Για τους θετικούς για αυτοαντισώματα συγγενείς των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης σε διαβήτη τύπου 1, ιδίως για τα άτομα ηλικίας κάτω των 12 ετών, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Diabetes Care .
Ο διαβήτης τύπου 1 έχει αποδειχθεί ότι είναι μια νόσος ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ανοσοδιαμεσολαβούμενη καταστροφή των κυττάρων του παγκρέατος που εκκρίνουν ινσουλίνη. Περιλαμβάνει την πλειονότητα των περιπτώσεων διαβήτη δει στην παιδική ηλικία και περίπου 5-10% όλων των περιπτώσεων σακχαρώδους διαβήτη στις ΗΠΑ και ίσως αντιπροσωπεύει ένα ακόμη υψηλότερο ποσοστό σε κράτη με χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας. Η διαδικασία της καταστροφής των β-κυττάρων, που χαρακτηρίζεται από την παραγωγή αυτοαντισωμάτων κατά του βήτα-κυττάρου, λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια πολλών ετών. Τελικά οδηγεί σε μεταβολικές ανωμαλίες που πρώτα εκδηλώνονται ως μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη και στη συνέχεια προχωρεί σε συμπτωματική υπεργλυκαιμία. Έχει αναφερθεί ότι περίπου το 50% του γενετικού κινδύνου για διαβήτη τύπου 1 μπορεί να αποδοθεί στην περιοχή HLA (γονότουπος HLA-DR3/4 DQ8).
Τέτοια αυτοαντισώματα είναι κατά των κυττάρων των παγκρεατικών νησιδίων (ICA), κατά της ινσουλίνης (ΙΑΑ), κατά της αποκαρβοξυλάσης του γλουταμικού οξέος (GAA ή GAD 65) και κατά της πρωτεϊνικής φωσφατάσης τυροσίνης (IA2). Αυτοαντισώματα έναντι της GAD 65 βρίσκονται στο 80% των διαβητικών τύπου 1 κατά τη διάγνωση. Τα IΑ2 κατά τη διάγνωση διαβήτη τύπου 1 βρίσκονται στο 69%-90% των περιπτώσεων. Τα ΙΑΑ συσχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία έναρξης του διαβήτη, γι’αυτό είναι συνήθως ο πρώτος θετικός δείκτης σε μικρά παιδιά με διαβήτη (70% περίπου των νέων παιδιών κατά τη στιγμή της διάγνωσης).
Το πλήθος συνολικά των αυτοαντισωμάτων, παρά το κάθε είδος τους ξεχωριστά, πιστεύεται ότι είναι προβλεπτικό της εξέλιξης σε έκδηλο σακχαρώδη διαβήτη. Η Christine Therese Ferara, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, και οι συνεργάτες της εκτίμησαν 1.117 παιδιά στην μελέτη TrialNet, που περιελάμβανε συγγενείς ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 θετικούς για αυτοαντισώματα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο υψηλότερος ΔΜΣ παρέχει σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης σε διαβήτη τύπου 1. Σε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών, ο αυξημένος κίνδυνος διαβήτη συνέβη σε χαμηλότερες τιμές ΔΜΣ, σε σύγκριση με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, και στα κορίτσια περισσότερο σε σύγκριση με τα αγόρια. «Ο αυξημένος ΔΜΣ σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης διαβήτη σε παιδιατρικό πληθυσμό θετικό για αυτοαντισώματα (συγγενείς), αλλά το αποτέλεσμα διαφέρει ανάλογα με το φύλο και την ηλικία,» γράφουν οι συγγραφείς.