Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Brain εντόπισε έναν συγκεκριμένο κόμβο εγκεφάλου δικτύου που παίζει βασικό ρόλο στον τραυλισμό. Η έρευνα, από τον Te Whare Wānanga o Waitaha του Πανεπιστημίου του Canterbury, εξετάζει δύο διαφορετικούς τύπους τραυλισμού – τον αναπτυξιακό και τον επίκτητο – για να δείξει μια σαφή νευρική βάση για την κατάσταση της ομιλίας. «Ο τραυλισμός επηρεάζει περίπου το 1% των ενηλίκων και μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα επικοινωνίας και κοινωνικό άγχος, ωστόσο η αιτία του τραυλισμού είναι ακόμα άγνωστη», λέει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Thes.
«Πιο συχνά εμφανίζεται ως αναπτυξιακή διαταραχή, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από εστιακή εγκεφαλική βλάβη μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο ή άλλες νευρολογικές παθήσεις. Ενώ οι περισσότερες έρευνες αντιμετωπίζουν αυτούς τους διαφορετικούς τύπους τραυλισμού ως ξεχωριστές καταστάσεις, αυτή η μελέτη ακολουθεί μια μοναδική προσέγγιση συνδυάζοντας σύνολα δεδομένων για να δει αν μπορούμε να εντοπίσουμε έναν κοινό σύνδεσμο».
Η διεπιστημονική μελέτη, σε συνεργασία με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Turku (Φινλανδία), το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και το Brigham and Women’s Hospital στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, χρησιμοποίησε τρία ανεξάρτητα σύνολα δεδομένων:
- αναφορές περιπτώσεων από δημοσιευμένη βιβλιογραφία επίκτητου νευρογενούς τραυλισμού μετά από εγκεφαλικό
- μια κλινική κοόρτη μεμονωμένης μελέτης με επίκτητο νευρογενή τραυλισμό μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο
- και ενήλικες με επίμονο αναπτυξιακό τραυλισμό.
Ενώ η προηγούμενη έρευνα εξέτασε συγκεκριμένες τοποθεσίες εγκεφαλικών αλλοιώσεων για να προσπαθήσει να ανακαλύψει πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, ο αναπληρωτής καθηγητής Theys λέει ότι αυτή η έρευνα χρησιμοποιεί μια νέα τεχνική που εξετάζει τα δίκτυα του εγκεφάλου που επηρεάζονται από τις βλάβες και αν υπάρχει κοινός κόμβος.
“Χρησιμοποιήσαμε τα δύο πρώτα σύνολα δεδομένων και τη χαρτογράφηση δικτύου αλλοιώσεων για να ελέγξουμε εάν οι βλάβες που προκαλούν επίκτητο τραύλισμα χάρτη σε ένα κοινό δίκτυο εγκεφάλου. Στη συνέχεια χρησιμοποιήσαμε το τρίτο σύνολο δεδομένων για να ελέγξουμε εάν αυτό το δίκτυο που βασίζεται σε βλάβες ήταν σχετικό με τον αναπτυξιακό τραυλισμό.
Κοιτάζοντας κάθε ένα από τα σύνολα δεδομένων καταφέραμε να εντοπίσουμε ένα κοινό δίκτυο τραυλισμού, περιορίζοντας το σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του αριστερού ποδιού, το οποίο είναι υπεύθυνο για τις κινήσεις των χειλιών και του προσώπου, καθώς και για το χρόνο και την αλληλουχία της ομιλίας.
Επίσης, εντοπίστηκαν δύο επιπλέον νέες περιοχές ενδιαφέροντος για την απεικόνιση ομιλίας και την έρευνα για τον τραυλισμό, οι οποίες είναι η κλειστή και η αμυγδαλοστρωτική περιοχή μετάβασης. Είναι μικροσκοπικές περιοχές του εγκεφάλου – πλάτους μόνο λίγων χιλιοστών – και γι’ αυτό μπορεί συνήθως να μην έχουν εντοπιστεί σε προηγούμενες μελέτες Αυτό δείχνει ένα εύλογο δίκτυο για τον τραυλισμό.
Οι άνθρωποι πάντα έβλεπαν τον επίκτητο και τον αναπτυξιακό τραυλισμό ως δύο ξεχωριστά πράγματα, αλλά καταφέραμε να δείξουμε ότι εκτός από τις ομοιότητες σε επίπεδο συμπεριφοράς, υπάρχουν και ομοιότητες στο νευρικό επίπεδο.” Ο Δρ.Thes λέει ότι τα ευρήματα έχουν σχέση με τη θεραπεία.
Για άτομα με επίκτητο τραυλισμό, αυτό παρέχει μια καλή εξήγηση για το τι μπορεί να συμβαίνει. Οι προσδιορισμένες περιοχές δικτύου παρέχουν επίσης πληροφορίες για πιθανούς δεσμούς με συναισθηματικές αντιδράσεις στον τραυλισμό. Τα ευρήματα της κλειστής και της αμυγδαλοστριατικής περιοχής μετάβασης παρέχουν μια σημαντική νέα κατεύθυνση στη χαρτογράφηση της νευρικής βάσης του τραυλισμού και διασφαλίζοντας ότι μπορούν να αναπτυχθούν οι καλύτερες δυνατές διαγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις.