Στην παιδική ηλικία, ξεκινά η διαδικασία σκλήρυνσης του χόνδρου με τον οποίο γεννιόμαστε. Η μοντελοποίηση των οστών είναι μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία. Είναι η ανάπτυξη νέου οστού σε ένα σημείο του και η καταστροφή του παλαιού οστού σε άλλη τοποθεσία εντός του ίδιου οστού ταυτόχρονα.
Η ποσότητα του νέου οστού που αναπτύσσεται υπερβαίνει την ποσότητα του παλαιού οστού που διασπάται. Αυτή η διαδικασία είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται η μέγιστη οστική μάζα, συνήθως στις αρχές της δεκαετίας του 20 έως το 30, και επιτρέπει επίσης στα οστά της παιδικής ηλικίας να αναπτυχθούν με διαφορετικούς ρυθμούς και να επεκταθούν έως ότου ο σκελετός των ενηλίκων πλήρως διαμορφωμένο.
Συνεχίζουμε να δημιουργούμε οστά ως ενήλικες σε μια συνεχή διαδικασία που ονομάζεται οστική αναδιαμόρφωση. Κύτταρα απορρόφησης οστών (οστεοκλάστες) εκκρίνουν ένζυμα, τα οποία καταστρέφουν τα οστά και δημιουργούν οπές. Τα κύτταρα που σχηματίζουν οστά (οστεοβλάστες) μεταναστεύουν στην επιφάνεια των οστών και, εκκρίνοντας έναν συγκεκριμένο τύπο κολλαγόνου, γεμίζουν τις οπές.
Η οστεοπόρωση
Καθώς μεγαλώνουμε, η διαδικασία αναδιαμόρφωσης των οστών δεν σταματά, αλλά επιβραδύνεται. Ανακυκλώνουμε ολόκληρο τον σκελετό μας περίπου κάθε 10 χρόνια. Οι οστεοκλάστες και οι οστεοβλάστες βρίσκονται σε όλα τα οστά, αλλά κυρίως στο ισχίο, τη σπονδυλική στήλη, τα «μακριά» οστά του μηρού (μηριαίος), τους άνω βραχίονες, τα κάτω πόδια και τα κάτω χέρια.
Η οστεοπόρωση ή η απώλεια οστού προκαλείται όταν η διαδικασία της διάσπασης και οικοδόμησης των οστών βγαίνει εκτός ισορροπίας.
Τα κύτταρα που προκαλούν διάσπαση των οστών (οστεοκλάστες) αρχίζουν να δημιουργούν κανάλια και τρύπες στα οστά ταχύτερα από τα κύτταρα που προκαλούν σχηματισμό οστού (οστεοβλάστες) με αποτέλεσμα τα οστά να αποκτούν οπές. Το οστό γίνεται εύθραυστο και είναι πιο πιθανό να σπάσει. Η αποδυνάμωση των οστών από την απώλεια ασβεστίου του οδηγεί σε οστεοπενία και οστεοπόρωση.
Η λήψη επιπλέον ασβεστίου και βιταμίνης D από μόνη της δεν θα αποτρέψει την οστεοπόρωση αν συγχρόνως δεν υπάρχει άσκηση. Λόγω του τρόπου ανάπτυξης των οστών, το μηχανικό στρες στα οστά που προκαλείται από την άσκηση είναι καθοριστικό για την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Όσο λιγότερο ασκείστε, τόσο λιγότερο δουλεύουν οι οστεοβλάστες για να δημιουργήσουν νέο οστό. Χρειάζεστε λοιπόν την ανθεκτική άσκηση για την προώθηση ισχυρών οστών.