Παρηγορητική Φροντίδα: Η παρηγορητική φροντίδα -μια εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα που επικεντρώνεται στην ποιότητα ζωής των ατόμων με σοβαρή ασθένεια, όπως ο καρκίνος ή η καρδιακή ανεπάρκεια- δεν είναι πιθανό να μειώσει την ψυχολογική δυσφορία, σύμφωνα με μελέτη του Rutgers. Οι ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Διαχείρισης Πόνου και Συμπτωμάτων (Journal of Pain and Symptom Management) διαπίστωσαν ότι δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις στο άγχος των ασθενών ή των φροντιστών, στην κατάθλιψη ή στην ψυχολογική δυσφορία σε μια μετα-ανάλυση 38 τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών παρεμβάσεων παρηγορητικής φροντίδας. Η μελέτη αυτή πήρε αποτελέσματα από 38 ήδη δημοσιευμένες μελέτες και τις συνδύασε για να εξετάσει τη μέση επίδραση των παρεμβάσεων στην ψυχολογική δυσφορία.
Στην παρηγορητική φροντίδα προσφέρεται συχνά γενική ψυχοκοινωνική υποστήριξη, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι λιγότερο αποτελεσματική από τις τεκμηριωμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Οι παρεμβάσεις παρηγορητικής φροντίδας διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά το επαγγελματικό υπόβαθρο των μελών της ομάδας και τη χρήση τεκμηριωμένων θεραπειών για την ψυχολογική δυσφορία. Οι κλινικοί ιατροί ανακουφιστικής φροντίδας αντιμετωπίζουν τακτικά συμπτώματα ψυχολογικής δυσφορίας όπως κατάθλιψη, θλίψη, άγχος, αρνητική επίδραση και φόβο μεταξύ των ασθενών και των οικογενειών τους. Οι ασθενείς με καρκίνο, καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονοπάθεια συχνά εμφανίζουν αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης καθώς πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους. Η παρηγορητική φροντίδα αποσκοπεί στον εντοπισμό, την αξιολόγηση και τη διαχείριση του πόνου και των σωματικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και πνευματικών ανησυχιών μεταξύ των ασθενών που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες και των οικογενειών τους. Ωστόσο, η εφαρμογή της ανακουφιστικής φροντίδας συχνά δεν έχει ενσωματώσει πλήρως τις εξελίξεις της ψυχολογικής επιστήμης και της ψυχιατρικής για τη διαχείριση της ψυχολογικής δυσφορίας. Οι ερευνητές του Rutgers, με επικεφαλής τη διδακτορική φοιτήτρια Molly Nowels, χρησιμοποίησαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση βάσει πρωτοκόλλου για να εξετάσουν αν υπάρχουν αλλαγές στην ψυχολογική δυσφορία που προκύπτουν από τις παρεμβάσεις παρηγορητικής φροντίδας. Οι ερευνητές δεν αποκάλυψαν στοιχεία που να υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι παρεμβάσεις παρηγορητικής φροντίδας μειώνουν την ψυχολογική δυσφορία, αλλά εντόπισαν εννοιολογικά και μεθοδολογικά προβλήματα στη βιβλιογραφία που θα μπορούσαν να διορθωθούν, όπως η συμπερίληψη ασθενών με υφιστάμενες καταστάσεις ψυχικής υγείας στις μελέτες και η αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας μέσω της προδικαστικής καταγραφής.
Χρειάζεται περισσότερη δουλειά για την προσαρμογή και την ενσωμάτωση τεκμηριωμένων ψυχολογικών παρεμβάσεων στις μελέτες παρηγορητικής φροντίδας και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων σε πληθυσμούς βαριά ασθενών, σύμφωνα με τους ερευνητές. “Διαπιστώσαμε επίσης ότι πάνω από το ένα τρίτο των τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη μας απέκλεισαν άτομα με υπάρχουσες καταστάσεις ψυχικής υγείας”, δήλωσε ο Nowels. “Αυτό σημαίνει ότι ορισμένα από τα άτομα που μπορεί να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από την ολοκληρωμένη προσέγγιση της ανακουφιστικής φροντίδας στον πόνο δεν εκπροσωπούνται στις κλινικές δοκιμές, γεγονός που θα μπορούσε να διαιωνίσει τις ανισότητες για τα άτομα με ψυχικές παθήσεις. Πιστεύουμε ότι οι ερευνητές πρέπει να συμπεριλάβουν τους ασθενείς με υπάρχουσες καταστάσεις ψυχικής υγείας σε μελλοντικές μελέτες παρέμβασης στην παρηγορητική φροντίδα, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της φροντίδας για την ομάδα αυτή”.