Οι κίνδυνοι σοβαρού τραυματισμού από τα περισσότερα αθλήματα και την άσκηση είναι εκπληκτικά μικροί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας πενταετούς μελέτης με επικεφαλής ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στις 25 Οκτωβρίου στο περιοδικό Injury Prevention, δείχνει ότι ακόμη και οι μορφές αθλητισμού που μερικές φορές θεωρούνται επικίνδυνες από το κοινό, όπως η ποδηλασία δρόμου, είναι γενικά ασφαλείς, υποδηλώνοντας ότι τα οφέλη από τη συμμετοχή σε δραστηριότητες γυμναστικής υπερτερούν κατά πολύ των κινδύνων.
Αυτή είναι η πρώτη φορά στην Αγγλία και την Ουαλία που οι ερευνητές προσπάθησαν να περιγράψουν και να ποσοτικοποιήσουν τους σχετικούς κινδύνους τραύματος που προκύπτουν από τον αθλητισμό ή κάποια άλλη σωματική δραστηριότητα. Ελπίζεται ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα διευκολύνουν τόσο τους συμμετέχοντες όσο και τους διοργανωτές των δραστηριοτήτων να κάνουν ακόμα πιο ασφαλείς τις επιδιώξεις τους.
Τα δεδομένα για τη νέα μελέτη προήλθαν από νοσοκομεία σε εθνικό επίπεδο, όπου οι συμμετέχοντες σε αθλήματα και άσκηση παρουσίασαν σοβαρό τραύμα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ 2012 και 2017, συνολικά 11.702 τραυματισμοί από τραύματα προήλθαν από αθλήματα και άσκηση. Ο Δρ. Sean Williams, ερευνητής στο Department for Health και στο Κέντρο για την υγεία και την πρόληψη τραυματισμών και ασθενειών στο Πανεπιστήμιο του Bath, είπε: «Αυτή η εργασία δείχνει ότι η ενασχόληση με δραστηριότητες φυσικής κατάστασης είναι εξαιρετικά ασφαλής και ευεργετική επιδίωξη.
«Ενώ καμία σωματική δραστηριότητα δεν είναι εντελώς ακίνδυνη, η πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού είναι εξαιρετικά χαμηλή σε σύγκριση με τα αμέτρητα πλεονεκτήματα για την υγεία και την ευεξία που αποκομίζονται από την παραμονή ενεργού». Η μελέτη εξέτασε 61 αθλήματα και άλλες σωματικές δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν σε εθνικό επίπεδο, ανεξάρτητα από τη δημοτικότητά τους, και παρείχε μια συγκρίσιμη εκτίμηση των κινδύνων για τους συμμετέχοντες.
Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δραστηριότητες γυμναστικής (όπως τρέξιμο, γκολφ, μαθήματα χορού και γυμναστήρια) είναι οι λιγότερο πιθανό να οδηγήσουν σε τραυματισμό. Το τρέξιμο έχει ως αποτέλεσμα 0,70 τραυματισμούς, το γκολφ 1,25 και τα μαθήματα γυμναστικής μόλις 0,10 ανά 100.000 συμμετέχοντες/έτος. Μεταξύ των αθλημάτων με τη μεγαλύτερη συμμετοχή, το ποδόσφαιρο είχε την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών (6,56 τραυματισμοί/100.000 συμμετέχοντες/έτος), αν και αυτό είναι επίσης σχετικά μικρό.
Τα μηχανοκίνητα αθλήματα, οι ιππικές δραστηριότητες και το ανεμόπτερο (αλεξίπτωτο πλαγιάς και αλεξίπτωτο) ήταν μακράν οι πιο επικίνδυνες δραστηριότητες από αυτές που μελετήθηκαν, με τα μηχανοκίνητα αθλήματα να έχουν ως αποτέλεσμα 532 τραυματισμούς, τις ιππικές δραστηριότητες 235 και το αλεξίπτωτο 191 τραυματισμούς ανά 100.000 συμμετέχοντες. Η επίπτωση στους άνδρες (6,4 τραυματισμοί/100.000 συμμετέχοντες/έτος) ήταν υψηλότερη από τη συχνότητα εμφάνισης των γυναικών (3,3 τραυματισμοί/100.000 συμμετέχοντες/έτος.
Γιατί η άσκηση γίνεται πιο επικίνδυνη;
Ίσως ανησυχητικό είναι ότι οι κίνδυνοι τραυματισμών για δημοφιλή αθλήματα και άλλες σωματικές δραστηριότητες αυξάνονται διεθνώς. Στη Βικτώρια της Αυστραλίας, για παράδειγμα, το ετήσιο ποσοστό αθλητικών τραυματισμών που υποβλήθηκαν σε νοσοκομειακή θεραπεία αυξήθηκε κατά 24% μεταξύ 2004 και 2010, με επίπτωση σοβαρού τραύματος ή θανάτου που σχετίζεται με τον αθλητισμό 12,2 ανά 100.000 συμμετέχοντες/έτος.
