Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα (το μούδιασμα, το μυρμήγκιασμα, η αδυναμία και άλλα προβλήματα στο χέρι λόγω αυξημένης πίεσης στο μέσο νεύρο στον καρπό), που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους (γυναίκες και άνδρες) σε ολόκληρο τον κόσμο, μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί με μια απλή επέμβαση.
Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα χειρουργείται σήμερα ενδοσκοπικά μέσα από τομή δυο εκατοστών, έχει πολύ γρήγορη ανάρρωση, η επούλωση διαρκεί 6-7 ημέρες, ενώ η επάνοδος στην εργασία γίνεται μέσα σε 2-3 εβδομάδες (εκτός κι αν είναι εργασία βαριά χειρωνακτική). Η επέμβαση γίνεται με τοπική νάρκωση, διαρκεί περίπου 20 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του αυθημερόν. «Η ενδοσκοπική αντιμετώπιση προσφέρει σημαντικά οφέλη για τον ασθενή και πραγματοποιείται μέσα από οπή ενός με δύο εκατοστών», αναφέρει ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπεδικός.
Η ενδοσκοπική αντιμετώπιση είναι πλέον μέθοδος επιλογής για τους πάσχοντες και έχει θαυμαστά αποτελέσματα, μερικά από τα οποία παρουσιάστηκαν, από διάσημους ορθοπεδικούς χειρουργούς στο 13ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Εταιρειών Μικροχειρουργικής (EFSM) στην Αττάλεια της Τουρκίας. Στο εξωτερικό -και κυρίως στη Γαλλία- οι επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα γίνονται κατά 90% με την ενδοσκοπική μέθοδο, ενώ με την παλαιά μέθοδο (ανοιχτό χειρουργείο με μεγάλη τομή) αντιμετωπίζονται ελάχιστες πολύ βαριές περιπτώσεις με συγκεκριμένες επιπλοκές.
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, είναι η πλέον συχνή περιφερική πιεστική νευροπάθεια που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ιδιαίτερη «αδυναμία» στις μεσήλικες γυναίκες, αφού τις χτυπά 5 με 6 φορές συχνότερα απ’ ότι τούς άνδρες. Ταλαιπωρεί πολλές νοικοκυρές, αλλά και χειρώνακτες κυρίως μετά από υπερβολική επιβάρυνση των χεριών στη διάρκεια της ημέρας. Το σύνδρομο εμφανίζεται συχνότερα στις εγκύους, τούς διαβητικούς, τους ρευματοπαθείς και τους νεφροπαθείς.
Εκδηλώνεται με μουδιάσματα και υπαισθησία στα πρώτα 3 με 4 δάκτυλα-κυρίως τη νύκτα (πρώτες πρωινές ώρες). Στα τελευταία στάδια με μυϊκή αδυναμία παλάμης και κυρίως ατροφίας των μυών της βάσης του αντίχειρα, ενώ ο ασθενής δεν μπορεί να πιάσει αντικείμενα (πτώση αντικειμένων από το χέρι).