Καρκίνος του Παχέος Εντέρου: Τα δεδομένα του CDC από το 2018 δείχνουν ότι 52.163 άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού Οι νεότεροι ενήλικες μπορεί να έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου σε απομακρυσμένο στάδιο, σύμφωνα με ερευνητές. Ένας καρκίνος σε απομακρυσμένο στάδιο είναι αυτός που έχει εξαπλωθεί πέρα από παρακείμενα όργανα ή ιστούς. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στο κόλον ή στο ορθό αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα σε ένα περιοδικό από την Αμερικανική Ένωση για την Έρευνα για τον Καρκίνο, οι συγγραφείς ανέλυσαν ετήσια δεδομένα επίπτωσης στο μητρώο καρκίνου των ΗΠΑ SEER 18 από τα έτη 2000-2016, συμπεριλαμβανομένων 103.975 ασθενών με αδενοκαρκίνωμα παχέος εντέρου.
Το αδενοκαρκίνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί να εμφανιστεί σχεδόν οπουδήποτε στο σώμα, ξεκινώντας από τους αδένες που καλύπτουν το εσωτερικό των οργάνων, σύμφωνα με τα Κέντρα Θεραπείας Καρκίνου της Αμερικής. Διαίρεσαν τα δεδομένα ανά στάδιο της νόσου, υποκατάσταση, ηλικία και φυλή του ασθενούς πριν υπολογίσουν την αλλαγή στο ποσοστό επίπτωσης και την αλλαγή σε αναλογίες απομακρυσμένου σταδίου – ή το ποσοστό της νόσου σε απομακρυσμένο στάδιο από όλα τα στάδια του καρκίνου μαζί – μεταξύ 2000 και 2016 για διάφορες ηλικιακές ομάδες.
Αυτές οι ηλικιακές ομάδες περιλαμβάνουν ενήλικες ηλικίας 20-29, 30-39, 40-49 και 50-54 ετών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συγκρίνοντας το 2000-2002 με το 2014-2016, οι πιο απότομες ποσοστιαίες αυξήσεις σημειώνονται στους καρκίνους απομακρυσμένου σταδίου.
Η πιο απότομη ποσοστιαία αύξηση σημειώθηκε για αδενοκαρκινώματα του παχέος εντέρου απομακρυσμένου σταδίου και ήταν πιο έντονη για τις νεότερες ηλικιακές ομάδες.
Το απομακρυσμένο αδενοκαρκίνωμα μόνο του παχέος εντέρου αυξήθηκε περισσότερο σε άτομα ηλικίας 30-39 ετών, με αύξηση 49% μεταξύ 2000 και 2016.
Για το αδενοκαρκίνωμα μόνο του ορθού, οι αυξήσεις σε απομακρυσμένο στάδιο ήταν πιο απότομες σε ηλικίες 20-29 ετών, με αύξηση 133%, ακολουθούμενη από αύξηση 97% στα άτομα ηλικίας 30-39 και αύξηση 48% στα 40-49 ετών – παλιοί. Επιπλέον, αντίστοιχες μειώσεις στη συχνότητα εμφάνισης της νόσου σε πρώιμο στάδιο παρατηρήθηκαν σε αυτές τις υποομάδες.
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς ηλικίας 20-29 ετών είχαν 29% πιθανότητα να εμφανίσουν απομακρυσμένη νόσο, σε σύγκριση με 20% πιθανότητα για άτομα ηλικίας 50-54 ετών.
Οι αναλογίες του αδενοκαρκινώματος του παχέος εντέρου σε απομακρυσμένο στάδιο αυξήθηκαν μεταξύ των νέων ασθενών μεταξύ των χρονικών πλαισίων 2000-2002 και 2014-2016, με τις μεγαλύτερες αυξήσεις να παρατηρούνται μεταξύ των 20-29 ετών και των 30-39 ετών για νόσο μόνο του ορθού.
