Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ανισότητες όσον αφορά την πρόσβαση σε κλινικές φροντίδας μνήμης για τους έγχρωμους Αμερικανούς και τα άτομα από μειονεκτικές γειτονιές, οι οποίες ενδεχομένως οδηγούν σε μεταγενέστερη διάγνωση και θεραπεία για άνοια όπως η νόσος του Alzheimer.
Μνήμη
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Neurology, επικεντρώθηκε σε δεδομένα από πάνω από 4.800 άτομα που εξετάστηκαν σε μια κλινική φροντίδας μνήμης στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 10 ετών. Από τους συμμετέχοντες, το 11% ήταν μαύροι και το 89% ήταν λευκοί. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη σοβαρότητα της άνοιας κατά την αρχική αξιολόγηση των συμμετεχόντων και εξέτασαν επίσης τις διευθύνσεις των κατοικιών τους και ένα μέτρο που ονομάζεται Δείκτης Περιοχικής Στέρησης, ο οποίος κατατάσσει τις γειτονιές με βάση δείκτες όπως το εισόδημα, η απασχόληση, η εκπαίδευση και η ποιότητα της κατοικίας.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα που εξετάστηκαν στην κλινική μνήμης έτειναν να ζουν σε πιο ευνοημένες γειτονιές, με μέση βαθμολογία 45 στον δείκτη αποστέρησης περιοχής, σε σύγκριση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, ο οποίος είχε μέση βαθμολογία 65. Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία στο δείκτη, τόσο μεγαλύτερη είναι η μειονεκτική θέση της γειτονιάς.
Ωστόσο, τα ανησυχητικά ευρήματα προέκυψαν κατά τη σύγκριση της εκπροσώπησης των μαύρων ατόμων στην κλινική. Παρόλο που το 16% των ατόμων στην περιοχή εξυπηρέτησης ήταν μαύροι, αντιπροσώπευαν μόνο το 11% των ατόμων που εξετάστηκαν στην κλινική. Επιπλέον, τα μαύρα άτομα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πιο προχωρημένη άνοια κατά την αρχική τους επίσκεψη, με το 40% να έχει ήπια ή χειρότερη άνοια, σε σύγκριση με το 31% των λευκών ατόμων. Επιπλέον, το 16% των μαύρων ατόμων είχε μέτρια ή σοβαρή άνοια, ενώ μόνο το 10% των λευκών ατόμων είχε παρόμοια επίπεδα σοβαρότητας.
Ο Albert Lai, συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, εξέφρασε την ανησυχία του για τα αποτελέσματα, ιδίως δεδομένου ότι οι κλινικές μνήμης είναι πιθανό να αποτελέσουν σημαντικό σημείο πρόσβασης σε νέες θεραπείες για τη νόσο Αλτσχάιμερ, όταν αυτές γίνουν διαθέσιμες. Αυτές οι ανισότητες στην πρόσβαση στη φροντίδα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις υπάρχουσες ανισότητες στην υγειονομική περίθαλψη.
Μετά την προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο και τον δείκτη αποστέρησης της περιοχής, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μαύρα άτομα είχαν 59% περισσότερες πιθανότητες να έχουν μέτρια έως σοβαρή άνοια κατά την αρχική τους αξιολόγηση σε σύγκριση με τα λευκά άτομα. Αυτό υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες που επηρεάζουν τη φροντίδα των ασθενών.
Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, η Lai προτείνει πρωτοβουλίες όπως η αυξημένη προσέγγιση σε λιγότερο εύπορες και πιο διαφορετικές γειτονιές, η μείωση των απαιτήσεων για τον προγραμματισμό των ραντεβού και η πρόσληψη περισσότερων γιατρών από διαφορετικά υπόβαθρα. Επιπλέον, η μειωμένη χρήση των κλινικών μνήμης από υποεξυπηρετούμενες ομάδες θα μπορούσε επίσης να εμποδίσει τις προσπάθειες να γίνουν οι ερευνητικές μελέτες πιο περιεκτικές.
Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης των ανισοτήτων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και της διασφάλισης ισότιμης πρόσβασης σε κλινικές φροντίδας μνήμης για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τη φυλή ή την κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Με την αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων, οι επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να ενισχύσουν την έγκαιρη διάγνωση και να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας για τους ασθενείς με άνοια, εργαζόμενοι προς την κατεύθυνση ενός πιο περιεκτικού και δίκαιου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Η μελέτη υποστηρίχθηκε από το Ταμείο Cure Alzheimer’s Fund, αναδεικνύοντας περαιτέρω τη σημασία της χρηματοδότησης της έρευνας για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων υγειονομικής περίθαλψης.