Μία από τις πιο σοβαρές επιπλοκές του διαβήτη, οι καρδιακές αρρυθμίες, φαίνεται ότι θα δυνατό να προληφθούν και να καταπολεμηθούν. Ερευνητές από το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο (UFRJ) σε συνεργασία με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόννης, δείχνουν πώς η νόσος επηρεάζει την καρδιά και πώς η διαδικασία μπορεί να αντιστραφεί με δύο πολλά υποσχόμενες ουσίες. Τα ευρήματα έχουν μόλις δημοσιευθεί στο περιοδικό Nature Communications.
Τα καρδιακά προβλήματα είναι υπεύθυνα για το 65% των θανάτων που σχετίζονται με το διαβήτη. Η πιο κοινή διαταραχή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η κοιλιακή ταχυκαρδία. Η μελέτη, που συντονίζεται από τον Καθηγητή Emiliano Medei, από το Ινστιτούτο Βιοφυσικής Carlos Chagas Filho του UFRJ, επιβεβαιώνει ότι η αύξηση της γλυκόζης στο αίμα προκαλεί μια συγκεκριμένη φλεγμονή, η οποία επηρεάζει άμεσα την καρδιά.
Για να διερευνηθεί αυτή η διαδικασία, οι ερευνητές προκάλεσαν διαβήτη σε ποντικούς–πειραματόζωα καθώς και σε μεταλλαγμένα πειραματόζωα που δεν μπορούν να εμφανίσουν ένα συγκεκριμένο τύπο φλεγμονής που σχετίζεται με την παραγωγή της κυτταροκίνης ιντερλευκίνη 1-β (IL-1 β). Και οι δύο κατηγορίες πειραματόζωων είχαν παρόμοια αύξηση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος, αλλά μόνο τα ποντίκια άγριου τύπου εμφάνισαν μεταβολές στον καρδιακό ρυθμό. Επιπλέον, τα μεταλλαγμένα πειραματόζωα που δεν παράγουν IL-1 β υπέφεραν πολύ λιγότερο από αρρυθμίες, ακόμη και υπό την επίδραση καφεΐνης ή δοβουταμίνης (φάρμακα που προάγουν κοιλιακή ταχυκαρδία). Οι ερευνητές ανακάλυψαν μεγάλες ποσότητες κυκλοφορούσας IL-1-β στις καρδιές των κοινών διαβητικών ποντικών. Παρατήρησαν επίσης ότι η IL-1-β από μόνη της μεταβάλλει την καρδιακή λειτουργία, όταν χορηγείται σε υγιείς καρδιές αρουραίων (χωρίς διαβήτη), ή κύτταρα από καρδιές ανθρώπων. Tα καλά νέα είναι ότι η ερευνητική ομάδα δοκίμασε επίσης με επιτυχία δύο ουσίες που αναστέλλουν ειδικά αυτή τη φλεγμονώδη διαδικασία: τις MCC- 950 και anakinra. Η πρώτη αποκλείει την παραγωγή IL1-β, ενώ η δεύτερη εμποδίζει την σύνδεση της IL1-β με τον υποδοχέα της. Οι ερευνητές στο πλαίσιο της μελέτης κατάφεραν ακόμη να αντιστρέψουν ακόμη και τις καρδιακές αλλοιώσεις σε διαβητικά ποντίκια.
«Αξίζει να σημειωθεί ότι η φλεγμονή είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την καταπολέμηση των μολύνσεων, η οποία τελειώνει συνήθως όταν ο εισβολέας έχει απομακρυνθεί. Στην περίπτωση του διαβήτη, δεν υπάρχει καμία μόλυνση. Η επίμονη υπεργλυκαιμία διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα να συντηρεί μια σταθερή φλεγμονώδη κατάσταση, με μεγάλη παραγωγή IL-1-β. «Βρήκαμε η φλεγμονή να συσχετίζει τις αρρυθμίες με τον διαβήτη», εξηγεί ο Medei και προσθέτει: «πιστεύω ότι τα νέα θεραπευτικά εργαλεία που προτείνουμε σε αυτή τη μελέτη είναι πολύ ελπιδοφόρα για τη θεραπεία της καρδιακής νόσου που προκαλείται από τον διαβήτη».