Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής δημοσίευσε επικαιροποιημένες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την ακοή σε βρέφη, παιδιά και εφήβους, υποστηρίζοντας την αλλαγή της γλώσσας που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα παιδιά που είναι κωφά ή βαρήκοα. Οι κατευθυντήριες γραμμές δίνουν έμφαση στην απομάκρυνση από όρους που χαρακτηρίζουν το έλλειμμα, όπως “απώλεια”, “αποτυχημένη” και “βλάβη”, ώστε να αντικατοπτρίζουν ότι τα παιδιά αυτά είναι ισότιμα, υγιή και ολοκληρωμένα άτομα.
Βρέφη και ακοή
Ο Δρ Charles Bower, παιδοωτορινολαρυγγολόγος, σημειώνει ότι όροι όπως “βαρηκοΐα” ή “απώλεια” εστιάζουν στο τι δεν μπορούν να κάνουν τα άτομα αντί να αναγνωρίζουν τη φυσιολογική τους κατάσταση. Η Regina Zappi, από την Αμερικανική Ένωση Λόγου-Ομιλίας-Ακοής, προσθέτει ότι τα παιδιά που γεννιούνται κωφά δεν έχουν βιώσει απώλεια- η ακοή τους είναι απλώς διαφορετική. Αυτή η αλλαγή στην ορολογία ευθυγραμμίζεται με τη δήλωση θέσης της Κοινής Επιτροπής για την Ακρόαση των Βρεφών του 2019.
Αυτή η αλλαγή στη γλώσσα προέρχεται από την ίδια την κοινότητα των κωφών, καθώς “η κουλτούρα των κωφών επικοινωνεί χρησιμοποιώντας τη νοηματική γλώσσα και δεν αισθάνονται μειωμένη”, εξηγεί η Barbara Kelley από την Αμερικανική Ένωση Απώλειας Ακοής. Η γλώσσα έχει σημασία στις συζητήσεις για θέματα ακοής, λέει η Dr. Alisha West, επικεφαλής της Παιδιατρικής Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου στο UCLA. Ο όρος “μειωμένη ακοή” υπονοεί ότι κάτι δεν πάει καλά ή λείπει, ενώ θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ιατρικοί όροι και αντικειμενικά δεδομένα.
Πέρα από τη γλώσσα, οι κατευθυντήριες γραμμές αφορούν τις εξετάσεις για θέματα ακοής σε παιδιά και εφήβους. Αν και τα νεογέννητα ελέγχονται στα νοσοκομεία μετά τη γέννηση, γενετικά αίτια ή μολυσματικές ασθένειες μπορεί να επηρεάσουν την ακοή αργότερα στην παιδική ηλικία. Η ανίχνευση αυτών των αλλαγών είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη υποστήριξη ώστε να αποφευχθούν προβλήματα μάθησης και κοινωνικοποίησης.
Ο Dr. J. Thomas Roland Jr., καθηγητής στο NYU Langone Medical Center, σημειώνει ότι η απώλεια ακοής σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες είναι πιο διαδεδομένη από ό,τι πιστεύεται και τα προβλήματα συμπεριφοράς θα μπορούσαν να οφείλονται στην κακή ακοή. Η Dr. Marie Homsi, μια άλλη παιδοωτορινολαρυγγολόγος στο NYU Langone Medical Center, προειδοποιεί κατά των πολλαπλών τεστ ακοής εάν ένα παιδί αποτυγχάνει επανειλημμένα σε αυτά, καθώς αυτό καθυστερεί τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν τη σημασία της χρήσης γλώσσας συμπερίληψης όταν συζητάμε για παιδιά που είναι κωφά ή βαρήκοα, αντανακλώντας μια ευρύτερη κοινωνική στροφή προς την αναγνώριση της διαφορετικότητας και της ατομικότητας. Η αλλαγή αυτή όχι μόνο προάγει μια πιο θετική και χωρίς αποκλεισμούς στάση, αλλά διασφαλίζει επίσης ότι τα παιδιά με ακουστικές διαφορές λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται για την υγιή ανάπτυξή τους.