Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με τον ύπνο, ίσως η επαφή με έναν σύντροφο να προκαλεί το πρόβλημα, λένε ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Η Ada Eban-Rothschild, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του U-M, και οι συνεργάτες της παρακολούθησαν τη συμπεριφορά των ποντικών στον ύπνο ενώ βρίσκονταν σε κοινωνικό πλαίσιο. Παρατήρησαν ότι αυτά τα μικρά τρωκτικά αναζητούν σωματική επαφή πριν την έναρξη του ύπνου και αγκαλιάζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Δείχνουν περαιτέρω ότι η αγκαλιά κατά τη διάρκεια του ύπνου καθοδηγείται από ένα εσωτερικό κίνητρο για παρατεταμένη σωματική επαφή, την οποία ονόμασαν «σωματομακροζωία».
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Current Biology, υπογραμμίζει την έντονη ανάγκη για κοινωνική επαφή σε άλλα είδη εκτός από τον άνθρωπο. «Η έλλειψη αυτού του είδους επαφής ήταν εμφανής κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, κατά την οποία οι άνθρωποι βίωσαν σωματική επιμήκυνση», είπε ο Eban-Rothschild.
Η αγκαλιά κατά τη διάρκεια του ύπνου δεν έρχεται χωρίς κόστος. τα ποντίκια συχνά διαταράσσουν ο ένας τον ύπνο του άλλου. Ομοίως στους ανθρώπους, ο συν-ύπνος δεν είναι πάντα θετικός και η αϋπνία μπορεί να μεταδοθεί μεταξύ των συντρόφων στο κρεβάτι. Γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα επιλέγουν πρόθυμα καταστάσεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τον ύπνο τους; Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη.
Από την άλλη πλευρά, τα άτομα που κοιμούνται μαζί παρουσιάζουν συγχρονισμό σε πολλαπλά νευροφυσιολογικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου έναρξης ύπνου/αφύπνισης και του ύπνου REM. Στη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγμένες ασύρματες συσκευές και εγγραφές βίντεο για να παρακολουθούν ταυτόχρονα πολλά ποντίκια σε μια ομάδα για 24 ώρες.
Τα ποντίκια ήταν πρόθυμα να εγκαταλείψουν την προτιμώμενη τοποθεσία ύπνου τους για να αποκτήσουν πρόσβαση στην κοινωνική επαφή. Αυτό υποδηλώνει ότι το κίνητρο για παρατεταμένη σωματική επαφή οδηγεί στη συμπεριφορά σωτηρίας, είπαν οι ερευνητές. Παρατήρησαν επίσης συντονισμό σε πολλαπλά νευροφυσιολογικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ατόμων που κοιμούνται μαζί, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου ύπνου και αφύπνισης και της έντασης του ύπνου.
Συγκεκριμένα, ο χρόνος της γρήγορης κίνησης των ματιών, ή REM, ύπνου συγχρονίστηκε μεταξύ των αρσενικών αδερφών που κοιμούνται μαζί, αλλά όχι μεταξύ των θηλυκών αδελφών που κοιμούνται μαζί ή των άγνωστων ποντικών. Αυτό υποδηλώνει ότι η εσωτερική κατάσταση ενός ατόμου, όπως το αίσθημα ασφάλειας, ελέγχει τον βαθμό συγχρονισμού.
Εκτός από τον Eban-Rothschild, οι συγγραφείς της μελέτης ήταν η μεταδιδακτορική φοιτήτρια Maria Sotelo, η τεχνικός εργαστηρίου Chelsea Markunas και οι προπτυχιακοί φοιτητές Tyler Kudlak και Chani Kohtz, όλοι από το U-M. Alexei Vyssotski, ανώτερος επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. και Gideon Rothschild, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας U-M.