Η έγκαιρη θεραπεία του ιού HIV μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη του AIDS, υποστηρίζει νέα μελέτη του Πανεπιστήμιου της Κοπεγχάγης. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι στους ανθρώπους που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV και ξεκίνησαν έγκαιρα τη θεραπεία τους πριν αρχίσουν τα συμπτώματα του AIDS, ή πριν τα επίπεδα ενός συγκεκριμένου είδους λευκών αιμοσφαιρίων πέσουν κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο, φαίνεται ότι μπορεί να καθυστερήσει εντυπωσιακά η ανάπτυξη του AIDS στον οργανισμό τους. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Medicine.
Της Μαρίας Χατζηδάκη
Μέχρι τώρα, τα στοιχεία για το πότε θα ξεκινήσει η θεραπεία των ασυμπτωματικών ασθενών δεν ήταν σαφής, και υπήρχε η ανησυχία στους επιστήμονες ότι η νωρίτερη χορήγηση αντιρετροϊκής θεραπείας θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών και νεφρικών παθήσεων στους ασθενείς αυτούς. Ο επικεφαλής της μελέτης Δρ Τζένς Λούντργκεν του Νασοκομείου Ριγκχοσπιτάλετ στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης ανέφερε ότι, «ήταν αμφιλεγόμενο για δύο δεκαετίες, εάν θα έπρεπε να ξεκινήσει η θεραπεία όταν τα επίπεδα των CD4-θετικών κυττάρων (τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος) είναι πάνω από 350 κύτταρα ανά κυβικό χιλιοστόλιτρο».
Η μελέτη της ομάδας, γνωστή ως START, που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρείας για το AIDS,το 2015 στο Βανκούβερ, έδειξε ότι στην μελέτη παρακολουθήθηκαν 4685 HIV-θετικοί ενήλικες για περίπου τρία χρόνια. Οι μισοί από αυτούς, που επιλέχτηκαν τυχαία, έλαβαν θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα ενώ τα CD4-θετικά ήταν ακόμα υψηλότερα από 500 ανά κυβικό χιλιοστόλιτρο. Οι υπόλοιποι εθελοντές έλαβαν τη θεραπεία καθυστερημένα, όταν τα λευκά κύτταρα του αίματος τους ήταν 350 ανά κυβικό χιλιοστόλιτρο.
Τα ευρήματα ήταν τόσο καθοριστικά που η δοκιμή τερματίστηκε πρόωρα και όλοι οι ασθενείς τέθηκαν σε αντιρετροϊκή θεραπεία αμέσως. Το ποσοστό των ασθενών που κατέληξαν στο θάνατο και ήταν στην ομάδα της άμεσης θεραπείας και είχαν εμφανίσει συνδεδεμένο με το AIDS συμβάν, ή κάποια άλλη μη συνδεδεμένη με το AIDS σύνθετη αιτία θανάτου ήταν μόλις 1,8%, ενώ το 4,1% των ασθενών που έλαβαν καθυστερημένα τη θεραπεία κατέληξαν στο θάνατο.
Η μελέτη έδειξε ότι οι παρενέργειες από την έγκαιρη θεραπεία δεν ήταν σοβαρές. Οι πιθανότητες για μια μη προγραμματισμένη εισαγωγή στο νοσοκομείο ήταν συγκρίσιμες στις δύο ομάδες, και η έγκαιρη θεραπεία δεν φαίνεται να αύξησε σημαντικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακής ή νεφρικής νόσου κατά τη διάρκεια της μελέτης. Το όφελος για τους ασθενείς που έλαβαν έγκαιρη θεραπεία φάνηκε να έρχεται από τα χαμηλότερα ποσοστά φυματίωσης και τα χαμηλότερα ποσοστά καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων των τύπων καρκίνου που δεν σχετίζονται με το AIDS.