Σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, οι παθολογικές τιμές σακχάρου σχετίζονται με τη δομή του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση της Αμερικανικής Γηριατρικής Εταιρείας.
Η Christiane Reitz, MD, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη, και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια συγχρονική μελέτη και μία προοπτική μελέτη σε μία ομάδα ατόμων που περιλαμβάνει τους δικαιούχους Medicare (ασφάλεια υγείας που παρέχεται στους ηλικωμένους στις ΗΠΑ από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση) ηλικίας 65 ετών και άνω από το Βόρειο Μανχάταν. Οι συγγραφείς εξέτασαν τη σχέση παθολογικών τιμών σακχάρου με βάση την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη A1c ή το ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, με τη γνωστική λειτουργία. Τα άτομα που εξετάσθηκαν κατηγοριοποιήθηκαν ως εξής: άτομα με φυσιολογική ανοχή γλυκόζης, προ-διαβήτης, αδιάγνωστος διαβήτης, γνωστό διαβήτης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι παθολογικές τιμές σακχάρου συσχετίζονται με υψηλότερο αριθμό εγκεφαλικών εμφράκτων, αλλοιώσεις της λευκής ουσίας του εγκεφάλου, μειωμένο συνολικά όγκο λευκής ουσίας, φαιάς ουσίας, και του ιππόκαμπου σε εγκάρσια διατομή. Διαπιστώθηκε επίσης μια συσχέτιση των παθολογικών τιμών σακχάρου με τη σημαντική μείωση σε όγκο της φαιάς ουσίας με το πέρασμα του χρόνου. Υπήρξε μια συσχέτιση μια συσχέτιση των παθολογικών τιμών σακχάρου με χαμηλότερες επιδόσεις στη γλώσσα, και την οπτικοχωρική λειτουργία με το πέρασμα του χρόνου. Μετά από προσαρμογή/διόρθωση με το επίπεδο της εκπαίδευσης, την APOE-ε4, την εθνοτική ομάδα, και αγγειακούς παράγοντες κινδύνου, οι συσχετισμοί αυτοί ήταν εξασθενημένοι.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι παθολογικές τιμές σακχάρου επηρεάζουν τη δομή του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία, ακόμη και σε ηλικιωμένους, όπως αποδεικνύεται από την υψηλότερη επίπτωση αγγειακής εγκεφαλικής νόσου, τη μείωση του όγκου της λευκής και της φαιάς ουσίας, την επιδείνωση των γλωσσικών ικανοτήτων, της οπτικοχωρικής λειτουργίας και της γνωστικής ταχύτητας» αναφέρουν οι συντάκτες της μελέτης. «O καθορισμός των επιπτώσεων του διαβήτη και των σχετικών παραγόντων κινδύνου για την εγκεφαλική δομή και λειτουργία είναι πολύ σημαντικός. Για να γίνει αυτό απαιτείται προσεκτική προοπτική αξιολόγηση των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, χρησιμοποιώντας τόσο εξελιγμένη τεχνολογία απεικόνισης όσο και ολοκληρωμένες νευρογνωστικές δοκιμασίες. Εξ ίσου σημαντικό είναι να μάθουμε εάν οι διαρθρωτικές και νευρογνωστικές ανωμαλίες των ηλικιωμένων εμφανίζονται και στη μέση ηλικία σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, οι οποίοι έχουν επίσης υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, και αγγειακή νόσο. Πρέπει επίσης να καθοριστούν ποιες παρεμβάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποφευχθούν αυτές οι επιπλοκές.»