Διαβήτης: Σε μια νέα μελέτη που θα παρουσιαστεί σήμερα στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Μητρικής-Εμβρυϊκής Ιατρικής (SMFM), ‘Η Συνάντηση για την Εγκυμοσύνη’ και θα δημοσιευθεί στο Αμερικανικό Περιοδικό Μαιευτικής και Γυναικολογίας – οι ερευνητές θα αποκαλύψουν ευρήματα που υποδεικνύουν ότι οι έγκυες που δεν έχουν διαβήτη αλλά γεννούν ένα μεγάλο για την ηλικία κύησης μωρό διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 10-14 χρόνια αργότερα. Μελέτες δείχνουν ότι ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη -γνωστός και ως διαβήτης κύησης- θέτει ένα έγκυο άτομο σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή του. Ο διαβήτης κύησης είναι, επίσης, μια κοινή αιτία των μωρών που είναι μεγάλα για την ηλικία κύησης (LGA). Ως μωρά που είναι μεγάλα για την ηλικία κύησης LGA ορίζονται τα βρέφη που ζυγίζουν περισσότερο από το 90 τοις εκατό όλων των βρεφών της ίδιας ηλικίας κύησης. Τα μωρά που είναι μεγάλα για την ηλικία κύησης LGA είναι πιο πιθανό να εισαχθούν στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών και να αναπτύξουν επιπλοκές υγείας αργότερα στη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας και του ίδιου του διαβήτη τύπου 2. Αυτό που δεν έχει μελετηθεί, μέχρι τώρα, είναι αν κάποιος που δεν πάσχει από διαβήτη κύησης αλλά γεννά μωρό που είναι μεγάλο για την ηλικία κύησης LGA κινδυνεύει επίσης να αναπτύξει διαβήτη αργότερα στη ζωή του.
Σε μια νέα μελέτη που θα παρουσιαστεί σήμερα στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Μητρικής-Εμβρυϊκής Ιατρικής (SMFM), η Συνάντηση για την Εγκυμοσύνη The Pregnancy Meeting- και θα δημοσιευτεί στο Αμερικανικό Περιοδικό Μαιευτικής και Γυναικολογίας American Journal of Obstetrics & Gynecology- οι ερευνητές θα αποκαλύψουν ευρήματα που υποδηλώνουν ότι οι έγκυες που δεν έχουν διαβήτη αλλά γεννούν ένα μεγάλο μωρό για την ηλικία κύησης, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 10-14 χρόνια αργότερα. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τη μελέτη παρακολούθησης ‘Υπεργλυκαιμία και Δυσμενής Έκβαση της Εγκυμοσύνης’ (Hyperglycemia and Adverse Pregnancy Outcome) (HAPO). Η Υπεργλυκαιμία και η Δυσμενής Έκβαση της Εγκυμοσύνης’ HAPO, μια μελέτη παρατήρησης, εξέτασε την ανοχή στη γλυκόζη σε μια μεγάλη, πολυεθνική, φυλετικά ποικιλόμορφη ομάδα στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους- η μελέτη παρακολούθησης εξέτασε τη σχέση μεταξύ του διαβήτη κύησης και των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων υγείας των εγκύων και των παιδιών τους. Μεταξύ των 4.025 ατόμων που δεν είχαν διαβήτη κύησης, το 13% (535 άτομα) είχαν ένα βρέφος LGA, το 8% (314 άτομα) είχαν ένα βρέφος με μικρή για την ηλικία κύησης (SGA) και το 79% (3.176 άτομα) είχαν ένα βρέφος με μέση για την ηλικία κύησης (AGA) ή κανονικά αναπτυγμένο. Τα δεδομένα αποκάλυψαν ότι 10 έως 14 χρόνια μετά τον τοκετό, το 20 τοις εκατό (791 άτομα) διαγνώστηκαν με προδιαβήτη ή διαβήτη και ότι η συχνότητα του προδιαβήτη ή του διαβήτη ήταν υψηλότερη μεταξύ των ατόμων που είχαν γεννήσει ένα μεγάλο μωρό για την ηλικία κύησης LGA (24,8 τοις εκατό) σε σύγκριση με εκείνους που είχαν γεννήσει SGA (15,4 τοις εκατό) ή, ακόμη πιο σημαντικό, με εκείνους που είχαν γεννήσει AGA (19,7 τοις εκατό).
Ο αυξημένος κίνδυνος διαβήτη και προδιαβήτη με ένα μεγάλο μωρό για την ηλικία κύησης LGA ίσχυε ακόμη και μετά την προσαρμογή των ερευνητών στους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, όπως η ηλικία, η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη. “Πολύ συχνά στην κλινική πρακτική, όταν βλέπουμε μεγάλα μωρά και το άτομο δεν έχει διαβήτη κύησης, δεν μιλάμε για τις συνέπειες στην υγεία της μητέρας αργότερα στη ζωή της”, λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Kartik K. Venkatesh, MD, Ph.D., ειδικός στη μητρική-εμβρυϊκή ιατρική και επίκουρος καθηγητής μαιευτικής και γυναικολογίας και επίκουρος καθηγητής επιδημιολογίας στο Ιατρικό Κέντρο Wexner του Κρατικού Πανεπιστημίου του Οχάιο στο Columbus. “Αλλά αυτή η έρευνα υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να υπάρχουν συνέπειες για την υγεία της εγκύου ακόμη και χωρίς διαβήτη κύησης, όταν έχει ένα βρέφος μεγαλύτερου μεγέθους από το κανονικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να παρακολουθούνται μεγάλες ομάδες ανθρώπων και τα μωρά τους, ανεξάρτητα από το αν είχαν διαβήτη κύησης ή όχι, για μεγάλο χρονικό διάστημα. “Η πραγματική συνέπεια αυτής της έρευνας είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε τη φροντίδα της εγκυμοσύνης ως επεισοδιακή φροντίδα, κάνοντας αυτές τις συνδέσεις μεταξύ της εγκυμοσύνης και των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων της υγείας των μητέρων και των παιδιών, προκειμένου να δούμε τη συνολική εικόνα”.
