Η πιο ολοκληρωμένη ανασκόπηση των επιπτώσεων της καθιστικής συμπεριφοράς στην υγεία και τον κίνδυνο θανάτου έχει εντείνει την έκκληση για μείωση του χρόνου που αφιερώνουμε στην καθιστική ζωή καθώς και για την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Η εκτενής ανασκόπηση, το Physiology of Sedentary Behaviour, που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα στο Physiological Review, εξετάζει τις τρέχουσες κατανοήσεις της καθιστικής συμπεριφοράς (SB).
Καθορίζει ότι τα φυσιολογικά στοιχεία που είναι τώρα διαθέσιμα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση των κατευθυντήριων γραμμών για τη δημόσια υγεία και την κλινική πρακτική, ώστε να επεκταθούν πέρα από το γενικά προδιαγεγραμμένο μήνυμα για περισσότερη άσκηση και για να προχωρήσουμε σε ένα πιο ολοκληρωμένο μήνυμα «κάτσε λιγότερο, κινήσου περισσότερο και ασκήσου».
Ο επικεφαλής του εργαστηρίου σωματικής δραστηριότητας Baker Heart and Diabetes και του Τμήματος Τρόπου Ζωής και Διαβήτη Baker-Deakin, ο καθηγητής David Dunstan, συνεργάζεται με τους γενικούς ιατρούς και τους παρόχους πρωτοβάθμιας υγείας για να πιέσει για τη συμπερίληψη της ερώτησης “πόση ώρα αφιερώνετε καθιστοί;” σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα, καθώς τα κέρδη από τη σωματική δραστηριότητα εξαρτώνται από το πόσο χρόνο περνάτε επίσης καθιστοί.
«Τόσοι πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι αν πάμε για έναν σύντομο περίπατο, για τζόκινγκ ή στο γυμναστήριο μετά από μια μέρα καθισμένοι στα γραφεία μας, κάνουμε όσο χρειάζεται για καλή υγεία, αλλά δεν είναι έτσι», είπε ο καθηγητής Dunstan. «Αυτό συμβαίνει επειδή τα οφέλη αυτών των σωματικών δραστηριοτήτων εξαρτώνται από το πόσο χρόνο περνάτε καθισμένοι.
Αν, για παράδειγμα, καθόσαστε στο γραφείο σας για ώρες, αλλά μετά βγαίνατε για τζόκινγκ μετά τη δουλειά, ναι, σίγουρα θα αποκομίσατε κάποια οφέλη για την υγεία από αυτό το τρέξιμο, αλλά οι εννέα ώρες καθιστή κατά τη διάρκεια της ημέρας σέρνουν αυτά τα οφέλη για την υγεία μειώνονται. Διαχωρίζοντας τον χρόνο καθιστικής ζωής κατά τη διάρκεια της ημέρας, διακόπτετε τη συσσώρευση του καθιστικού σας χρόνου, που ουσιαστικά επανεκκινεί τον κινητήρα του σώματος (τους μύες μας) και μειώνει τον κίνδυνο».
Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος αναγνωρισμένων κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με την καθιστική συμπεριφορά, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το αυξημένο σωματικό λίπος, η κακή αγγειακή λειτουργία και η αυξημένη γλυκόζη και ινσουλίνη στο αίμα. Ο καθηγητής Dunstan ελπίζει ότι αυτή η ανασκόπηση θα βοηθήσει στην ενσωμάτωση της μήτρας αναγνώρισης κινδύνου που βασίζεται σε στοιχεία, η οποία δείχνει πώς η σωματική δραστηριότητα και η καθιστική συμπεριφορά συνδέονται άρρηκτα με τον κίνδυνο για την υγεία, στην πρακτική της υγειονομικής περίθαλψης.
«Με τον ίδιο τρόπο που τα οφέλη που απορρέουν από τη σωματική δραστηριότητα εξαρτώνται από τον χρόνο που αφιερώνει κανείς καθισμένος, οι κίνδυνοι για την υγεία που προκύπτουν από το υπερβολικό κάθισμα εξαρτώνται επίσης από το πόση σωματική δραστηριότητα κάνει ένα άτομο», είπε ο καθηγητής Dunstan. «Γι’ αυτό θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα πόσο χρόνο κάθεστε σε συνδυασμό με πόση σωματική δραστηριότητα κάνετε και ότι εάν είστε σωματικά ανενεργοί και κάθεστε για μεγάλες περιόδους, θα μπορούσατε αρχικά να ξεκινήσετε με μείωση στον χρόνο καθίσματος ως ένα μονοπάτι για να είστε πιο δραστήριοι. Πρέπει να καθόμαστε λιγότερο, να κινούμαστε περισσότερο και να ασκούμαστε για να μειώσουμε τον κίνδυνο για την υγεία μας».