Η μετακίνηση ενός βαριού αντικειμένου ή ακόμα και ο βήχας μπορεί να οδηγήσει σε μια ιατρική κατάσταση γνωστή ως κήλη. Αν και είναι σύνηθες, πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι είναι η κήλη, σύμφωνα με έναν ειδικό στο Penn State Health, ο οποίος πρόσφερε λεπτομέρειες για τα αίτια, τα συμπτώματα και τη θεραπεία. «Ενώ συνήθως συνδέουμε την ανύψωση βαρέων ή την έντονη δραστηριότητα με την ανάπτυξη κήλης, άλλα συγγενή ελαττώματα του κοιλιακού τοιχώματος μπορεί να οδηγήσουν σε σχηματισμό κήλης με λιγότερο έντονη δραστηριότητα», είπε ο Δρ Michael Abboud. Είναι επικεφαλής της χειρουργικής στο Penn State Health St. Joseph Medical Center στο Reading, Pa.
«Οι κήλες μπορεί να αναπτυχθούν σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες και μπορεί να είναι παρούσες κατά τη γέννηση ή να αναπτυχθούν αργότερα στη ζωή, για διάφορους λόγους», εξήγησε ο Abboud σε δελτίο τύπου του Penn State. Κλασικά, η κήλη είναι ένα όργανο ή ιστός που διογκώνεται πέρα από τα φυσιολογικά του όρια. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η μυϊκή δομή έχει μια αδύναμη περιοχή, όπως στο κοιλιακό τοίχωμα. Το περιεχόμενο της κοιλιάς σπρώχνει τον τοίχο και σχηματίζει μια θήκη.
Οι άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν μια ποικιλία κηλών:
- βουβωνική (βουβωνική χώρα),
- ομφαλική (περιοχή του ομφαλού),
- κοιλιακή (κοιλιά)
- ή τομή (κατά μήκος μιας προηγούμενης κοιλιακής τομής).
Τα περισσότερα που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου οφείλονται σε απώλεια ακεραιότητας στους μύες και τους τένοντες που περιέχουν αυτά τα όργανα και υποστηρίζουν τον κορμό, σύμφωνα με το Penn State Health. Σε απόκριση στην αυξημένη πίεση, το κοιλιακό τοίχωμα μπορεί να σπάσει στο πιο αδύναμο σημείο του. Μια κήλη που έχει σχηματιστεί μπορεί να συνεχίσει να αυξάνεται. Γενετικές ή συστηματικές διαταραχές μπορεί να προδιαθέσουν τους ανθρώπους σε κήλη. Οι κήλες μπορούν επίσης να σχηματιστούν όταν μια χειρουργική πληγή δεν επουλώνεται σωστά.
Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- χρόνιο βήχα,
- κάπνισμα,
- άρση βαρών,
- καταπόνηση,
- παχυσαρκία,
- και εγκυμοσύνη.
Οι μικρές κήλες μπορεί να είναι απαλλαγμένες από συμπτώματα ή μπορεί να προκαλέσουν πόνο ή δυσφορία. Οι ασθενείς με κήλη μπορεί να παραπονιούνται για διόγκωση κάπου στο κοιλιακό τοίχωμα. Ο βήχας ή το τέντωμα μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο τους. Οι μεγαλύτερες κήλες μπορούν να πιέσουν το υπερκείμενο δέρμα, οδηγώντας σε περιοχές με κοκκίνισμα, μειωμένη ροή αίματος ή σπάσιμο του δέρματος. Οποιαδήποτε κοιλιακή κήλη μπορεί να περιλαμβάνει επιπλοκές, αλλά πολλές μένουν απαρατήρητες εάν είναι ασυμπτωματικές ή μέχρι να υπάρξει απόφραξη του εντέρου, σύμφωνα με το Penn State Health.
Οι κήλες μπορεί να εξελιχθούν με την πάροδο του χρόνου, διακόπτοντας πιθανώς τη ροή του αίματος. Οι ασθενείς θα πρέπει να δουν έναν γιατρό για να καθορίσουν τη φύση και τη σοβαρότητα της κήλης τους και να συζητήσουν εάν πρέπει να παρακολουθούνται ή να επισκευάζονται χειρουργικά. Η αποκατάσταση μπορεί να γίνει με ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή ελάχιστα επεμβατικές λαπαροσκοπικές και ρομποτικές επεμβάσεις. Η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει τη δημιουργία τομής για την αποκατάσταση της κήλης χρησιμοποιώντας ράμματα ή σε συνδυασμό με πλέγμα.