Αυτή η τάση αντικατοπτρίζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υπογραμμίζοντας αυτά είναι δεδομένα από μια περιφερειακή μονάδα τραύματος και σπονδυλικής στήλης, η οποία εντόπισε σχεδόν 500% αύξηση στη συχνότητα των σοβαρών ατυχημάτων στον μηχανοκίνητο αθλητισμό την πενταετία έως το 2015.
Ο Δρ Madi Davies, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και πρώην μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Bath, είπε: «Όταν κοίταξα τους τραυματισμούς που καταγράφηκαν το 2012 – τη χρονιά που ξεκίνησε η μελέτη – ήταν σαφές ότι οι κίνδυνοι ήταν σημαντικά χαμηλότεροι από ήταν στα επόμενα χρόνια της μελέτης».
Ζήτησε περαιτέρω έρευνα, «σε πραγματικό χρόνο», για να κατανοήσει ακριβώς πώς και γιατί τραυματίζονται περισσότεροι άνθρωποι.
Είπε: «Αν και η διαπίστωση ότι περισσότεροι άνθρωποι τραυματίζονται θα μπορούσε να είναι πολύπλευρη – η καταγραφή δεδομένων τραύματος έχει βελτιωθεί κατά τη διάρκεια της μελέτης, πράγμα που σημαίνει ότι καταγράφονται τώρα περισσότεροι τραυματισμοί – είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν τυχόν αυξήσεις της επιβάρυνσης και ότι αυτά τα δεδομένα είναι χρησιμοποιείται για να κάνει τις δραστηριότητες ασφαλέστερες».
Εξάλειψη του κινδύνου
Ο σοβαρός τραυματισμός είναι μια σαφής επιβάρυνση για τους συμμετέχοντες που νοσηλεύονται, τις οικογένειές τους και το NHS, και ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να μειώσει αυτές τις επιβαρύνσεις αποσυσκευάζοντας τον κίνδυνο τραυματισμού κάθε δραστηριότητας και κατόπιν συντονίζοντας τη δράση. «Πολλοί τραυματισμοί από τον αθλητισμό και την αναψυχή μπορούν να προληφθούν», είπε ο Δρ Ουίλιαμς. «Είτε πρόκειται για προστατευτικό εξοπλισμό, αλλαγές κανόνων ή νόμου ή εκπαίδευση, μόλις προσδιορίσουμε πώς και πού συμβαίνουν τραυματισμοί, μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τρόπους πρόληψης τους σε κάθε άθλημα».
Ελπίζεται ότι αυτή η εργασία θα οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός εθνικού μητρώου με ευκαιρίες ανάλυσης δεδομένων σε πραγματικό χρόνο. Το μητρώο θα τυποποιεί την καταγραφή σοβαρών τραυματισμών που προκύπτουν από αθλήματα και σωματική δραστηριότητα, έτσι ώστε οι τάσεις ή τα πρότυπα κινδύνου να μπορούν να εντοπιστούν γρήγορα και να εφαρμοστούν.
Ένα παράδειγμα όπου αυτό έχει ήδη συμβεί σχετίζεται με την ασφάλεια του τραμπολίνου. Οι πωλήσεις τραμπολίνων κήπου απογειώθηκαν το 2005 και μέχρι το 2014, μέχρι και 250.000 πωλήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Βασιλική Εταιρεία για την Πρόληψη των Ατυχημάτων (RoSPA), σε συνεργασία με το Βασιλικό Κολλέγιο Επείγουσας Ιατρικής, εντόπισε μια αύξηση στους τραυματισμούς που σχετίζονται με το τραμπολίνο, οι οποίες κυμαίνονταν από τον περιορισμό του τραμπολίνου σε ένα άτομο τη φορά, την απομάκρυνση των παιδιών ηλικίας κάτω των 6 ετών από τα τραμπολίνα και την αγορά μοντέλων που περικλείονται από δίχτυ ασφαλείας.
Επιπλέον, οι κατασκευαστές τραμπολίνου υποστηρίχθηκαν ώστε να πληρούν τα πρότυπα ασφαλείας, για παράδειγμα με την προσθήκη επένδυσης γύρω από τα τραμπολίνα. Συμμετείχαν επίσης εμπορικοί εταίροι για τη βελτίωση της ασφάλειας στα πάρκα με τραμπολίνο. Ως αποτέλεσμα της καθοδήγησης RoSPA, τα σοβαρά ατυχήματα έχουν μειωθεί σημαντικά.