεραν να μετρήσουν χιλιάδες κυτταρικές πρωτεΐνες που δεν ρυθμίστηκαν και παρατήρησαν ότι πολλές από αυτές τις πρωτεΐνες, οι οποίες και δεν εντοπίστηκαν σε προηγούμενες μελέτες, είχαν επηρεαστεί σημαντικά από την ισπανική γρίπη.
Χρησιμοποιώντας σύγχρονες εγκαταστάσεις φασματομετρίας μάζας στο Κέντρο Μανιτόμπα για την Πρωτεΐνωση και τη Βιολογία Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, για τη μέτρηση και της ρύθμιση των χιλιάδων κυτταρικών πρωτεϊνών μετά από μόλυνση από τον ιό, συνέκριναν τον τρόπο με τον οποίο ο ιός του 1918 ενεργοποίησε συγκεκριμένες κυτταρικές οδούς.
Η ερευνητική ομάδα, που χρηματοδοτήθηκε από τα Ινστιτούτα Έρευνας για την Υγεία του Καναδά και την PHAC, διαπίστωσε ότι η ισπανική γρίπη, σε αντίθεση με άλλους ιούς της γρίπης, προκάλεσε συγκεκριμένες και μοναδικές αλλαγές σε πρώιμο στάδιο της μόλυνσης σε κύριο κυτταρικό ρυθμιστή το μονοπάτι Akt / mTOR.
Αυτό αναφέρει ο Δρ. Coombs στο news-medical.net, υποδηλώνει ότι η ισπανική γρίπη είχε μια ασυνήθιστη απαίτηση για αυτή την κυτταρική διαδρομή και δείχνει το δρόμο για πιο εστιασμένες μελέτες για την πρόληψη μελλοντικών πανδημιών γρίπης. Όπως λέει, οι σημαντικές διαφορές που θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς (ισπανική γρίπη) αλληλεπιδρά με τα κύτταρα που μολύνει. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι αυτό που έκανε την ισπανική γρίπη τόσο φονική.
Σύμφωνα με το Δρ. Coombs, αν καταφέρουν να αποκρυπτογραφήσουν καλύτερα τα κύτταρα ξενιστές στη γρίπη, μπορεί να καταφέρουν τελικά να είναι «ένα βήμα μπροστά» στον μικροβιακό αγώνα δρόμου κατά της γρίπης και να συντελέσουν στο να αποφευχθεί η επανεμφάνιση τόσο του συγκεκριμένου ιού ή άλλων θανάσιμων ιών γρίπης.