Ο πόνος στη μέση είναι η κύρια αιτία αναπηρίας στον κόσμο, με περισσότερα από 600 εκατομμύρια άτομα να ζουν με την πάθηση. Αυτό είναι ένα από τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης μας του Ιουνίου 2023 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet Rheumatology. Η πρόσφατη συστηματική ανάλυση συνθέτει δεδομένα από περίπου 500 μελέτες σε όλο τον κόσμο για 30 χρόνια για να εκτιμήσει την παγκόσμια επιβάρυνση της οσφυαλγίας, κατανεμημένη ανά χώρα, έτος, ηλικία, φύλο και σοβαρότητα.
Το “Burden” αναφέρεται σε έναν συνδυασμό του πόσο συχνός είναι ο πόνος στη μέση και σε πόση απώλεια υγείας οδηγεί. Ο πόνος στη μέση κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των αιτιών αναπηρίας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ο πόνος στην πλάτη, ωστόσο, δεν είναι αναπόφευκτος, ακόμα κι αν μερικές φορές φαίνεται έτσι. Αυτά τα ευρήματα αποτελούν μέρος ενός μεγαλύτερου έργου που ονομάζεται Μελέτη Παγκόσμιας Επιβάρυνσης Νοσημάτων, το οποίο στοχεύει να ποσοτικοποιήσει όλες τις απώλειες υγείας παγκοσμίως.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι εάν η κοινωνία μπορούσε να αντιμετωπίσει άμεσα τρεις κύριους παράγοντες κινδύνου:
- παχυσαρκία,
- κάπνισμα,
- και εργονομικούς παράγοντες στο χώρο εργασίας,
θα μπορούσε να μειώσει το βάρος της οσφυαλγίας κατά 39%. Το κάπνισμα είχε προηγουμένως συνδεθεί με κατεστραμμένη μικροκυκλοφορία των δομών της σπονδυλικής στήλης, για παράδειγμα, των δίσκων και των αρθρώσεων, καθώς και με την αποδυνάμωση των οστών. Αλλά οι ερευνητές γνωρίζουν επίσης ότι το κάπνισμα συνδέεται συχνά με άλλους παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η σωματική αδράνεια, η παχυσαρκία και ο κακός ύπνος, τα οποία έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο οσφυαλγίας.
Ομοίως, η παχυσαρκία σχετίζεται με άλλους παράγοντες ανθυγιεινού τρόπου ζωής, οι οποίοι μπορούν όλοι να αυξήσουν τον κίνδυνο οσφυαλγίας. Η παχυσαρκία συνδέεται επίσης με αυξημένο φορτίο στις δομές της σπονδυλικής στήλης, προδιαθέτοντας τους για τραυματισμό και συστηματική φλεγμονώδη απόκριση. Ο πόνος στη μέση επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων βιολογικών, κοινωνικών και ψυχολογικών. Η ανατομική πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σπονδυλικής στήλης σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί να εντοπιστεί μια απλή δομική αιτία, όπως μια μεμονωμένη άρθρωση ή μυς, ακόμη και με πολύπλοκη διαγνωστική απεικόνιση.
Αυτό σημαίνει ότι οι διαγνώσεις γίνονται σε μεγάλο βαθμό με βάση τα αναφερόμενα συμπτώματα. Και ενώ οι περισσότερες περιπτώσεις οσφυαλγίας είναι βραχύβιες, με την ανάρρωση μέσα στις πρώτες έξι εβδομάδες από την έναρξη του πόνου, το ένα τρίτο των περιπτώσεων θα γίνει επίμονο και μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Αυτή η επιμονή συμβάλλει στη σημαντική επιβάρυνση αυτής της κατάστασης. Ως μέρος αυτής της εργασίας, υπολογίσαμε πόσοι άνθρωποι είναι πιθανό να εμφανίσουν οσφυαλγία τα επόμενα 30 χρόνια εάν ελάχιστες αλλαγές.
843 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα ζουν με την πάθηση. Το πρόβλημα της οσφυαλγίας δεν εξαφανίζεται αν δεν παρέμβουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής. Αν και το φύλο ενός ατόμου δεν καθορίζει άμεσα τον κίνδυνο οσφυαλγίας, η πάθηση είναι πολύ πιο συχνή στις γυναίκες. Η μελέτη μας βρήκε ότι συνολικά 395 εκατομμύρια γυναίκες ανέφεραν πόνο στην πλάτη, σε σύγκριση με 225 εκατομμύρια άνδρες. Αυτή η ασυμφωνία θα μπορούσε να εξηγηθεί από τις διαφορές στη συμπεριφορά αναζήτησης φροντίδας, καθώς και στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Τα ποσοστά εμφάνισης οσφυαλγίας διαφέρουν επίσης ανάλογα με το πόσο χρονών είστε. Είναι ένας κοινός μύθος ότι ο πόνος στη μέση είναι πιο συχνός σε ενήλικες σε ηλικία εργασίας, αλλά στην πραγματικότητα τα ποσοστά είναι υψηλότερα για άτομα στα 80 τους. Οι ηλικιωμένοι συχνά παραβλέπονται όταν πρόκειται για φροντίδα.
Οι ηλικιωμένοι με οσφυαλγία έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε θεραπείες που βασίζονται σε στοιχεία που ενθαρρύνουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ανάρρωση, όπως αυτές που υποστηρίζουν τους ασθενείς να διαχειριστούν τα δικά τους συμπτώματα. Είναι επίσης λιγότερο πιθανό να αναρρώσουν από έντονο πόνο και αναπηρία από τους νεότερους ομολόγους τους, είναι πιο επιρρεπείς να αναπτύξουν μακροχρόνια, επίμονα συμπτώματα και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πτώσεων.
Για όσους έχουν οσφυαλγία, χρειάζονται καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί τρόποι για τη διαχείρισή του. Μελέτες δείχνουν ότι πολλές τρέχουσες θεραπείες είτε δεν έχουν αποτέλεσμα είτε πολύ λίγο. Αυτές οι θεραπείες περιλαμβάνουν αναλγητικά και ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις. Δεδομένου του ευρήματός μας ότι εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με πόνο στη μέση, είναι σαφές ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για τον εντοπισμό αποτελεσματικών προληπτικών στρατηγικών.