Θαλάσσιες Σάουνες: Για τη Sharon Fidgeon, μια τακτική επισκέπτρια στις ολοένα και πιο δημοφιλείς σάουνες παραλίας της Ιρλανδίας, οι συνεδρίες της το Σαββατοκύριακο “έχουν γίνει ένας υγιής εθισμός” που στηρίζεται σε μια αιωνόβια ιρλανδική παράδοση της τόνωσης με το να ιδρώνεις. Στην αμμώδη παραλία Clonea στην αιολική ακτή της Ιρλανδίας στον Ατλαντικό, η 52χρονη καλλιτέχνης είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η εναλλαγή μεταξύ της σάουνας και του παγωμένου θαλασσινού νερού την κάνει να νιώθει «τόσο απίστευτα ζωντανή». «Μόλις κατεβείτε στη θάλασσα μέχρι τον λαιμό σας, πραγματικά εκτοξεύονται οι ενδορφίνες στο σώμα σας», είπε η Fidgeon μετά από μια βουτιά στον κόλπο μήκους δύο χιλιομέτρων (μήκους 1,2 μιλίων) κοντά στο Dungarvan στην κομητεία Waterford. «Και η σάουνα εδώ με αφήνει να μείνω στη θάλασσα για λίγο περισσότερο», είπε, φορώντας μια στεγνή ρόμπα και σανδάλια πριν μπω βιαστικά στη δομή σε σχήμα βαρελιού με ρόδες πάνω από την παραλία.
Στην Ιρλανδία, η πανδημία COVID-19 ξεκίνησε μια έξαρση της θαλάσσιας κολύμβησης ως προληπτική διαφυγή από τα lockdown. Οι κινητές σάουνες έγιναν ένα «πρόσθετο» μετά την COVID-19, σύμφωνα με τον Deirdre Flavin, ο οποίος λειτουργεί αρκετές κατά μήκος της ακτής του Waterford, ρυμουλκώντας τις σε παραλίες με αυτοκίνητο. «Η αγορά αυξάνεται και αυξάνεται σταθερά, η ευαισθητοποίηση εξαπλώνεται και οι άνθρωποι απολαμβάνουν την εμπειρία και επιστρέφουν για περισσότερα», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο καθώς άναψε μια από τις σάουνές της. Εκτός από τα οφέλη για την υγεία, ο Flavin, 40 ετών, είπε ότι οι άνετες οπές είναι ιδανικά καταφύγια στον άγριο και συχνά υγρό και ψυχρό καιρό της Ιρλανδίας. «Οι άνθρωποι μπορούν να κολυμπούν πιο άνετα στη θάλασσα όλο τον χρόνο τώρα, καθώς μπορούν να ζεστάνουν τους πυρήνες του σώματός τους μετά τη βουτιά», είπε ενώ έβαζε ξύλινα κούτσουρα στη σόμπα της σάουνας. Περαιτέρω, κατά μήκος της νότιας ακτής στην κομητεία Κορκ, οι πελάτες σε μια άλλη σάουνα επαίνεσαν τη δραστηριότητα για την ανακούφιση από το άγχος καθώς και για την ενίσχυση της αποκατάστασης μετά από επίπονα αθλήματα. “Πολλά από τα παλικάρια στην ομάδα εκσφενδόνισης θα ήθελαν να μπουν στο νερό και στη σάουνα, έχει γίνει κάτι που πρέπει να κάνουν για ομάδες”, είπε ο 20χρονος φοιτητής Rory O’Callaghan, αναφερόμενος στο μαχητικό ιρλανδικό άθλημα.
Η ιδιοκτήτρια σάουνας Bronwyn Connolly πάσχει από αρθρίτιδα και όταν οι εσωτερικοί δημόσιοι χώροι έκλεισαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αγόρασε μια μικρή σάουνα σε βαρέλι και τη ρυμούλκησε στην παραλία Garrettstown. «Πάλεψα πολύ με τον πόνο και η σάουνα και το κρύο νερό απλώς τον μείωσαν. Μια βουτιά στη θάλασσα μετά τη συσσώρευση ιδρώτα φαίνεται να ξεπλένει όλες τις ανησυχίες», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Καθώς οι αθλητικές ομάδες και οι εταιρικοί όμιλοι άρχισαν να δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον, άρχισε να σχεδιάζει ένα μεγαλύτερο, βασιζόμενη σε βιβλία και βίντεο YouTube για τεχνογνωσία. Με ένα μεγάλο παράθυρο στη μία πλευρά και ελαφρά καμπυλωτό κλιμακωτό καθιστικό με φωτιά, μια ομάδα καθόταν κουβεντιάζοντας και χαζεύοντας τη θέα των κυμάτων του ωκεανού που σκάνε κάτω στην παραλία. “Έχει γίνει πραγματικά ένα κοινωνικό πράγμα, όπου οι φίλοι ή ακόμη και οι άγνωστοι μπορούν να συναντηθούν. Οι Ιρλανδοί στρέφονται σε πράγματα που οδηγούνται λιγότερο από το αλκοόλ και περισσότερο στην ευεξία”, είπε ο Connolly στο AFP. Το 2021 η πρώτη της κινητή σάουνα ήταν από τις πρώτες στη χώρα, αλλά τώρα «βρίσκονται σε κάθε παραλία στο Κορκ», είπε. ‘Sweathouse’ Σύμφωνα με το νέο κύμα χειριστών, η τάση παραπέμπει σε μια αρχαία ιρλανδική κουλτούρα της σάουνας που χρονολογείται από το 1600 και έφυγε από τη μόδα στις αρχές του περασμένου αιώνα: το “sweathouse”.
Τα ερείπια εκατοντάδων γηροκομείων—πέτρινες κατασκευές σε σχήμα ιγκλού που θερμαίνονται από φωτιές από χλοροτάπητα και χρησιμοποιούνται για την εφίδρωση από κρυολογήματα και πυρετούς, καθώς και για τη μάχη με τους ρευματισμούς και τον αρθριτικό πόνο— είναι διάσπαρτα στην ιρλανδική ύπαιθρο. Η εκπαιδεύτρια γιόγκα Carol Ni Stasaigh και ο σύζυγός της Dara Kissane, φυσιολόγος άσκησης, ονόμασαν τη θαλάσσια σάουνά τους στην ακτή της κομητείας Wexford “Sweathouse” σε ένα νεύμα στους παλιούς τρόπους. «Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι πήγαιναν για ιατρικούς, θρησκευτικούς ή ακόμη και παραισθησιογόνους λόγους», είπε ο Ni Stasaigh στο Γαλλικό Πρακτορείο στην παραλία Baginbun. «Δεν εγγυόμαστε παραισθησιογόνα πράγματα στη σάουνά μας, μόνο θεραπεία με ζεστό και κρύο και την απελευθέρωση ενδορφινών», είπε. Πίσω στο Γουότερφορντ, στο τέλος της συνεδρίας της, η Σάρον Φίντζον είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η σύνδεση με το παρελθόν ήταν ένα σημαντικό στοιχείο της εμπειρίας της στο μπάνιο στη σάουνα. “Είναι μια παλιά ιρλανδική παράδοση. Είναι πραγματικά υπέροχο να συμμετέχεις σε κάτι που είναι παλιό και ιρλανδικό. Είναι μαγικό και πολύ κοντά στην καρδιά μου”, είπε.