Το έντερο ενός παιδιού που έχει μολυνθεί με ροταϊό είναι σαν πεδίο μάχης. Από τη μια πλευρά, ο ιός εισβάλλει στα επιθηλιακά κύτταρα που σχηματίζουν την εσωτερική επιφάνεια του λεπτού εντέρου. Ο ιός πολλαπλασιάζεται στο εντερικό περιβάλλον, προκαλώντας σοβαρή διάρροια, έμετο, πυρετό και κοιλιακό άλγος. Συνήθως ακολουθεί αφυδάτωση που χρήζει αντιμετώπισης, αλλιώς η λοίμωξη μπορεί να αποβεί θανατηφόρος. Από την άλλη πλευρά, το σώμα του παιδιού αντεπιτίθεται. Τα επιθηλιακά κύτταρα είναι τα πρώτα που ανταποκρίνονται στην ιογενή επίθεση και μπορεί να παράγουν αντι-ιικά μόρια όπως οι ιντερφερόνες (IFNs), ιδίως IFNs τύπου Ι και III. Μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό πως η ισορροπία κλίνει υπέρ του ιού ή της άμυνα του οργανισμού.
«Αυτός και άλλοι ανθρώπινοι ιοί του πεπτικού συστήματος είναι δύσκολο να μελετηθούν, επειδή δεν αναπτύσσονταν καλά σε πειραματόζωα ή σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο,» είπε η Δρ Μ. Estes, καθηγήτρια της μοριακής ιολογίας και μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο Baylor στο Τέξας. «Αυτή η κατάσταση έχει αλλάξει χάρη στην εξέλιξη ανθρώπινων εντεροειδών (enteroids, HIEs), ένα εργαστηριακό μοντέλο του ανθρώπινου εντέρου που ενσωματώνει πολλές από τις βιολογικές και φυσιολογικές ιδιότητες του ανθρώπινου λεπτού εντέρου.» Χρησιμοποιώντας αυτό το εργαστηριακό μοντέλο του ανθρώπινου εντέρου, η Estes και οι συνεργάτες της έχουν αποκαλύψει τη «στρατηγική» που χρησιμοποιεί ο ροταϊός για να αποφύγει τις ενέργειες του ανθρώπινου σώματος για την εξάλειψη της λοίμωξης. Βρήκαν ότι αν και ο ιός δεν επιτυγχάνει να προλάβει τα αρχικά βήματα της απάντησης του ανθρώπου, είναι σε θέση να ελαχιστοποιήσει τα επόμενα βήματα που θα μπορούσαν να σταματήσουν την ανάπτυξή του. Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ζωντανού ανθρώπινου εντέρου, οι επιστήμονες έδειξαν επίσης την κυτταρική στρατηγική για την αντιμετώπιση της μόλυνσης από τον ιό.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν HIEs από έναν αριθμό ασθενών ώστε να συγκρίνουν τις απαντήσεις διαφόρων ατόμων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αν και κάθε καλλιέργεια από έναν μεμονωμένο ασθενή παρουσιάζει ποικιλομορφία στην βασική έκφραση γονιδίων, ωστόσο μετά την ιογενή λοίμωξη, όλες οι καλλιέργειες ανταποκρίθηκαν με πολύ παρόμοιο τρόπο. Όταν οι ερευνητές προσέθεσαν ανθρώπινο ροταϊό στις καλλιέργειες HIE στο εργαστήριο, τα επιθηλιακά κύτταρα ενεργοποίησαν γονίδια IFN τύπου ΙΙΙ, τα οποία με τη σειρά τους ενεργοποίησαν άλλα γονίδια που εμπλέκονται στην αντι-ιική απόκριση.
Ωστόσο, αυτή η ενεργοποίηση δεν μειώνει την ιική αναπαραγωγή. Απροσδόκητα, δεν ενεργοποιήθηκε σχεδόν καμία IFN τύπου Ι. «Αυτά τα πειράματα μας έδειξαν ότι στις καλλιέργειες HIE, ο ροταϊός είναι σε θέση να καταστείλει την παραγωγή των περισσότερων από τις πρωτεΐνες IFN με στόχο τον έλεγχο της αναπαραγωγής του», δήλωσε η Estes. «Μια τύπου Ι IFN μπορεί να είναι περισσότερο κρίσιμη για τον περιορισμό της αύξησης του ιού και αυτή η IFN μπορεί να παραχθεί από μια πηγή διαφορετική από τα επιθηλιακά κύτταρα.» «Το πρότυπο σύστημα HIE είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την εκτίμηση του πώς οι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε ιούς και άλλους μικροοργανισμούς που προκαλούν εντερικές νόσους.» «Αυτό είναι το πρώτο βήμα για το σχεδιασμό θεραπειών για την πρόληψη ή τον έλεγχο αυτών των θανατηφόρων λοιμώξεων.» Τα αποτελέσματα της εργασίας δημοσιεύονται στο Proceedings of the National Academy of Sciences.