Είναι ουτοπικό να καταφέρουμε να απομακρύνουμε τα παιδιά από οθόνες και να τα πείσουμε να καταναλώνουν λαχανικά σε καθημερινή βάση. Όσο μεγαλεπήβολο κι αν είναι όμως αυτό το σχέδιο, η σημασία είναι πιο μεγάλη από ποτέ. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών, πολλά παιδιά κινδυνεύουν να αναπτύξουν χρόνια προβλήματα από προδιαβήτη.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Pediatrics αποκάλυψε ότι ένα στα πέντε παιδιά (12-18 ετών) και 1 στους 4 νεαρούς ενήλικες είναι τώρα προδιαβητικοί. Αυτή η αύξηση στα επίπεδα των προδιαβητικών παιδιών τα θέτει σε κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, χρόνιες νεφροπάθειες και καρδιαγγειακές νόσους αργότερα στη ζωή.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 5,786 εφήβους και νέους ενήλικες από το 2005-2016. Τα προδιαβητικά τεστ αναζητούν διάφορους παράγοντες, όπως διαταραγμένα επίπεδα γλυκόζης, διαταραγμένη αντοχή στη γλυκόζη και συγκεκριμένα ποσοστά αιμογλοβίνης A1C, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση για τον Διαβήτη.
Σε απλούστερους όρους: Τα επίπεδα σακχάρου ενός ασθενή πρέπει να είναι αρκετά υψηλά για να είναι ανησυχητικά, αλλά όχι αρκετά ώστε να πληρούν τα κριτήρια του διαβήτη τύπου 2.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν έναν υψηλότερο ρυθμό προδιαβητικών ανδρών παρά γυναικών και ένα υψηλότερο ρίσκο για τα παιδιά παρά για τους νέους ενήλικες. Όπως και με τους ενήλικες που είχαν διαβήτη τύπου 2, ο προδιαβήτης ήταν περισσότερο παρών σε παιδιά και νέους ενήλικες με παχυσαρκία.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση, ο αριθμός των νέων ατόμων με προδιαβήτη είναι υψηλότερος σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια. Αυτή η έρευνα εμφανίζεται την ίδια στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αποκαλύπτει ότι τα παιδιά σε παγκόσμιο επίπεδο δεν πληρούν τα κριτήρια σωματικής υγείας για τις ηλικίες τους.
Αυτές οι δύο μελέτες αποκαλύπτουν την επείγουσα ανάγκη σωστής διατροφής και συχνής άσκησης για τις νεότερες γενιές. Η εφαρμογή έγκαιρων στρατηγικών παρεμβάσεων μπορεί να αντιστρέψει τις τρέχουσες αρνητικές τάσεις στην υγεία των παιδιών. Δεν πρέπει όμως μόνο η πολιτεία και η εκπαίδευση να ανασκουμπωθούν, αλλά και η κάθε οικογένεια ξεχωριστά, η οποία χρειάζεται να λειτουργεί ως πρότυπο μίμησης για τα παιδιά σε αυτά τα ζητήματα.