Μια νέα μελέτη υποδηλώνει ότι οι επιζώντες από καρδιακή προσβολή μπορεί να έχουν ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης νόσου του Πάρκινσον. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με όσους που δεν είχαν υποστεί ποτέ καρδιακή προσβολή, οι επιζώντες αυτής είχαν 20% λιγότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με Πάρκινσον τα επόμενα 20 χρόνια. Τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν πραγματική «προστατευτική» επίδραση. «Αυτή είναι μια επιδημιολογική μελέτη και δεν μπορεί να αποδείξει την αιτία και το αποτέλεσμα», δήλωσε ο Τζέιμς Μπεκ, επικεφαλής επιστημονικός υπεύθυνος του μη κερδοσκοπικού Ιδρύματος “Parkinson’s Foundation”. Θα μπορούσαν να υπάρχουν διάφοροι λόγοι που η καρδιακή προσβολή συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο για τη νόσο του Πάρκινσον, σύμφωνα με τον Beck, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Επιπλέον, σημείωσε, η μείωση του κινδύνου ήταν αρκετά μικρή.
Τα ευρήματα — που δημοσιεύθηκαν στις 16 Φεβρουαρίου στο Περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας — όντως προσθέτουν στοιχεία ότι ορισμένοι παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του καπνίσματος και της υψηλής χοληστερόλης, συνδέονται παράδοξα με χαμηλότερο κίνδυνο για τη νόσο του Πάρκινσον. Η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει σχεδόν 1 εκατομμύριο ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το Parkinson’s Foundation. Είναι μια ασθένεια του εγκεφάλου που με την πάροδο του χρόνου, καταστρέφει ή απενεργοποιεί τα κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που βοηθά στη ρύθμιση της κίνησης και των συναισθηματικών αντιδράσεων. Τα πιο ορατά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον σχετίζονται με την κίνηση — τρέμουλο, δύσκαμπτα άκρα και προβλήματα συντονισμού — ενώ περιλαμβάνουν κατάθλιψη, ευερεθιστότητα και προβλήματα με τη μνήμη και τις δεξιότητες σκέψης. «Ακόμα δεν γνωρίζουμε την αιτία της νόσου, γιατί εξελίσσεται ή πώς να τη σταματήσουμε», είπε ο Beck.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου για τη νόσο, όπως η μεγαλύτερη ηλικία και ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες — συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού τραύματος στο κεφάλι και της εργασιακής έκθεσης σε φυτοφάρμακα ή βαρέα μέταλλα. Σύμφωνα με τον Μπεκ, οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η ασθένεια προκύπτει από μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της γενετικής ευαισθησίας και των περιβαλλοντικών παραγόντων.
Όσον αφορά τους προστατευτικούς παράγοντες, ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι η τακτική άσκηση και μια υγιεινή διατροφή — όπως η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή — μπορεί να σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο για Πάρκινσον. Ορισμένοι έχουν συνδέσει παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικό – κάπνισμα, υψηλή χοληστερόλη και διαβήτη – με χαμηλότερες πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον. Είναι πιθανό αυτά τα ευρήματα να βοηθήσουν στην εξήγηση των σημερινών, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Jens Sundbøll του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Aarhus στη Δανία.
Η ομάδα του χρησιμοποίησε ένα εθνικό μητρώο της Δανίας για να εντοπίσει σχεδόν 182.000 άτομα που υπέστησαν έμφραγμα για πρώτη φορά μεταξύ 1995 και 2016. Συνέκριναν αυτούς τους ασθενείς με περισσότερα από 900.000 άτομα που ταιριάζουν ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, αλλά χωρίς ιστορικό καρδιακής προσβολής. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης 21 ετών, το 0,9% των επιζώντων καρδιακής προσβολής ανέπτυξαν νόσο του Πάρκινσον. Ένα άλλο 0,1% διαγνώστηκε με δευτεροπαθή παρκινσονισμό — όπου τα συμπτώματα παρόμοια με το Πάρκινσον εμφανίζονται λόγω άλλων αιτιών, όπως ορισμένα φάρμακα. Αφού οι ερευνητές στάθμισαν άλλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων ιατρικών καταστάσεων, διαπίστωσαν ότι οι επιζώντες καρδιακής προσβολής είχαν 20% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο του Πάρκινσον από την ομάδα σύγκρισης. Ομοίως, οι επιζώντες είχαν 28% χαμηλότερο κίνδυνο δευτεροπαθούς παρκινσονισμού.