Μία νύχτα στέρησης ύπνου και 6 μήνες δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά μπορεί να μειώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στην Ετήσια Συνάντηση Εταιρείας Παχυσαρκίας στο Λος Άντζελες, CA. Η στέρηση ύπνου επηρεάζει τον διαβήτη .
Η ανεπάρκεια του ύπνου και μία δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά είναι γνωστό ότι οδηγεί σε μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, η Josiane Broussard, PhD, και οι συνεργάτες της από το Cedars-Sinai Medical Center στο Λος Άντζελες, στη Καλιφόρνια, χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο σκύλου για να εξετάσουν κατά πόσον η στέρηση ύπνου και μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά επηρεάζουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Όταν το σώμα γίνεται λιγότερο ευαίσθητο στην ινσουλίνη, με άλλα λόγια, αντιστέκεται σε αυτήν, μπορεί να αποσταθεροποηθεί, το σάκχαρο του αίματος.
Αυτό μπορεί τελικά να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2, όπου η ανταπόκριση της ινσουλίνης του σώματος δεν λειτουργεί σωστά και δεν υπάρχει πάρα πολύ σάκχαρο στο αίμα.
Ο διαβήτης συνεπάγεται μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων. Τα άτομα με την παχυσαρκία είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη και στη συνέχεια, διαβήτη.
Οι ερευνητές μέτρησαν την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε οκτώ αρσενικά σκυλιά πριν και μετά την δίαιτα αύξησης σωματικού βάρους.
Αρχικά, στέρησαν από τα σκυλιά τον ύπνο μίας νύχτας και στη συνέχεια δοκιμάστηκαν για ανοχή στη γλυκόζη IV για τη μέτρηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και συνέκριναν τα αποτελέσματα με εκείνα των σκύλων που είχαν μια νύχτα φυσιολογικού ύπνου του. Στη συνέχεια, οι σκύλοι τράφηκαν με δίαιτα υψηλή σε λιπαρά για 6 μήνες πριν δοκιμαστούν και πάλι.
Ένα βράδυ στέρησης ύπνου συνδέθηκε, με μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη κατά 33%, ενώ 6 μήνες με υψηλή σε λιπαρά διατροφή, τη μείωσε κατά 21%.
Η μελέτη δείχνει ότι ένα βράδυ στέρησης ύπνου μπορεί να είναι επιζήμια για την ευαισθησία του ανθρώπου στην ινσουλίνη και αντίστοιχα, 6 μήνες σε μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Το γεγονός αυτό δείχνει τη σημασία του επαρκούς ύπνου στη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα και τη μείωση του κινδύνου για μεταβολικές ασθένειες όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
Εκτός από την μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, η στέρηση ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη πρόσληψη τροφής και η συνολική αύξηση του κινδύνου για μεταβολικές ασθένειες.