Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ διαπίστωσε ότι εκατομμύρια ασθενείς με COVID-19 μπορεί να έχουν αδιάγνωστη οξεία νεφρική βλάβη (ΑΚΙ). Πρόκειται για μια πάθηση όπου οι νεφροί αποτυγχάνουν ξαφνικά να φιλτράρουν τα απόβλητα από το αίμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ασθένεια ή ακόμα και θάνατο. Τα υπάρχοντα δεδομένα υποδεικνύουν ότι περίπου το 20% των ασθενών που εισάγονται στο νοσοκομείο με COVID-19 αναπτύσσουν AKI, που αυξάνεται σε περίπου 40% για εκείνους που βρίσκονται σε εντατική θεραπεία. Η υποψήφια και νεφρολόγος Dr. Marina Wainstein είπε ότι οι πραγματικοί αριθμοί θα μπορούσαν να είναι διπλάσιοι από αυτούς τους αριθμούς.
“Οι γιατροί εξετάζουν την ποσότητα ούρων που βγάζει ένας ασθενής και το επίπεδο μιας ένωσης που ονομάζεται κρεατινίνη στο αίμα, η οποία αυξάνεται όταν τα νεφρά δεν λειτουργούν καλά”, είπε. “Ωστόσο, εάν αυτή η αύξηση κρεατινίνης συμβεί πριν εμφανιστεί ένας ασθενής στο νοσοκομείο, μπορεί να χάσουμε τη διάγνωση του AKI και να αποτύχουμε να διαχειριστούμε τον ασθενή κατάλληλα σε αυτές τις πρώιμες, κρίσιμες ημέρες νοσηλείας.” Ο Δρ. Wainstein είπε ότι όταν οι ερευνητές μέτρησαν επίσης την πτώση των επιπέδων κρεατινίνης, η οποία συχνά ακολουθεί την αρχική αύξηση, το ποσοστό διάγνωσης AKI σε ασθενείς με COVID-19 διπλασιάστηκε. “Ήταν ένα αρκετά συγκλονιστικό εύρημα”, είπε.
Ο Δρ. Wainstein είπε ότι η έλλειψη AKI σε ασθενείς με COVID-19 είναι επικίνδυνη. “Παρόλο που το AKI αρχίζει ήδη να βελτιώνεται στο νοσοκομείο, η έρευνά μας δείχνει ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν χειρότερα ενδονοσοκομειακά αποτελέσματα και είναι πιο πιθανό να πεθάνουν σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς AKI”, είπε. Ο Δρ. Wainstein είπε ότι η θεραπεία για το AKI μπορεί να είναι τόσο απλή όσο ο έλεγχος του επιπέδου ενυδάτωσης του ασθενούς και η διακοπή φαρμάκων που μπορεί να είναι τοξικά για τα νεφρά. Ο επόπτης της μελέτης Δρ. Sally Shrapnel, από τη Σχολή Μαθηματικών και Φυσικής του UQ, είπε ότι η συλλογή και η ανάλυση δεδομένων για το έργο κατά τη διάρκεια της πανδημίας αποδείχτηκε πρόκληση.
“Τυπικά οι επιστήμονες δεδομένων εργάζονται με πλήρη, καλά επιμελημένα δεδομένα μητρώου, αλλά σε αυτό το έργο συλλέχθηκαν από νοσοκομειακό προσωπικό που εργάζεται κάτω από εξαιρετικά επαχθείς συνθήκες σε μια ποικιλία διαφορετικών ρυθμίσεων πόρων”, είπε. “Η επιμέλεια και ο καθαρισμός των δεδομένων αποδείχτηκε σημαντικό μέρος του έργου”. Ο Δρ. Shrapnel είπε ότι οι ερευνητές μπόρεσαν να συμπεριλάβουν δεδομένα από χώρες με φτωχούς πόρους, όπου το AKI που αποκτάται από την κοινότητα είναι επίσης πιο κοινό.
“Αυτοί οι άνθρωποι έχουν περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν αργά στη διαδικασία της νόσου”. Ο Δρ. Σράπνελ είπε ότι ένας πιο ολοκληρωμένος ορισμός του ΑΚΙ – ένας που μπορεί να ανιχνεύσει περιπτώσεις που αναπτύσσονται στην κοινότητα – πρέπει να εφαρμοστεί το συντομότερο δυνατό. “Τώρα έχουμε τα δεδομένα που δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλο κενό στη διάγνωση του AKI, ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε αυτόν τον ορισμό σε μια κλινική δοκιμή, ώστε να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε όλους τους ασθενείς με AKI έγκαιρα και ελπίζουμε να αποτρέψουμε αυτά τα απαίσια αποτελέσματα.” Η έρευνα δημοσιεύεται στο PLOS Medicine.