Η χειρουργική παροχέτευση μεγάλων κύστεων της ωχράς κηλίδας σε ασθενή με νόσο Coats είχε ως αποτέλεσμα την άμεση υποχώρηση του οιδήματος και τη σταδιακή υποχώρηση των λιπιδικών εκκρίσεων σε διάστημα ενός έτους. Ωστόσο, η οπτική ανάκτηση ήταν περιορισμένη λόγω της χρόνιας φύσης της πάθησης. Η πρώιμη χειρουργική επέμβαση, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να επιτρέψει την οπτική αποκατάσταση. Αυτά τα ευρήματα προέρχονται από μια νέα μελέτη περίπτωσης από οφθαλμίατρους στο UC Davis Ernest E. Tschannen Eye Center που δημοσιεύτηκε στο Journal of VitreoRetinal Diseases.
«Για ορισμένους ασθενείς με νόσο του Coats της ωχράς κηλίδας που δεν βελτιώνεται με τις τυπικές θεραπείες όπως οι ενέσεις λέιζερ και οι ενδοφθάλμιες ενέσεις, η χειρουργική παροχέτευση των μεγάλων κύστεων μπορεί να είναι μια βιώσιμη εναλλακτική λύση», δήλωσε ο Glenn Yiu, πρώτος συγγραφέας της εργασίας και καθηγητής και πιστοποιημένος από το διοικητικό συμβούλιο. ειδικός υαλοειδούς αμφιβληστροειδούς και χειρουργός στο UC Davis.
Νόσος του τριχώματος που χαρακτηρίζεται από ανώμαλα αιμοφόρα αγγεία
Η νόσος του Coats είναι μια σπάνια, ιδιοπαθής οφθαλμική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων στον αμφιβληστροειδή. Συνήθως διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία. Η προοδευτική νόσος εμφανίζεται τρεις φορές πιο συχνά στους άνδρες από ότι στις γυναίκες και γενικά εμφανίζεται μόνο στο ένα μάτι. Τα πρώιμα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν μειωμένη οπτική οξύτητα, στραβισμό και λευκοκορία, όπου η κόρη του ματιού αντανακλά λευκή, γκριζωπή ή κιτρινωπή αντί για κόκκινη.
Οι ασθενείς με νόσο Coats μπορεί να παρουσιάσουν μεγάλες ποσότητες κυστοειδούς οιδήματος και εκκρίματα λιπιδίων στον αμφιβληστροειδή, τα οποία μπορεί να βλάψουν σοβαρά την όραση εάν αναπτυχθούν στην ωχρά κηλίδα – το κεντρικό τμήμα του αμφιβληστροειδούς που απαιτείται για την ανάγνωση ή την αναγνώριση προσώπων.
Μεγάλοι κυστοειδείς χώροι της ωχράς κηλίδας
Ένας 30χρονος άνδρας με νόσο Coats παραπέμφθηκε στο Οφθαλμικό Κέντρο στο UC Davis Health. Διαγνώστηκε με τη νόσο σε ηλικία 9 ετών και αρχικά έλαβε πολλαπλούς γύρους φωτοπηξίας με λέιζερ για την εξάλειψη των ανώμαλων αγγείων και των διαρροών ανευρυσμάτων. Το αριστερό του μάτι είχε γίνει πιο θολό για αρκετά χρόνια καθώς το οίδημα της ωχράς κηλίδας και τα εξιδρώματα επιδεινώθηκαν προοδευτικά. Κατά τη στιγμή της παραπομπής του, η όραση στο προσβεβλημένο μάτι του ήταν 20/400, με μεγάλες κύστεις της ωχράς κηλίδας που παρατηρήθηκαν στην εξέταση του βυθού και στην οπτική τομογραφία συνοχής (OCT).
Το OCT είναι ένας τύπος απεικόνισης που χρησιμοποιούν συνήθως οι ειδικοί στον αμφιβληστροειδή για να δουν τον αμφιβληστροειδή σε διατομή και να ανιχνεύσουν μικροσκοπικές παθολογικές αλλαγές. Χρησιμοποιώντας αγγειογραφία φλουορεσκεΐνης για να απεικονίσει τη ροή του αίματος στον αμφιβληστροειδή, ο Yiu παρατήρησε επίσης ενεργή διαρροή από αυτές τις τηλαγγειεκτασίες και τα ανευρύσματα. Ο ασθενής αρχικά υποβλήθηκε σε θεραπεία με πρόσθετη φωτοπηξία με λέιζερ και πολλαπλούς κύκλους ενέσεων αντιαγγειακών ενδοθηλιακών αυξητικών παραγόντων (anti-VEGF) για να σταματήσει η διαρροή, αλλά χωρίς επιτυχία.
Χειρουργική παροχέτευση και φωτοπηξία με laser
Μετά από εκτενείς συζητήσεις με τον ασθενή, οι οφθαλμίατροι αποφάσισαν να επιχειρήσουν χειρουργική παροχέτευση ως έσχατη λύση. Ο Yiu και η ομάδα του πραγματοποίησαν υαλοειδεκτομή pars plana (PPV) για να αφαιρέσουν το υαλοειδές. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας διεγχειρητική απεικόνιση OCT για καθοδήγηση, δημιούργησαν ένα άνοιγμα αμφιβληστροειδούς που ονομάζεται αμφιβληστροειδοτομή και παροχέτευσαν επιτυχώς τις μεγάλες κύστεις και τα λιπιδικά εξιδρώματα χρησιμοποιώντας μια κάνουλα αναρρόφησης μικροσκοπίου. Σφράγισαν το άνοιγμα του αμφιβληστροειδούς και αντιμετώπισαν όλα τα ανευρύσματα με ενδοφθάλμια φωτοπηξία με λέιζερ ή ενδολαζέρ».
Έκαναν ξανά διεγχειρητική OCT για να επιβεβαιώσουν την πλήρη αφαίρεση του υγρού με την ολοκλήρωση του περιστατικού. Οι μετεγχειρητικές εικόνες OCT που καταγράφηκαν ένα μήνα μετά τη χειρουργική επέμβαση δεν έδειξαν υποτροπή υγρού στο μάτι και κάποια μείωση των υποβοθίων εκκρίσεων. Μετά από ένα χρόνο, τα λιπιδικά εκκρίματα είχαν επίσης εξαφανιστεί, αν και η όραση του ασθενούς παρέμεινε αμετάβλητη στα 20/400. “Αυτή η περίπτωση δείχνει τη δυνατότητα χειρουργικής παροχέτευσης μεγάλων κύστεων της ωχράς κηλίδας σε περιπτώσεις προχωρημένης νόσου Coats ανθεκτική στην ιατρική παρέμβαση”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας Abraham Hang, κάτοικος τρίτου έτους στο Τμήμα Οφθαλμολογίας και Επιστήμης της όρασης UC Davis.
Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι με βάση την ανάλυση του υγρού της ωχράς κηλίδας και των εξιδρωμάτων μετά τη χειρουργική επέμβαση, ίσως η προηγούμενη χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα όρασης. «Το χρόνιο υγρό της ωχράς κηλίδας και ειδικά τα εκκρίματα λιπιδίων είναι πολύ τοξικά για τον αμφιβληστροειδή», σημείωσε ο Yiu. Ωστόσο, προειδοποιούν ότι οι πιθανές επιπλοκές που σχετίζονται με την ενδοφθάλμια χειρουργική θα πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά και θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στη βέλτιστη φροντίδα με τη συμβατική φωτοπηξία με λέιζερ και τις ενδοϋαλώδεις ενέσεις.
