Μελάνωμα: Δεδομένα από μια εθνική κλινική δοκιμή δείχνουν ότι ένα εντυπωσιακό 89% των ασθενών με δεσμοπλαστικό μελάνωμα ανταποκρίθηκε μόνο στην ανοσοθεραπεία (πεμπρολιζουμάμπη), γεγονός που υποδηλώνει ότι πολλοί ασθενείς θα μπορούσαν να αποφύγουν τον κίνδυνο τοξικότητας από τις συνδυαστικές θεραπείες και να επιτύχουν τον έλεγχο του καρκίνου με αυτή την προσέγγιση της θεραπείας. Το δεσμοπλαστικό μελάνωμα είναι μια υποομάδα του καρκίνου του δέρματος, μελάνωμα που προκαλείται από υψηλά επίπεδα βλάβης από υπεριώδη ακτινοβολία (UV) και, ως εκ τούτου, από υψηλό αριθμό μεταλλάξεων του όγκου, οι οποίες συμβάλλουν όλες στην επιθετική ανάπτυξη και εξέλιξη της νόσου.
“Δεν είναι όλα τα μελανώματα ίδια και δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες στον ίδιο βαθμό. Ο προσδιορισμός των καλύτερων στρατηγικών θεραπείας για αυτούς τους μοναδικούς ασθενείς μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα, κάτι που αποτελεί συνεχή στόχο μας”, δήλωσε ο κύριος ερευνητής της μελέτης Kari Kendra, MD, Ph.D., ιατρικός ογκολόγος που ειδικεύεται στη θεραπεία του μελανώματος στο Κέντρο Καρκίνου του Κρατικού Πανεπιστημίου του Οχάιο (The Ohio State University Comprehensive Cancer Center) – Καρκινικό Νοσοκομείο Arthur G. James και Ερευνητικό Ινστιτούτο Richard J. Solove. “Αυτή η μελέτη μας κάνει να αναρωτηθούμε πραγματικά αν η συνδυαστική θεραπεία είναι απαραίτητη για αυτούς τους ασθενείς και παρουσιάζει σημαντικές γνώσεις που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να προσαρμόσουμε περαιτέρω τη θεραπεία με βάση τα χαρακτηριστικά του μοναδικού όγκου του ασθενούς και να μειώσουμε το ενδεχόμενο τοξικότητας από τις συνδυαστικές θεραπείες”.
Ο Δρ Kari Kendra αναφέρει τα ευρήματα της ομάδας στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης για την Έρευνα στον Καρκίνο 2023, την Κυριακή, 16 Απριλίου. Σε αυτή τη μελέτη που χρηματοδοτείται από το SWOG Cancer Research Network, οι ερευνητές ανέφεραν προηγουμένως τα αποτελέσματα της ομάδας Α, στην οποία η πρόσληψη 30 ασθενών με ανεγχείρητο μελάνωμα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με τρεις κύκλους πεμπρολιζουμάμπης (προφέρεται pem-bro-LIH-zoo-mab, που κυκλοφορεί στην αγορά ως Keytruda) οδήγησε σε ποσοστό παθολογικής πλήρους ανταπόκρισης 55% – που σημαίνει ότι δεν υπήρχαν ενδείξεις νόσου μετά τη θεραπεία. Εδώ οι ερευνητές αναφέρουν τα ευρήματα για την κοόρτη Β, τη θεραπεία όσων είχαν ανεγχείρητη νόσο με πεμπρολιζουμάμπη. Στρατολογήθηκαν είκοσι επτά ασθενείς με δεσμοπλαστικό μελάνωμα που δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση. Από τους συμμετέχοντες ασθενείς, το 89% είχε ευνοϊκή θεραπευτική ανταπόκριση στην ανοσοθεραπευτική αγωγή ενός παράγοντα με πεμπρολιζουμάμπη και το 33% είχε πλήρη ανταπόκριση. “Με τόσο υψηλές ανταποκρίσεις με το pembrolizumab ενός παράγοντα, η θεραπεία συνδυασμού -με την αυξημένη πιθανότητα τοξικότητας- δεν είναι απαραίτητη ως θεραπεία πρώτης γραμμής για ασθενείς με μη εγχειρήσιμο δεσμοπλαστικό μελάνωμα”, λέει ο Δρ Kendra, επίσης ερευνητής στο Ινστιτούτο Ανοσο-Ογκολογίας Pelotonia και καθηγητής στο Κολέγιο Ιατρικής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο. “Πολλές πρόοδοι στη θεραπεία του μελανώματος έχουν οδηγήσει σε βελτίωση της συνολικής επιβίωσης. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Τώρα, το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στο πώς αποφασίζουμε την καλύτερη προσέγγιση για κάθε συγκεκριμένο ασθενή”.
