Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 εμφανίζουν φλεγμονή στον πεπτικό σωλήνα τους και μεταβολές στα εντερικά βακτήρια, με ένα μοτίβο που διαφέρει από τα άτομα που δεν έχουν διαβήτη ή όσους έχουν κοιλιοκάκη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
Ο διαβήτης τύπου 1 συνήθως εμφανίζεται σε νεαρά άτομα. Αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στο πάγκρεας και αποκλείει την παραγωγή ινσουλίνης. Ως αποτέλεσμα, ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Στους 1000 ενήλικες, μεταξύ ενός και πέντε ατόμων έχουν διαβήτη τύπου 1.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 έχουν μια φλεγμονώδη «υπογραφή» και μικροβίωμα που διαφέρουν απ’ότι βλέπουμε σε άτομα που δεν έχουν διαβήτη ή ακόμη και σε άτομα με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, όπως η κοιλιοκάκη» είπε ο κύριος συντάκτης της μελέτης, Lorenzo Piemonti, MD, του Ινστιτούτου Έρευνας διαβήτη στο νοσοκομείο San Raffaele, στο Μιλάνο της Ιταλίας. «Μερικοί ερευνητές έχουν υποθέσει ότι το έντερο μπορεί να συνεισφέρει στην ανάπτυξη του διαβήτη Τύπου 1, έτσι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς η ασθένεια επηρεάζει το πεπτικό σύστημα και το μικροβίωμα».
Στη μελέτη εξετάσθηκε το μικροβίωμα 54 ατόμων που υποβλήθηκαν σε ενδοσκοπήσεις και βιοψίες του δωδεκαδακτύλου, μεταξύ 2009 και 2015. Τα άτομα υποβλήθηκαν στη διαγνωστική διαδικασία λόγω γαστρεντερικών ενοχλημάτων ή εθελοντικά.
Η προσέγγιση αυτή επέτρεψε στους ερευνητές να εκτιμήσουν άμεσα το γαστρεντερικό σωλήνα και τα βακτήρια, σε αντίθεση με μελέτες που βασίζονται σε δείγματα κοπράνων για ανάλυση. Η ανάλυση των ιστών του δείγματος από την ενδοσκόπηση παρέχει δείγματα υψηλής ανάλυσης του εσώτατου στρώματος του γαστρεντερικού σωλήνα .
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 έδειξαν σημαντικά περισσότερα σημεία φλεγμονής του βλεννογόνου του εντέρου, που σχετίζεται με 10 γονίδια (CCL13, CCL19, CCL22, CCR2, COX2, IL4R, CD68, PTX3, TNFα & VEGFA), τόσο των συμμετεχόντων που είχαν κοιλιοκάκη όσο και των υγιών ατόμων. Οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 1 εμφάνιζαν επίσης ένα ξεχωριστό συνδυασμό εντερικών βακτηρίων που ήταν διαφορετικός από τις άλλες δύο ομάδες.
«Δεν ξέρουμε αν τα ευρήματα στο έντερο οδηγούν σε ή είναι το αποτέλεσμα της επίθεσης στο πάγκρεας», δήλωσε ο Piemonti. «Ίσως να είμαστε σε θέση να βρούμε νέους τρόπους θεραπείας της νόσου με στόχο τα μοναδικά γαστρεντερικά χαρακτηριστικά των ατόμων με διαβήτη τύπου 1».