Η Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης είναι η 29η Οκτωβρίου. Κάθε χρόνο, η παγκόσμια κοινότητα της ψωριασικής νόσου ενώνεται για δράση για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ψωριασική νόσο. Το φετινό θέμα είναι η ψυχική υγεία.
1 στα 10 άτομα με ψωριασική νόσο διαγιγνώσκεται με κλινική κατάθλιψη. Το 48% βιώνει άγχος. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως σημαντικό μέρος της ζωής με αυτή την ασθένεια.
Πράγματι, υπάρχουν πολλοί λογικοί λόγοι για τους οποίους η ψωριασική νόσος πυροδοτεί την κατάθλιψη και το άγχος. Οι άνθρωποι που βιώνουν αυτή τη χρόνια, ορατή ασθένεια συχνά μάχονται με το στίγμα και την ντροπή. Τα συμπτώματα μπορεί να θεωρηθούν αντιαισθητικά και πολλοί εσφαλμένα υποθέτουν ότι η ασθένεια είναι μεταδοτική. Ο πόνος και η δυσφορία είναι άλλη μια καθημερινή μάχη για άτομα με φαγούρα στο δέρμα ή φλεγμονή των αρθρώσεων. Τα πρόσθετα έξοδα υγείας σε συνδυασμό με τα μειωμένα κέρδη λόγω αναπηρίας και διακρίσεων συμβάλλουν περαιτέρω στο οικονομικό άγχος. Οι απρόβλεπτες εξάρσεις κρατούν τα άτομα σε συνεχή εγρήγορση.
Για όλους αυτούς τους λόγους και για πολλούς περισσότερους, το 81% αναφέρει ότι η ψωριασική νόσος επηρεάζει τις σχέσεις, την οικειότητα και, τελικά, την ευτυχία. Ωστόσο, οι εξωτερικοί παράγοντες δεν είναι η μόνη αιτία της κατάθλιψης και του άγχους με την ψωριασική νόσο. Στην πραγματικότητα, η ίδια φλεγμονή που προκαλεί την ψωριασική νόσο μπορεί επίσης να προκαλέσει ενδογενή κατάθλιψη και άγχος. Αυτός είναι ο λόγος που τα άτομα που ζουν με ψωριασική νόσο συχνά αναφέρουν ότι αισθάνονται ότι έχουν παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο. Η ψωριασική νόσος προκαλεί κατάθλιψη και άγχος. Το άγχος και η κατάθλιψη, με τη σειρά τους, επιδεινώνουν την ψωριασική νόσο.
Για την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης 2022, η Διεθνής Ομοσπονδία Συλλόγων Ψωρίασης (IFPA), η παγκόσμια οργάνωση που καταπολεμά την ψωριασική νόσο, ενώνεται για δράση για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας για όλους όσους ζουν με την πάθηση. Η Frida Dunger Johnsson, Εκτελεστική Διευθύντρια του IFPA, εξηγεί: «Όταν οι δερματολόγοι και οι ρευματολόγοι αντιληφθούν ότι η ταλαιπωρία του ασθενούς τους είναι βαθύτερη από τα σωματικά συμπτώματα, θα πρέπει να έχουν την εξουσία να παρέχουν βοήθεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να σημαίνει ενημέρωση της πορείας της θεραπείας. Γνωρίζουμε ότι η κατάλληλη θεραπεία μειώνει τη φλεγμονή και βελτιώνει τον ψυχολογικό αντίκτυπο καθώς και τον σωματικό.»