Οι ασθενείς με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα ποδοκνημικής έχουν δύο χειρουργικές επιλογές για την αποκατάσταση της ποιότητας ζωής τους και τα καλά νέα είναι ότι μια νέα μελέτη δείχνει ότι και οι δύο έχουν καλά αποτελέσματα. Το να αποφασίσετε ποιο είναι καλύτερο εξαρτάται από τον ασθενή.
Οστεοαρθρίτιδα
«Στόχος μας σε αυτή τη δοκιμή ήταν να παρέχουμε τα δεδομένα που χρειάζονται οι ασθενείς για να λάβουν τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με αυτές τις επεμβάσεις», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Andrew Goldberg, σύμβουλος ορθοπεδικός χειρουργός στο University College του Λονδίνου (UCL). “Έχουμε δείξει ξεκάθαρα ότι τόσο η αντικατάσταση της άρθρωσης όσο και η σύντηξη παρέχουν σημαντικά οφέλη στους ασθενείς. Βρήκαμε επίσης ότι ο τύπος αντικατάστασης της άρθρωσης φαίνεται να έχει αποτέλεσμα, αλλά αυτό χρειάζεται περαιτέρω έρευνα”, πρόσθεσε σε δελτίο τύπου του πανεπιστημίου.
Η μελέτη συνέκρινε την ολική αντικατάσταση της άρθρωσης του αστραγάλου με τη σύντηξη του αστραγάλου, μια διαδικασία όπου η άρθρωση του αστραγάλου καρφώνεται για να αποτραπεί η κίνηση. Η δοκιμή περιελάμβανε 280 ασθενείς ηλικίας 50 έως 85 ετών που υποβλήθηκαν σε διαδικασίες που είχαν σκοπό να ανακουφίσουν τον πόνο που προκαλείται από προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα. Οι μισοί υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική του αστραγάλου, ενώ οι άλλοι μισοί υποβλήθηκαν σε επέμβαση συγχώνευσης αστραγάλου.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις δύο διαδικασίες, διαπιστώνοντας ότι και οι δύο βελτίωσαν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν πριν από την επέμβαση και 12 μήνες μετά την επέμβαση. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τον τύπο της ολικής αντικατάστασης αστραγάλου που χρησιμοποιείται περισσότερο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε σύγκριση με τη σύντηξη αστραγάλου, βρήκαν σημαντική βελτίωση στην κλινική βαθμολογία και στην ποιότητα ζωής με αυτόν τον τύπο ολικής αντικατάστασης αστραγάλου.
Οι ασθενείς που είχαν επίσης οστεοαρθρίτιδα στις γύρω αρθρώσεις είχαν καλύτερα κλινικά αποτελέσματα με ολική αντικατάσταση της άρθρωσης παρά με σύντηξη αστραγάλου. Στη σύντηξη του αστραγάλου, το οστό της κνήμης καρφώνεται στο ανώτατο οστό του ποδιού, εξήγησαν οι συγγραφείς της μελέτης, αλλά ενώ η άρθρωση του αστραγάλου δεν μπορεί να κινηθεί, οι άλλες 30 αρθρώσεις μέσα στο πόδι εξακολουθούν να μπορούν.
Περίπου το 42% των ασθενών είχαν αρθρίτιδα στις γύρω αρθρώσεις, σύμφωνα με μια μαγνητική τομογραφία που έγινε πριν από τις επεμβάσεις τους, παρόλο που ορισμένοι δεν είχαν πόνο σε αυτές τις αρθρώσεις. Οι ασθενείς με αρθροπλαστική είχαν επίσης καλύτερο εύρος κίνησης από εκείνους με σύντηξη αστραγάλου, διαπίστωσε η μελέτη. “Η μελέτη δείχνει πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε την υγεία των γύρω αρθρώσεων πριν ο ασθενής υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει μαγνητική τομογραφία, καθώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση ποια διαδικασία μπορεί να είναι καλύτερη για τον ασθενή”, δήλωσε ο Goldberg, επίτιμος αναπληρωτής καθηγητής. στο UCL Surgery & Interventional Science.
Οι παρενέργειες του ασθενούς μετά τις διαδικασίες διέφεραν επίσης. Όσοι είχαν ολική αντικατάσταση αστραγάλου χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν οι πληγές τους και ήταν πιο πιθανό να έχουν κάποια νευρική βλάβη. Όσοι έκαναν χειρουργική σύντηξης αστραγάλου είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν θρόμβους αίματος στα πόδια επειδή ήταν ακινητοποιημένοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτά θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη μελέτη του είδους της που ολοκληρώθηκε σε αυτόν τον τομέα, παρέχοντας αξιόπιστα ευρήματα, χάρη στις ομάδες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο που συνέβαλαν και εξασφάλισαν υψηλή ποιότητα δεδομένων», δήλωσε ο Kashfia Chowdhury, της Μονάδας Περιεκτικών Κλινικών Δοκιμών στο UCL. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 14 Νοεμβρίου στο Annals of Internal Medicine. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας και Φροντίδας.