Το γεγονός αυτό είχε ήδη παρατηρηθεί αλλά τώρα 3 έρευνες έφεραν στην επιφάνεια δεδομένα που δείχνουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της σωματικής εξάσκησης για την πρόληψη διαφόρων καρκίνων. Στην πρώτη έρευνα που έγινε σε γυναίκες στην Κίνα, βρέθηκε ότι η έντονη σωματική εξάσκηση μειώνει κατά 50% τον κίνδυνο των γυναικών για καρκίνο της ωοθήκης.
Οι ερευνητές σύγκριναν τις δραστηριότητες γυναικών που έπασχαν από καρκίνο της ωοθήκης και γυναικών που δεν έπασχαν από αυτή την πάθηση. Οι γυναίκες που είχαν μια από τις πιο κάτω δραστηριότητες, παρουσίαζαν 50% μειωμένο κίνδυνο προσβολής από τον καρκίνο της ωοθήκης:
- Έντονη εργασία όπως για παράδειγμα μετακίνηση επίπλων ή σκάψιμο για 20 ώρες την εβδομάδα
- Μέτριας έντασης δραστηριότητα όπως ζωηρό περπάτημα ή ποδηλασία για 30 ώρες την εβδομάδα
- Εξάσκηση σε ένα έντονο σπορ για τουλάχιστο 2 ώρες την εβδομάδα
- Εργασία ή εξάσκηση αρκετά έντονη σε σημείο που να προκαλείται ιδρώτας για τουλάχιστο 3 φορές την εβδομάδα.
Στη δεύτερη έρευνα εξετάστηκε η σχέση που υπάρχει μεταξύ του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση και του επιπέδου σωματικής δραστηριότητας. Η ύπαρξη σωματικής εξάσκησης ακόμη και σε χαμηλό επίπεδο, συσχετιζόταν με μείωση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού στις γυναίκες αυτές.
Όμως η μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού, η οποία ήταν της τάξης του 30%, παρατηρήθηκε στις γυναίκες που είχαν μια σωματική εξάσκηση που μπορεί να ήταν κολύμπι ή τρέξιμο, για τουλάχιστον 6 ώρες εβδομαδιαίως. Οι γυναίκες θα μπορούσαν να επιτύχουν το ίδιο αποτέλεσμα με περπάτημα ή χορό για τουλάχιστο 12 ώρες την εβδομάδα.
Στην τρίτη έρευνα εξετάστηκε σε άνδρες και γυναίκες η επίδραση της σωματικής εξάσκησης στον καρκίνο του χοντρού εντέρου και του ορθού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες που έκαναν τρέξιμο για 5 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα, είχαν από 40% έως 50% μείωση του κινδύνου για καρκίνο του χοντρού εντέρου και του ορθού.
Παρατηρήθηκε επίσης ότι ακόμη και για δραστηριότητες λιγότερο έντονες, υπήρχε ευεργετική επίδραση όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου αυτού. Βλέπουμε λοιπόν ότι η προληπτική επίδραση της έντονης σωματικής εξάσκησης εναντίον διαφόρων καρκίνων τεκμηριώνεται όλο και περισσότερο. Ακόμη και η σωματική εξάσκηση που δεν είναι έντονη, μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στην πρόληψη κατά του καρκίνου.
Παρά το γεγονός αυτό, δεν έχει ακόμη γίνει κατανοητό διαμέσου ποιου μηχανισμού επιδρά η σωματική δραστηριότητα για να επιτυγχάνεται η προληπτική αυτή δράση. Υπάρχει μάλιστα η υποψία ότι τα άτομα που διατηρούν ένα καλό επίπεδο σωματικής εξάσκησης, είναι άτομα τα οποία έχουν και άλλα χαρακτηριστικά τα οποία συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου. Τέτοια χαρακτηριστικά είναι για παράδειγμα η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, τα οποία περιέχουν ουσίες που δρουν εναντίον του καρκίνου.
Επίσης τα άτομα αυτά λόγω της εξάσκησής τους καταφέρνουν να διατηρούν ένα κανονικό βάρος. Εκείνοι που δεν εξασκούνται παρουσιάζουν συχνότερα παχυσαρκία και οι καρκίνοι είναι συχνότεροι σε παχύσαρκα άτομα. Υπάρχουν παράλληλα ερευνητές που πιστεύουν, ότι η ίδια η σωματική εξάσκηση επιφέρει στον οργανισμό τέτοιες βιοχημικές αλλαγές οι οποίες δρουν εναντίον του καρκίνου.Όμως ακόμη δεν έχουν τεκμηριωθεί οι εικασίες αυτές, όπως δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί επαρκώς το γιατί η σωματική εξάσκηση έχει προληπτική δράση εναντίον διαφόρων μορφών καρκίνου.