Οι επιστήμονες έχουν «πέσει» πάνω από τον ιό Ζίκα για να βρουν εμβόλιο και θεραπεία, καθώς «σαρώνει» την Αμερική και επεκτείνεται και στην Ευρώπη, με βλαβερές συνέπειες για τα έμβρυα, ωστόσο, ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Αϊόβα συνιστούν στους γιατρούς να προσέξουν άλλες δύο ασθένειες που μεταφέρονται από την μητέρα στο παιδί: Η νόσος του Chagas και η λεϊσμανίαση. Η νόσος του Chagas και η λεϊσμανίαση είναι παρασιτικά νοσήματα που βρέθηκαν στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και τη Νότια Αμερική. Επιπλέον, η λεϊσμανίαση έχει εμφανιστεί επίσης σε ορισμένα μέρη της Ασίας, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της νότιας Ευρώπης.
Η νόσος του Chagas είναι μια φλεγμονώδης, λοιμώδης νόσος που προκαλείται από ένα παράσιτο που υπάρχει στα περιττώματα των triatomine bug. Μπορεί να μολύνει οποιονδήποτε, αλλά διαγιγνώσκεται συχνότερα στα παιδιά. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην καρδιά και το πεπτικό σύστημα. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια (πρήξιμο στο σημείο της μόλυνσης, πυρετός, κούραση, εξάνθημα, πόνους στο σώμα, απώλεια της όρεξης, ναυτία, διάρροια ή έμετο, πρησμένοι αδένες) έως σοβαρά (καρδιακή αρρυθμία, μυοκαρδιοπάθεια, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, αιφνίδια καρδιακή ανακοπή), αν και πολλοί άνθρωποι δεν εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι το χρόνιο στάδιο. Η θεραπεία της νόσου επικεντρώνεται στην θανάτωση του παρασίτου σε οξεία λοίμωξη και στη διαχείριση των σημείων και συμπτωμάτων σε μεταγενέστερα στάδια.
Η λεϊσμανίαση είναι λοιμώδης νόσος η οποία οφείλεται στα πρωτόζωα παράσιτα του γένους λεϊσμάνια. Οι λεϊσμάνιες είναι ενδοκυττάρια παράσιτα τα οποία μεταδίδονται μέσω των σκνιπών. Η λεϊσμανίαση μπορεί να έχει ένα εύρος διαφορετικών εκφάνσεων, δερματικές, βλεννοδερματικές και σπλαχνικές. Η δερματική λεϊσμανίαση είναι η πιο κοινή μορφή λεϊσμανίασης, ενώ η σπλαχνική λεϊσμανίαση ή καλά-αζάρ είναι σοβαρή νόσος η οποία προκαλείται όταν το παράσιτο μεταναστεύσει στα όργανα. Ιστορικά, η θεραπεία βασίζεται κυρίως σε ενώσεις του αντιμονίου με κυριότερες το στιβογλυκονικό νάτριο και meglunine antimoniate. Δυστυχώς, σε πολλά μέρη του κόσμου, το παράσιτο έχει αναπτύξει αντοχή κατά τη θεραπεία της σπλαχνικής ή βλεννοδερματικής λεϊσμανίασης. Πέρα από τη χημειοθεραπεία, για τη θεραπεία της δερματικής λεϊσμανίασης χρησιμοποιείται κρυοθεραπεία, θερμότητα και χειρουργική εκτομή.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), υπολογίζεται ότι 8.000.000 άνθρωποι στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και τη Νότια Αμερική έχουν τη νόσο του Chagas και οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί. Επίσης, σύμφωνα με το CDC, ο αριθμός των περιπτώσεων λεϊσμανίασης κυμαίνεται από 200.000 έως 400.000 σε όλο τον κόσμο. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως τα σκυλιά είναι υποδοχείς για τις δύο νόσους. Για αυτό οι ερευνητές του UI θα προχωρήσουν σε δοκιμή ενός εμβολίου σε 600 σκύλους, έχοντας στο μυαλό τους πως είναι δύο ασθένειες που μπορεί να εξαπλωθούν μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων.