Καρκίνος του Πνεύμονα: Γενετικές πληροφορίες που συλλέγονται από φαινομενικά υγιή ιστό κοντά σε όγκους του πνεύμονα μπορεί να είναι καλύτερος προγνωστικός παράγοντας για το αν ο καρκίνος θα επανέλθει μετά τη θεραπεία από την ανάλυση των ίδιων των όγκων, σύμφωνα με νέα έρευνα του NYU Langone Health και του Κέντρου Καρκίνου Perlmutter. Η νέα μελέτη επικεντρώνεται στο αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα, έναν καρκίνο που σχηματίζεται στα κυψελιδικά επιθηλιακά κύτταρα και ευθύνεται για περίπου το ένα τρίτο όλων των καρκίνων του πνεύμονα στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ.
Οι περισσότεροι ασθενείς θεραπεύονται εάν οι όγκοι αφαιρεθούν χειρουργικά νωρίς στην εξέλιξη της νόσου, αλλά τα υπολειμματικά καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται ξανά σε περίπου 30% των περιπτώσεων και μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο. Κατά συνέπεια, οι ειδικοί αναζητούν εδώ και καιρό βιοδείκτες, ή προγνωστικούς παράγοντες υποτροπής, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πιο επιθετική αρχική θεραπεία. Η μελέτη συμπεριέλαβε 147 άνδρες και γυναίκες που έλαβαν θεραπεία για καρκίνο του πνεύμονα σε πρώιμο στάδιο. Διερευνούσε τη χρησιμότητα του μεταγραφώματος, του πλήρους συνόλου μορίων RNA που λένε στα κύτταρα ποιες πρωτεΐνες να φτιάξουν. Η ανάλυση του RNA που συλλέχθηκε από φαινομενικά υγιή ιστό δίπλα σε κύτταρα όγκου προέβλεψε με ακρίβεια ότι ο καρκίνος θα επανεμφανιζόταν στο 83% των περιπτώσεων, ενώ το RNA από τους ίδιους τους όγκους ήταν πληροφοριακό μόνο στο 63% των περιπτώσεων. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι το μοτίβο της γονιδιακής έκφρασης σε φαινομενικά υγιή ιστό μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας αποτελεσματικός και μέχρι τώρα άπιαστος βιοδείκτης για να βοηθήσει στην πρόβλεψη της υποτροπής του καρκίνου του πνεύμονα στα πρώτα στάδια της νόσου», δήλωσε ο συν-επικεφαλής της μελέτης Igor Dolgalev, Ph. ΡΕ. Δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 8 Νοεμβρίου στο περιοδικό Nature Communications, η έρευνα είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα που συγκρίνει γενετικό υλικό από όγκους και παρακείμενους ιστούς και για την ικανότητά τους να προβλέπουν την υποτροπή, λέει ο Dolgalev, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής στη Σχολή Ιατρικιής NYU Grossman of Ιατρικήκαι μέλος του Κέντρου Καρκίνου Perlmutter. Για τη μελέτη, η ερευνητική ομάδα συνέλεξε σχεδόν 300 δείγματα όγκων και υγιών ιστών από ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα. Στη συνέχεια, οι ερευνητές της μελέτης ανέλυσαν την αλληλουχία του RNA από κάθε δείγμα και τροφοδότησαν αυτά τα δεδομένα, μαζί με το εάν συνέβη ή όχι υποτροπή εντός πέντε ετών από τη χειρουργική επέμβαση, σε έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης. Αυτό το πρόγραμμα χρησιμοποίησε μηχανική εκμάθηση για τη δημιουργία μαθηματικών μοντέλων που υπολόγιζαν τον κίνδυνο υποτροπής. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με φλεγμονή ή αυξημένη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, σε παρακείμενο και προφανώς φυσιολογικό πνευμονικό ιστό, ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για την πραγματοποίηση προβλέψεων. Αυτή η αμυντική αντίδραση, λένε οι συγγραφείς της μελέτης, δεν πρέπει να υπάρχει σε ιστό που είναι πραγματικά υγιής και μπορεί να αποτελεί πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι ασθένειας. «Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι ο φαινομενικά φυσιολογικός ιστός που βρίσκεται κοντά σε έναν όγκο μπορεί να μην είναι τελικά υγιής», δήλωσε ο συν-επικεφαλής της μελέτης Hua Zhou, Ph.D., βιοπληροφορικός στο NYU Grossman και μέλος του Κέντρου Καρκίνου Perlmutter. «Αντίθετα, τα κύτταρα όγκου που έχουν διαφύγει μπορεί να πυροδοτούν αυτή την απροσδόκητη ανοσοαπόκριση στους γείτονές τους».
«Η ανοσοθεραπεία, η οποία ενισχύει την ανοσολογική άμυνα του οργανισμού, μπορεί επομένως να βοηθήσει στην καταπολέμηση της ανάπτυξης του όγκου προτού γίνει ορατή στις παραδοσιακές μεθόδους ανίχνευσης», πρόσθεσε ο συν-ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και βιολόγος για τον καρκίνο Αριστοτέλης Τσιρίγος, Ph.D. Ο Τσιρίγος, καθηγητής στο Τμήμα Παθολογίας στο NYU Grossman και μέλος του Κέντρου Καρκίνου Perlmutter, προειδοποιεί ότι η έρευνα λειτούργησε αντίστροφα, εκπαιδεύοντας το πρόγραμμα υπολογιστή χρησιμοποιώντας περιπτώσεις που είναι ήδη γνωστό ότι είχαν επανεμφάνιση της νόσου. Ως αποτέλεσμα, η ομάδα μελέτης σχεδιάζει στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα για να εκτιμήσει προοπτικά τον κίνδυνο υποτροπής σε ασθενείς που έλαβαν πρόσφατα θεραπεία για καρκίνο του πνεύμονα σε πρώιμο στάδιο, λέει ο Τσιρίγος, ο οποίος είναι επίσης διευθυντής των Εφαρμοσμένων Εργαστηρίων Βιοπληροφορικής του NYU Langone.
