Μυστηριώδεις περιπτώσεις σοβαρής ηπατικής βλάβης ή ηπατίτιδας σε μικρά παιδιά έχουν αναφερθεί σε 12 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι υγειονομικοί αξιωματούχοι λένε ότι υπήρξαν τουλάχιστον 169 κρούσματα και ένας θάνατος και περισσότερα από δώδεκα παιδιά χρειάστηκαν μεταμοσχεύσεις ήπατος. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το ξέσπασμα μπορεί να συνδέεται με έναν κοινό αδενοϊό. Οποιοδήποτε παιδί παρουσιάζει σημάδια ίκτερου θα πρέπει να αξιολογείται από γιατρό το συντομότερο δυνατό, αναφέρουν οι κρατικές δομές υγείας.
Σε όλο τον κόσμο, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 169 περιπτώσεις, 17 μεταμοσχεύσεις ήπατος και ένας θάνατος που συνδέεται με «οξεία ηπατίτιδα άγνωστης προέλευσης», ανέφερε το Σάββατο 23 Απριλίου, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, δίχως να κάνει γνωστό σε ποια χώρα καταγράφηκε ο θάνατος.
Τα κρούσματα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο και έκτοτε το ξέσπασμα έχει εξαπλωθεί σε τουλάχιστον 12 χώρες. Οι ηλικίες των παιδιών που νοσούν κυμαίνονται από 1 μήνα έως 16 ετών. Μέχρι στιγμής, κανένα δεν βρέθηκε θετικό σε γνωστούς ιούς ηπατίτιδας A, B, C, D ή E, υποδηλώνοντας νέα παθογένεια. Η ηπατίτιδα ενδείκνυται από υπερβολικά υψηλά επίπεδα ηπατικών ενζύμων και οι ειδικοί γιατροί προσπαθούν να εντοπίσουν την αιτία της επιδημίας.
Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, υπάρχουν στοιχεία ότι μπορεί να εμπλέκεται ένας κοινός ιός, ο αδενοϊός, δήλωσε η Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKHSA) σε σχετική της ενημέρωση τη Δευτέρα 25 Απριλίου. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ένα στέλεχος αδενοϊού γνωστό ως F τύπου 41 εντοπίστηκε σε περισσότερα από 70 κρούσματα. «Ενώ ο αδενοϊός είναι μια πιθανή υπόθεση, οι έρευνες συνεχίζονται με σκοπό την ανεύρεση του αιτιολογικού παράγοντα», ανέφερε η υπηρεσία σε ανακοίνωσή της.
Καθώς η ιατρική κοινότητα βρίσκεται σε επιφυλακή για νέα κρούσματα, ο αριθμός των προσβεβλημένων παιδιών αναμένεται να αυξηθεί καθώς έχουν αναφερθεί περισσότερα κρούσματα στην Ιρλανδία, την Ισπανία και το Ισραήλ. Στις ΗΠΑ, έχουν εντοπιστεί κρούσματα σε πολλές πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων της Αλαμπάμα, της Βόρειας Καρολίνας και του Ιλινόις.
Συμπτώματα
Σύμφωνα με το CDC, τα τυπικά συμπτώματα της ηπατίτιδας περιλαμβάνουν «πυρετό, κόπωση, απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετο, κοιλιακό άλγος, σκούρα ούρα, ανοιχτόχρωμα κόπρανα, πόνο στις αρθρώσεις και ίκτερο». Η Δρ Anupama Kalaskar, ειδική παιδιατρικών λοιμώξεων στο Νοσοκομείο Παίδων της Μινεσότα στη Μινεάπολη, δήλωσε: ”Μαθαίνουμε περισσότερα για τις περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας στα παιδιά και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τυχόν ομοιότητες σε περιπτώσεις που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να τις εντοπίσουμε νωρίτερα. Μερικά κοινά συμπτώματα που έχουν αναφερθεί σε γνωστές περιπτώσεις είναι η παρουσία διάρροιας και ίκτερου απουσία πυρετού. Η διάρροια είναι ένα αρκετά κοινό σύμπτωμα στα παιδιά και μπορεί να παρατηρηθεί με μια σειρά μολυσματικών αιτιών, συμπεριλαμβανομένων πολλών ειδών ιών, καθώς και μη μολυσματικών αιτιών.»
«Ο ίκτερος, ωστόσο, ειδικά στην ηλικιακή ομάδα στην οποία τα κρούσματα ηπατίτιδας ήταν πιο συχνά, είναι ένα πιο σπάνιο σύμπτωμα», σημείωσε η Δρ Καλάσκαρ και προσέθεσε πως «Κάθε παιδί με διάρροια και ίκτερο θα πρέπει να εξετάζεται για αξιολόγηση».
Σχετικά με τον αδενοϊό τύπου 41
Με την παρουσία του αδενοϊού F τύπου 41 να αναφέρεται σε πολλά παιδικά κρούσματα, ο ιός είναι επί του παρόντος η καλύτερη ένδειξη της ιατρικής κοινότητας σχετικά με την πηγή της ηπατίτιδας. Ωστόσο, η Δρ Καλάσκαρ πρόσθεσε: ”Ακόμα μαθαίνουμε περισσότερα για το τι ακριβώς οδήγησε στα κρούσματα. Είναι αλήθεια ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος αδενοϊού (41) έχει εντοπιστεί στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αλλά εάν και πώς αυτό έχει πιθανώς πυροδοτήσει την ασθένεια δεν είναι ακόμη γνωστό. Θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της δοκιμής και της ταυτοποίησης αυτού του ιού και άλλων ιών για να βοηθήσει στη δημιουργία μιας σύνδεσης, εάν υπάρχει.»
Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περισσότεροι από 100 αδενοϊοί. Οι αδενοϊοί είναι κοινά παθογόνα για τον άνθρωπο που επηρεάζουν κυρίως τα μάτια, τους αεραγωγούς και το έντερο, αλλά μπορούν επίσης να προκαλέσουν ασθένειες στο ήπαρ, το ουροποιητικό σύστημα και τους αδενοειδείς αδένες.