Όταν αναλύθηκε ανά φυλή, η μεγαλύτερη αύξηση στις αναλογίες του αδενοκαρκινώματος του ορθού σε απομακρυσμένο στάδιο από τα χρονικά πλαίσια 2000-2002 έως 2014-2016 σημειώθηκε μεταξύ 20-29 ετών μη Ισπανόφωνων μαύρων ατόμων, 20-29 ετών Ισπανόφωνων ατόμων και 30-39 ετών μη Ισπανόφωνων Μαύρων. Συγκριτικά, για το αδενοκαρκίνωμα του παχέος εντέρου, το ποσοστό απομακρυσμένου σταδίου αυξήθηκε περισσότερο μεταξύ των 20-29 ετών μη Ισπανόφωνων Μαύρων ατόμων. “Οι νεότεροι ασθενείς εμφανίζουν τις μεγαλύτερες επιβαρύνσεις απομακρυσμένου αδενοκαρκινώματος του παχέος εντέρου. Αν και επηρεάζουν όλες τις φυλές, οι επιβαρύνσεις είναι υψηλότερες σε μη Ισπανόφωνες Μαύρες και Ισπανόφωνες υποομάδες, αν και ο αριθμός των κρουσμάτων παραμένει σχετικά χαμηλός”, αναφέρει η μελέτη.
Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν η χρήση δεδομένων βάσει πληθυσμού από το εθνικό μητρώο, τα οποία δεν περιλάμβαναν πληροφορίες σχετικά με το οικογενειακό ιστορικό ή τα συμπτώματα των ασθενών. Αυξάνονται τα κρούσματα καρκίνου του παχέος εντέρου για άτομα κάτω των 50 ετών, λένε οι γιατροί
Ο συγγραφέας Jordan Karlitz, επικεφαλής του γαστρεντερικού τμήματος στο Ιατρικό Κέντρο Υγείας του Ντένβερ και αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, δήλωσε σε μια ανακοίνωση ότι η κατανόηση των τάσεων και των δημογραφικών στοιχείων των αυξανόμενων ποσοστών θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση του προσυμπτωματικού ελέγχου και της έγκαιρης ανίχνευσης, καθώς και βοήθεια για τη στόχευση προληπτικών μέτρων σε όσους διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο. Τα ευρήματα, σημείωσε, υπογραμμίζουν τη σημασία της βελτιστοποίησης της έγκαιρης ανίχνευσης και του προσυμπτωματικού ελέγχου και ο Karlitz είπε ότι ελπίζει πως η μελέτη θα παρακινήσει τους ανθρώπους να υποβληθούν σε προληπτικό έλεγχο στην ηλικία των 45 ετών.
«Ωστόσο, πολλοί ασθενείς ηλικίας κάτω των 45 ετών δεν θα είναι επιλέξιμοι για προσυμπτωματικό έλεγχο μέσου κινδύνου, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να διαστρωθούν τα νεαρά άτομα για πρώιμες δοκιμές με βάση τα συμπτώματα και το οικογενειακό ιστορικό», πρόσθεσε.
Ο Karlitz είπε ότι θα πρέπει να δοθεί επιπλέον έμφαση σε «φυλετικές υποομάδες που έχουν αυξημένη τάση να παρουσιάζουν ασθένεια σε απομακρυσμένο στάδιο, συμπεριλαμβανομένων των νεότερων μη Ισπανόφωνων Μαύρων και Ισπανόφωνων πληθυσμών, για να αντιστραφούν αυτές οι τάσεις».
Ο συγγραφέας είπε ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την κατανόηση των παραγόντων κινδύνου.
Το CDC δείχνει, έως το 2018, 52.163 άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού, με 141.074 νέα κρούσματα να έχουν αναφερθεί.
Για κάθε 100.000 άτομα, αναφέρθηκαν 37 νέες περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού και 13 άνθρωποι πέθαναν από αυτόν τον καρκίνο.