Μελέτη: Η διαστολική αρτηριακή πίεση -ο χαμηλότερος από τους δύο αριθμούς σε μια μέτρηση της αρτηριακής πίεσης- είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει νευρωτικό χαρακτηριστικό προσωπικότητας, διαπιστώνει έρευνα που δημοσιεύθηκε στο General Psychiatry. Και η διατήρησή της υπό έλεγχο μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό των νευρωτικών συμπεριφορών, του άγχους και των καρδιακών και κυκλοφορικών παθήσεων, καταλήγουν οι ερευνητές. Η υψηλή αρτηριακή πίεση αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και θεωρείται ότι σχετίζεται με ψυχολογικούς παράγοντες, όπως το άγχος, η κατάθλιψη και ο νευρωτισμός -ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από ευαισθησία σε αρνητικά συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένου του άγχους και της κατάθλιψης. Όμως, το ποιες αιτίες προκαλούν ποιες δεν είναι απολύτως σαφές.
Σε μια προσπάθεια να το ανακαλύψουν, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται Μεντελική τυχαιοποίηση. Αυτή χρησιμοποιεί γενετικές παραλλαγές ως υποκατάστατα ενός συγκεκριμένου παράγοντα κινδύνου -στην προκειμένη περίπτωση, της αρτηριακής πίεσης- για να αποκτήσει γενετικά στοιχεία προς υποστήριξη μιας αιτιώδους σχέσης, μειώνοντας τις προκαταλήψεις που είναι εγγενείς στις μελέτες παρατήρησης. Μεταξύ 30% και 60% της αρτηριακής πίεσης οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες και πάνω από 1.000 γενετικοί πολυμορφισμοί ενός νουκλεοτιδίου, ή εν συντομία SNPs, σχετίζονται με αυτήν. Οι SNPs βοηθούν στην πρόβλεψη της ανταπόκρισης ενός ατόμου σε ορισμένα φάρμακα, της ευαισθησίας σε περιβαλλοντικούς παράγοντες και του κινδύνου εμφάνισης ασθενειών. Οι ερευνητές βασίστηκαν σε 8 σύνολα δεδομένων μελετών μεγάλης κλίμακας που περιείχαν DNA ολόκληρου του γονιδιώματος που εξήχθη από δείγματα αίματος ατόμων κυρίως ευρωπαϊκής καταγωγής (μελέτες συσχέτισης σε επίπεδο γονιδιώματος).
Εφάρμοσαν Μεντελιανή τυχαιοποίηση στα 4 χαρακτηριστικά της αρτηριακής πίεσης-συστολική αρτηριακή πίεση (736.650 δείγματα), διαστολική αρτηριακή πίεση (736.650), πίεση σφυγμού (συστολική μείον διαστολική αρτηριακή πίεση- 736.650) και υψηλή αρτηριακή πίεση (πάνω από 140/90 mm Hg- 463.010) με 4 ψυχολογικές καταστάσεις- άγχος (463.010 δείγματα), καταθλιπτικά συμπτώματα (180.866), νευρωτισμός (170.911) και υποκειμενική ευημερία (298.420). Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση και η διαστολική αρτηριακή πίεση είχαν σημαντικές αιτιώδεις επιδράσεις στον νευρωτισμό, αλλά όχι στο άγχος, τα καταθλιπτικά συμπτώματα ή την υποκειμενική ευημερία. Αλλά μετά την προσαρμογή για πολλαπλές δοκιμές, μόνο η διαστολική αρτηριακή πίεση συσχετίστηκε σημαντικά με τον νευρωτισμό (πάνω από 90%), με βάση 1.074 SNPs. Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ορισμένους περιορισμούς στα ευρήματά τους. Για παράδειγμα, δεν ήταν δυνατόν να αποκλειστεί εντελώς η πλειοτροπία -όπου ένα γονίδιο μπορεί να επηρεάσει πολλά χαρακτηριστικά. Και τα ευρήματα μπορεί να μην είναι ευρύτερα εφαρμόσιμα πέρα από τα άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής.
Όμως, η αρτηριακή πίεση συνδέει τον εγκέφαλο και την καρδιά και έτσι μπορεί να προάγει την ανάπτυξη χαρακτηριστικών της προσωπικότητας, εξηγούν. “Τα άτομα με νευρωτισμό μπορεί να είναι ευαίσθητα στην κριτική των άλλων, είναι συχνά αυτοκριτικά και αναπτύσσουν εύκολα άγχος, θυμό, ανησυχία, εχθρότητα, αυτοσυνειδησία και κατάθλιψη”. “Ο νευρωτισμός θεωρείται βασικός αιτιολογικός παράγοντας για το άγχος και τις διαταραχές της διάθεσης. Τα άτομα με νευρωτισμό βιώνουν συχνότερα υψηλό ψυχικό στρες, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αρτηριακή πίεση και καρδιαγγειακά νοσήματα”, γράφουν. “Η κατάλληλη παρακολούθηση και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης μπορεί να είναι ευεργετικά για τη μείωση του νευρωτισμού, των διαταραχών της διάθεσης που προκαλούνται από τον νευρωτισμό και των καρδιαγγειακών νοσημάτων”.
